De morgenster

Mooi concept: meerdere hoofdpersonen een vreemde gebeurtenis laten beleven. Boeiend, beeldend en geloofwaardig opgeschreven. Totdat er een reli-filosofisch-achtige tekst wordt aangeboden. Met vervolgens een paar losse eindjes, een 'er is leven na de dood'-hallucinatie van een der protagonisten, weer wat filosofie (een soort essay) en ten slotte een half open eind. Alsof de schrijver geen raad wist met zijn mooie concept en zich verloren heeft in zijn eigen omgevallen intellectuele boekenkast. Nogal een tegenvaller. En dat hier een 'klimaatduiding' in zou zitten is voor schrijver dezes een compleet raadsel.

Een weergaloze roman van Knausgard, waarin de dood en het leven een centraal thema zijn. Ik heb dit boek net uit en het einde... Wauw. Ik ben flabbergasted. Geweldig taalgebruik. Knausgard is een meester.

Heleboel verrassende (en een paar minder verrassende) wendingen, waarvan je soms echt van je stoel valt. Enkele passages herinnerden mij aan de boeken van Stephen King: onheilspellend, onbekend, maar dan dus wel met een goed einde zoals ik al eerder benadrukte ;). En zoals Knausgard betaamd: Het boek beschrijft alles in minitieus detail. Daar moet je van houden. Ik vind het fantastisch!

Waarom dan die ene ster aftrek? Er wordt in het boek veel gesproken over God, de bijbel en Nietzsche. Deze passages vond ik erg theoretisch en droog. Niet mijn ding. Daarnaast vond ik het soms vanwege het hoge aantal personages (en de grote hoeveelheid Noorse namen) moeilijk te volgen, wie wat deed.

Maar serieus: Dit boek is echt heel erg goed. Lees het! Alleen al vanwege de magische beschrijvingen van de Noorse landschappen!

Wat een rijk boek! Zowel wat taal als inhoud betreft. Als er meer dan 5 sterren waren, gaf ik er meer!
Na zijn Mijn strijd-boeken was ik fan, daarna zakte het een beetje in, maar dit boek is mooier dat alle andere.

Intrigerend, verrassend, maar er blijven vraagtekens achter vanwege de vele open einden.

Schitterend boek

Klimaatkwestie, zonder enige twijfel. Het concept van de oogverblindende ster is briljant, de verhaallijnen zijn goed verweven met elkaar, toch is dit boek geen meesterwerk. Het heeft die heerlijke Noorse sfeer, Noorwegen is mijn tweede thuisland, de steden Bergen en Oslo herken ik zonder meer, maar de huisel. situaties zijn weer flink getob, leugens, frustraties enz. met dat verschil dat het nu eens niet over Knausgård persoonlijk gaat, maar veel elementen zijn dat wel:
weer een stoelgang in geuren en kleuren tussendoor en veel ongelukkige mensen,. Pff...
Ik heb bijna alle boeken van hem gelezen, dan weet je het wel.
Knap is ook hoe hij verschillende hoofdstukken met verschillende hoofdpersonen soms toch weet te verbinden met elkaar. Dat zijn de verhaalstructuren, die als een mooi weefsel door het boek lopen. Maar de verteltrant is op die schitterende ster na, ietwat tegenvallend. Daarom geen meesterwerk, volgende keer wellicht beter. Een fijn boek om te lezen, waar reizen naar Noorwegen vanwege corona nog niet kan.

Alweer een meesterwerk van mijn favoriete Noorse schrijver. Voor dit meesterwerk vindt Knausgard duidelijk inspiratie bij Jean-Paul Satre's La Nausee. Vertaald als De Walging. En schept vervolgens een geheel nieuw meesterwerk. En herken uzelf in de personages want natuurlijk verandert er nooit iets. Een odyssee naar de zin van het leven.

Een fenomenaal boek. Vol verbeelding. Om over na te denken.

Een literaire thriller van hoge kwaliteit.

Psychologisch sterk boek! Karakters kloppen en Knausgard is een fantastische schrijver!