De Mogelijkheid Van Een Eiland roman

Ik moest deze voor mijn studie lezen en vond hem heerlijk. Heb hem met een pauze uitgelezen, omdat ik er zo in zat. Er wordt geschreven vanuit iemand die nu leeft en gelooft dat de wereld zal eindigen en diens gekloonde nazaten. Hoe het leven wordt bekeken door dezen vind ik erg interessant en intrigerend. Eigenlijk een boek wat iedereen die het leuk vind zich bezig te houden met levensvragen, zou moeten lezen!

Af en toe moet je gewoon een geniaal rot-boek lezen.

Hoewel de boeken van Houellebecq niet een vervolgserie zijn, lijkt elke nieuwe roman een stap verder te gaan dan de vorige. De typische Houellebeck thema`s: het faillissement van de westerse consumptiemaatschappij; ouder worden; seksuele frustratie; de vervanging van de mens door een betere soort; keren in iedere roman terug en worden steeds verder doorgevoerd. Kondigt Houellebecq in ‘Elementaire deeltjes’ het einde van de mensheid in zijn huidige bestaansvorm aan, in ‘Mogelijkheid van een eiland’ is de wereld vergaan en leven de laatste mensen als kleine groepen wilden. Klonen hebben de mensheid overleefd en geven commentaar op de ondergang van de mensheid. De lezer maakt in afzonderlijke hoofdstukken vol seks en woede kennis met de politiek incorrectie Daniel 1 die na zijn 45e besluit zijn carrière als komiek de brui te geven en met pensioen te gaan. Naar mate zijn leven leger wordt raakt hij op zeker moment betrokken bij de sekte van de Elohim die geloven dat de mens door buitenaardse wezens geschapen is. De Elohim streven ernaar zichzelf door wetenschappelijke methodes te laten reproduceren om zo onsterfelijk te worden. Tegelijkertijd maakt Daniel kennis met de 20 jaar jongere Esther, een ongebonden jonge vrouw die Daniel door haar levenslust het gevoel geeft dat zijn eigen einde nabij is. Ieder hoofdstuk wordt becommentarieerd door Daniel 25 die de zoveelste kloon is van Daniel 1 en die in een beschermde omgeving woont, veilig achter een hek, maar uiteindelijk besluit te deserteren. In een postapocalyptisch landschap gaat hij op zoek naar het antwoord op de vraag of een volmaakt rimpelloos leven te verkiezen valt boven een leven met een paar hoge toppen en steeds meer diepe dalen? Hoewel de opperzuster in haar voorschriften zegt van wel vergeet zij één ding: ‘De mogelijkheid van een eiland.’

Houellebecq fileert de maatschappij en de mensen die die maatschappij maken. Het brengt je voortdurende onrust en verwarring, op de meest scherpe manier. Is er hoop? Bestaat er liefde? de schrijver is filosofisch zonder bombastisch te zijn.Een heftig en zwart maar briljant boek dat je in een adem uitleest.

Je zou toch een keer genoeg moeten krijgen van de frustraties van Houellebecq ten aanzien van ouderdom ( 40+ !!) en zijn voorkeur naar jonge meisjes maar wederom toch weer een uitermate boeiende en hartverscheurende roman. Weliswaar niet het niveau van "elementaire deeltjes" maar zeker goed genoeg om een flinke periode slecht te slapen...

Geniale kritiek op de mens van vandaag en de huidige maatschappij, plus een gewaagde visie op de, nogal sombere, toekomst van de mensheid. Deze auteur is zonder twijfel een van de grootste denkers op dit moment. Ben, weken nadat ik de laatste pagina verslond, nog steeds van mijn stuk gebracht.

Interessant verhaal over het moderne leven, over de maatschappij. Ik vond het boeiend om te lezen door al de details over Frankrijk. Zelf heb ik hem in het Frans gelezen, ik heb dit boek in het Nederlands voor mijn vriend gekocht.

In 'de mogelijkheid van een eiland' worden hoofdstukken van gekloonde nazaten van Daniel (genummerd Daniel 24.1 en 25.1 of iets in die geest) afgewisseld met het heden waarin deze kloonbeweging als mainstream 'religie' gestalte krijgt. De kerken staan leeg en kunnen gemakkelijk worden opgekocht..:) Zo wordt het verschil tussen de steeds verder ontwrichte en niet meer werkbare huidige tijd waarin de mens worstelt met zichzelf afgewisseld met een steriele omgeving, beheerst door de Opperzuster, waarin de gekloonde mens zich niet meer laat verleiden tot simpele en te emotionele hedonistische zaken, wetende dat dit uiteindelijk alleen maar ongeluk zal brengen. De vraag die dit oproept is: is deze gekloonde, rationeel intelligente, wijze maar ook eenzame mens die zichzelf en zijn voorgangers bestudeerd om ervan te leren wel beter af? Enkelen besluiten om zich los te maken van de Opperzuster en hun veilige, voornamelijk afgesloten leven, waarin contact plaatsvindt via computeradressen, te verlaten. Dat zal dan definitief zijn en zoals uit het laatste gedeelte van het boek blijkt, anarchistischer en gevaarlijker dan ooit.

Mijn eerste kennismaking met Houllebecq en ik ben zijn werk blijven lezen. De kritische kijk op de wereld, het leven en de mensheid, maakt dat je wordt aangezet tot nadenken.

een kritisch boek, met een toekomstvoorspelling die wel eens de werkelijkheid zou kunnen gaan benaderen. Alleen daarom al de moeite waard om te lezen. Het boek benadrukt het dubbele karakter van de ultieme egoistische individu tegenover de verantwoordelijkheid voor anderen, die in deze tijd nog wel eens laat afweten. Een boek over overontwikkelde mensen en eenzaamheid, over verregaande civilisering en verwildering. Een boek dat een ingewikkelde paradox aan banden legt die inherent is aan de menselijke aard. Ondanks de gecompliceerde strekking, is het goed te lezen als een spannende literaire roman. Zet aan tot peinzen..