De leeftijdloze samenleving Een nieuwe visie op jong en oud

Inspirerende voorbeelden en ideeën voor een samenleving waar jongeren en ouderen samen optrekken. Zelf merk ik als ‘pensionado’ dat leeftijdsdiscriminatie echt bestaat (dat terwijl mijn gezondheid me in staat stelt om nog jaren iets te kunnen betekenen voor de maatschappij).
Dit pleidooi schetst werkelijk een hoopvolle toekomst. Niet alleen over mijn waarde als mens op leeftijd, of steun die de jongere generaties nodig hebben (woningmarkt, werkstress, levenservaring) maar ook de ouderenzorg waar ik ooit terecht ga komen.

interessante kijk op oplossingen van vergrijzing o.a. zorg, arbeidsmarkt en sociaal. Zie nu opeens ook hoeveel grijs er eigenlijk in Nl rondloopt..

Elske Doets kijkt in De leeftijdloze samenleving kritisch naar de kloof tussen jong en oud en legt haar wensen uit over het huidige zorgstelsel. Ze verenigt het verschil tussen de generaties met moderne oplossingen en visualiseert dit met concrete voorbeelden van ondernemingen en inspirerende mensen. Hier gebruikt ze voorbeelden van zowel oudere als jongere ondernemers die hier ook hun eigen visies en ideeën op los laten. Ook laat ze zien hoe mensen hun leven hebben geleid en wat je als lezer mee kan krijgen. Bevindingen zijn door onderzoek en interviews onderbouwd; je neemt als het ware een deep-dive in de recenste ontwikkelingen op dit gebied.
Het boek inspireert zelf aan de slag te gaan en met een objectieve blik te kijken naar hoe het zorgsysteem er nu bijvoorbeeld uitziet en wat hier dan ook beter kan. Ze legt uit wat ze met haar nieuwe nonprofit organisatie, BuddyBold, wil bereiken en hoe ze het zorgsysteem hiermee probeert aan te pakken. Ze moedigt mensen met talent en lef aan om hier hun eigen gang te gaan en zich niet te laten tegenhouden door schemas en bemoeienis van hoger op.
Ze zorgt ervoor dat ouderen hun vitaliteit en energie kunnen heroverwinnen en niet in het seniorenhokje worden geplaatst, zoals de samenleving meestal verwacht. Dit boek laat je nadenken over hoe iemand anders in het leven staat of een andere rol heeft in het zorgsysteem. Kortom, met Elskes scherpe visie over de leeftijdloze samenleving kan je jong oud worden.

In onze huidige samenleving wordt ouder worden gezien als iets wat vooral lastig is voor de samenleving, of zoals Elske het in haar boek noemt 'een te beheersen kostenpost' (p.10). In dit boek laat Elske echter zien dat dit een achterhaalde gedachten is en dat de alsmaar groeiende groep senioren juist voor positieve reuring en expertise zou kunnen zorgen. Zo noemt ze bijvoorbeeld dat het goed zou zijn om de vraag te stellen 'wat kunnen mensen uit verschillende generaties van elkaar leren?' in plaats van 'wat vinden we afkeurenswaardig en ergerniswekkend aan elkaar?' (p.27). Iets wat klinkt als een voor de hand liggend concept, maar iets wat in de werkelijkheid meestal niet gebeurt.

Ook krijgen ouderen niet meer de ruimte om nieuwsgierig te zijn, worden ze vaak in hokjes weggedrukt waar ze niet horen en krijgen ze niet meer de kans om van iedere dag een nieuw avontuur te maken. Om deze problemen te laten zien (en voorbeelden van hoe het wel zou moeten), is Elske in gesprek gegaan met senioren zelf, werknemers in de zorg en ondernemers met bedrijven rondom het thema ouderenzorg.

Het boek leest makkelijk zonder de ernst van de problemen uit het oog te verliezen. Ieder hoofdstuk komt met een nieuw pijnpuntje uit onze samenleving of zoals Elske het zelf noemt een 'speldenprik' (p.165). Echter is dit geen deprimerend boek, waardoor je alle hoop in de samenleving verliest. Het tegendeel daarvan is namelijk juist. Het boek heeft namelijk een fijn evenwicht tussen moeilijke onderwerpen en motiverende verhalen.

Ik zou willen afsluiten met een quote uit het boek dat, naar mijn mening, de ernst van het probleem samenvat, namelijk: '... dat het leven zelf in feite het meest essentiële elixir is en dus voor mensen in alle stadia van hun bestaan in grote lijnen even bereikbaar zou moeten zijn.'