De Nacht Van Vier November Serie Q deel 1

Ik vond het een slecht boek, wilde hem uit lezen want wilde weten wat er nou was gebeurd. Helaas is het boek uit en je weet nog niks!!

Wat een vreselijk saai en langdradig boek om te lezen.. het boek staat vol met eindeloze passages vol met bijvoegelijk naamwoorden om de onophoudelijke gevoelens van de ouders te benadrukken. Taalgebruik is niet meer van deze tijd en de spanning is in dit boek wel heel ver te zoeken. Was blij toen ik het uit heb en kan iedereen aanraden om het vooral NIET te lezen. In reactie op de vorige wel positieve recensies: natuurlijk is het vreselijk als je kind verdwijnd, en is je hart kapot. Alleen om hier nou een heel boek aan te wijden en het thriller te noemen..

Ik ben eigenlijk heel verbaasd over de reacties hier. Misschien heeft het te maken met de mindset waarmee je aan het boek begint. Verwacht je een thriller met een kop en een staart, dan ben je hier niet aan het juiste adres. Zou je willen lezen over hoe het voelt als je kind plotseling verdwijnt: pak dit boek. Uitmuntend verteld door de schrijfster. Ze kruipt in de ouders en geeft hun angsten, gevoelens en verdriet treffend weer. Hint voor de lezers die het boek langdradig vinden: stel je eens voor dat je wacht op de terugkeer van je verdwenen kind. Je weet niet of en wanneer dat nog gaat plaatsvinden. Denk je niet dat de klok dan steeds langzamer tikt? Dat gevoel deelt de schrijfster nu met jou.

Ik heb het boek wel uitgelezen en het is een mooi beschreven verhaal van gedachten en het leven van een echtpaar wiens kind vermist wordt. Ik vond het echter ook wel wat langdradig een saai plot en absoluut geen thriller. Je blijft lezen omdat je wilt weten wat er met hun dochter gebeurdt is, je mag raden.

Tegenwoordig is 'literaire thriller' een goedkope marketingterm geworden om boeken te promoten. Fossum heeft een nerveuze schrijfstijl met korte zinnen en weinig afwisseling in sfeer. Haar poging om verschillende karakters te schetsen gaat daardoor dan ook helemaal de boot in. De hakkerige, haastige schrijfstijl botst dan ook met de achterliggende idee van het boek. Een grote misser, jammer!

Hoewel het een zeer langdradig verhaal is boeide met het wel om t uit te lezen maar van enige spanning is echt geen sprake. Past absoluut niet thuis in de reeks van literaire thrillers.

Eén lange vage woordenstroom. Heeft niets met een thriller te maken. Ik werd er kriebelig van. Wat wil je vertellen? Zonde van je geld.

Helaas was dit boek een teleurstelling, ik heb al haar boeken gelezen en meestal weet je wat je kunt verwachten maar dit was vreselijk, het type: teveel literair, te veel psychologie, te weinig verklaring... Niets is vervelender als een boek zonder einde...jammer!

Drama waar ouders zich in bevinden als je kind op een nacht verdwijnt en precies een jaar wegblijft .
Jammer dat het boek een open einde heeft .

‘De nacht van vier november’ behandelt een boeiend onderwerp: hoe gaan ouders ermee om als hun dochter vermist wordt. Wat is er met Jonna gebeurt? Zien Jon en Magnhild haar ooit nog terug? En wat betekent de hele situatie voor hun relatie?

Karin Fossum heeft ervoor gekozen om de rol van de achterblijvers centraal te stellen, in plaats van de daders en/of de recherche. Op zich is het een interessant gegeven om vanuit dit oogpunt naar een vermissing te kijken, maar helaas resulteert het in een oninteressant verhaal. Het verloopt erg traag en nodigt niet uit om door te blijven lezen. Nadat ik een deel van het boek had gelezen, heb ik het weggelegd en heb ik eerst nog drie andere boeken gelezen voor ik weer verder ging.

Het boek kent geen hoofdstukindelingen. Dat maakt het lezen er niet gemakkelijker op. Ik vraag me af waarom de auteur hiervoor gekozen heeft. Af en toe is er een sterretje als afscheiding, maar verder wordt het verhaal als het ware aan één stuk door verteld. Doordat er niet zoveel gebeurt, kabbelt het verhaal maar voort zonder dat het echt interessant wordt. Erg jammer. Ik had er meer van verwacht nadat ik de flaptekst had gelezen.