De dochter van de zondeneter 3 - De laatste slag

Ik heb ontzettend naar dit boek uitgekeken en Melinda Salisbury heeft mij opnieuw blij verrast!
De groei die Twylla als personage doormaakt is enorm. Was ze aan het begin, in deel een, een onzeker dertienjarig meisje in dit laatste deel staat ze haar mannetje.

Quote uit mijn recensie van De vergiftigde gave:
Hoewel ik mij in het begin aan Twylla ergerde, ik vond dat ze klakkeloos deed wat de koningin wilde en alles maar gelaten over zich heen liet komen, werd dit gaandeweg minder. Zeker omdat ik mij besefte hoe jong ze was, en gezien haar ontwikkeling die ze heeft doorgemaakt in het boek

"Woede over mijn eigen machteloosheid golft over me heen, en in elk deel van mijn lichaam voel ik de laatste wilde slagen van mijn hart als de duistermis begint te vallen." ~ p58.

Wat een geweldig slotdeel. Echt een trilogie waarin per deel het verhaal groeit, tot een finale knal!

 "Hij zal hiervoor boeten, dat zweer ik jullie, ík zal hem hoogstpersoonlijk laten boeten hiervoor." ~ p68.

De laatste slag is het derde en laatste deel van  de trilogie: De dochter van de Zondeneter. De Slapende Prins heeft heel Lormere en Tregellië inmiddels in zijn ban. Mensen worden genadeloos vermoord als ze niet doen wat hij wenst, en niemand durft hem meer tegen te spreken. Errin zit gevangen in het kasteel, samen met Silas en de alchemisten. Twylla is nog vrij en doet wat zij kan, zoekt steun waar zij kan, in haar strijd tegen Aurek. Dit wordt de laatste slag... Wie zal hem winnen, en ook niet geheel onbelangrijk: wie zal het overleven?
Het verhaal wordt verteld vanuit 2 perspectieven, die van Errin en vanuit Twilla, waardoor je aan beide zijden goed inzicht hebt op het verhaal. Het is heerlijk om een verhaal te lezen waarin 2 vrouwen op hun eigen manier een strijd weten te leveren tegen het kwaad., en daarin ook de nodige tegen slagen kennen. In dit laatste deel wordt de spanning goed opgevoerd, en is het een heuse strijd met bloederige details. Ik heb echt genoten van dit deel, misschien zelfs nog wel meer dan van de vorige delen!

"Prins met een lief smoeltje of niet. Als je de Slapende Prins zijn graf in helpt, zal ik voor je knielen en je voeten kussen. Dan heb je het verdiend." ~ p206.

Het geduld van de lezer wordt echt beloond in deze trilogie, en alleen daarom al een dikke 5 sterren! Het is gewoon jammer dat het verhaal ten einde, maar alles heeft zijn plek. En wie weet, misschien worden we ooit beloond met een spin-off? Ik stem voor!