De meisjesmagneet Liefde brengt je op de vreemdste plaatsen

Hoe doe je dat? In een genre waar bijna alles al geschreven is, en waar elke invalshoek wel al een keer aan de beurt is geweest, iets schrijven dat zo vernieuwend en anders is dat je mij ermee uit mijn schoenen blaast?

Vraag het aan Jackie van Laren.
Toen ik begon met lezen dacht ik 'Wat een vreemd boek is dit.'

Reinout is compleet het tegenovergestelde van de feelgoodheld zoals ik hem ken. Niet stoer, niet gespierd, niet de ideale man, nee hij is echt een sukkel. Een nerd. Een kakker. Ik had er niet vreemd van opgekeken als het verhaal ineens toch over een ander bleek te gaan.

En dan, ineens, voor je het in de gaten hebt zuigt ze (Jackie) je erin. BAM! Je hebt niet eens in de gaten dat hij voor je ogen aan het veranderen is. Het begon als een missie om de aandacht van zijn buurmeisje te trekken, maar ineens zit de halve vrouwelijke bevolking achter hem aan en merkte ik dat ik ook een zwak voor hem kreeg.

De meisjesmagneet is anders dan andere boeken. Anders dan de zoveelste dertien in een dozijn feelgood. Met een verhaallijn die je zal ontroeren, verbazen, en misschien zelfs een traantje zal laten wegpinken. Je zult het niet weg kunnen leggen en als je de laatste bladzijde omslaat en het verhaal voorbij is, zul je zuchten en denken: 'Die Tamara had gelijk.'

De meisjesmagneet is uniek.
De personages, de opbouw, het verhaal, de locaties, de diepere laag in het verhaal: ik heb overal van genoten.

Meer van dit soort boeken alsjeblieft! <3

Vanaf de eerste bladzijde tot de laatste had ik een grote glimlach op mijn gezicht. En ik ls ‘De meisjesmagneet’ in een recordtempo, want het boek is een groot feest. Het grote feest is dat voor mij he, voor de hoofdpersonen was het Vallen en Opstaan, verwijzend naar Van Larens eerder verschenen boeken.

‘De meisjesmagneet’ wilde ik heel graag lezen, want de schrijfstijl van Jackie van Laren is bijzonder. Zij heeft kennis van zaken rondom muziekscenes, schrijft met een zeer vlotte pen en haar personages zijn echte mensen. Reinout sloot ik vanaf het begin meteen in mijn hart, want ik zag hem zo voor mij.
En ik leefde zo met hem mee. Halverwege kwam er een switch die ik niet had zien aankomen, zo verrassend. Maar dat is de kracht van deze auteur. Door deze wending bleef ik maar lezen en lezen. En ziet U het voor U. De wereld om mij heen verdween, de middag ging over in de avond en ik had het niet door. ‘De meisjesmagneet’ nam ik mee naar de keuken toen ik koffie zette en las daar verder. Ik keek pas op toen ik het koud had gekregen, maar zette de elektrische deken aan en las weer door. Ik stond naast Reinout en keek er naar, de film ‘De meisjesmagneet’ speelde voor mijn ogen af, ik hoorde de muziek. Chapeau mevrouw Van Laren (oftewel Jacqueline Remmers) You did it. En bij deze, Uw boek verdient de volle mep, maar ik doe er graag een sterretje bij, 6……

Ik hou van Jackie’s boeken en deze had ik binnen 1 dag uit. Het contrast tussen het hoofdpersonage en de ruige metalscene waar hij in terecht komt, de manier waarop hij loskomt en zijn muzikale grenzen verlegt, tegenover de manier waarop hij het vrouwelijke hoofdpersonage leert om grenzen te stellen en voor zichzelf te zorgen, wauw. Ik heb nog dagen met dit boek in mijn hoofd gezeten omdat ik het zo geweldig vond!!! Jackie is een topper!

Feelgoodschrijfster Jackie van Laren heeft de lat lekker hoog gelegd met haar voorgaande boeken. De vraag is of zij met "De meisjesmagneet" dit niveau kan evenaren. Niet dat ik hier aan twijfelde maar het is toch lekker om neer te zetten: na het lezen van het boek kan ik dit gelukkig volmondig beamen!

Reinout Hollebeecq (hoe verzin je het weer?) is voor zijn studie incl. spencer, VVD-scheiding en overlopend van onzekerheden ingetrokken in een mini-appartement in Amsterdam. Hij maakt kennis met zijn huisgenote Ratter, een bassiste in een metalband. Jackie van Laren sleept je daarna op haar eigen kenmerkende pittige manier van schrijven en de bijzonder uitgesproken karakters met huid en haar in deze feelgood. Je kunt niets anders dan Reinout alias Astro in je hart sluiten en vertederend zijn rasse schreden op het metalpad én de liefde volgen. Door het uitvallen van de leadzanger wordt hij gevraagd door zijn buurvrouw om in te vallen bij haar metalband.... en dat terwijl hij alleen maar klassiek geschoold is.

"De meisjesmagneet" klinkt wat suikerzoet maar is dit allerminst, ik neig eerder naar de ruige of liever gezegd vuige feelgood met een heerlijke romantische rand. Achter al deze seks, drugs & metal van Ratter en haar bandleden blijkt toch een dieper verhaal/laag te zitten, deze karakters alsmede die van Reinout ontplooien zich steeds meer naarmate het boek volgt. Deze combinatie van romantiek, gelaagde karakters en de bijzondere aantrekkelijke manier van schrijven overgoten met een dun sausje vuigheid maakt ook deze feelgood weer onweerstaanbaar!

Sorry Jackie, tegen het tempo waarin ik dit boek ook weer "verslonden" heb, valt niet tegen op te schrijven/tikken... ze zijn gewoon te leuk!

Ik heb net de laatste bladzijde van het boek gelezen en vind het jammer dat het boek alweer uit is. Ik vond het, net als de andere boeken van Jackie, een heel mooi verhaal om te lezen. Ik vond het ook super gaaf om te lezen dat in de Meisjesmagneet een aantal hoofdpersonen uit de andere boeken van haar terugkwamen. Vind ik best knap dat je dat lukt als schrijfster en die in een nieuw op zichzelf staand verhaal weet te verwerken. De schrijfstijl van Jackie vind ik heel erg prettig en ik zou dit boek dus ook zeker aanraden om te lezen.

In het boek maken we kennis met Reinout, een verlegen jongen, opgegroeid in een klein stadje in een beschermde omgeving. Hij gaat studeren in Amsterdam, waar een nieuwe wereld voor hem opengaat. Daar gaat hij op zoek naar zijn eigen identiteit. We zien hem veranderen in een rebelse jongen die terechtkomt in een metalband met bandleden die niet verder van zijn vroegere leven konden afstaan. Hij wordt er stapelverliefd op het meisje van de band en we zien hem worstelen met wie hij is en wie hij wil zijn. In het leven vol seks, drugs en rock ’n roll van de bandleden zoekt ook Reinout zijn plaats. Gaandeweg komen we meer te weten over het verleden van de andere bandleden en elk van hen sleept zijn eigen trauma’s mee.
De (bij)namen van Reinout, (Reinout – Astro(naut) – Nout) staan symbool voor de verschillende fases van het zoeken naar zichzelf. Van braaf naar rebels en losbandig, naar een jongen die stevig in het leven staat en weet wat hij wil.
Voor mij was het een eerste kennismaking met de schrijfster. Het boek leest vlot, is niet te moeilijk qua inhoud. Kortom, ideaal als je een boek wil lezen waar je niet te veel wil bij nadenken; een leuk tussendoortje na een drukke werkweek.
Ik kan er alleen niet echt opplakken wat de doelgroep is van het boek. Voor mij voelde het meer aan als een young adult boek omwille van de leefwereld en de leeftijd van de hoofdpersonages; ikzelf had er niet zo’n voeling mee

De meisjesmagneet.. totaal geen idee wat ik me hiermee moest voorstellen. Zeker niet toen ik kennismaakte met Reinout. Een klassiek geschoolde studiebol, opgegroeid in een klein boerengat. Reinout gaat voor zijn studie naar Amsterdam en huurt er een leuke flat. Al snel ontmoet hij zijn buurvrouw Ratter, een dame met pit, die geen blad voor de mond neemt en ook nog eens lid blijkt te zijn van een metal band.
Beide hebben meteen een klik, maar zijn zo verschillend. Maar als snel weet Jackie je mee te nemen in de metamorfose van Reinout naar “Nout” de ruige metal rocker. De Nerd met klassieke scholing valt pardoes uit zijn saaie leven in het metal gebeuren.
Een leuke wending in het verhaal is het opduiken van een oude bekende, heel leuk om kort te vernemen hoe het hem is vergaan..
Het is een totaal ander boek dan de standaard feelgood. Maar het is zoals we van Jackie gewend zijn weer een verhaal dat ontroert, doet lachen en hopen op nog zoveel meer van haar.

Geschreven bij De meisjesmagneet

Ik heb al een aantal boeken van Jackie van Laren gelezen die waren geweldig! Maar deze was het niet voor mij helaas. De schrijfstijl vond ik wat onpersoonlijk, afstandelijk niet pakkend en heel anders dan de andere boeken. Het is net of het verhaal een soort van opgesomd wordt als een verslag ik kwam daardoor nooit goed in het verhaal. Echt jammer.

Een erg goed geschreven boek
Een goed verhaal d’r in
Voormij persoonlijk te grof
En te veel sex
Wel een verhaal dat je pakt
Een goed boek om te lezen

het leest lekker weg. het is een leuk boek