De nieuwe achternaam Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers. adolescentie

De schrijfster laat je niet los.Laat zien hoe het verleden invloed heeft op het heden, daarnaast de Italiaanse sfeer wordt zo mooi beschreven, je wilt meteen beginnen aan de volgende boeken. Absoluut verslavend zoals zij schrijft.

Ik vond deel 1 van deze boeken erg mooi, al ergerde ik me daar op zijn tijd al aan beide hoofdrolspeelsters. Toen vond ik dat echter nog een pluspunt, omdat beide dames en hun verhaal mij dus raakten. In deel 2 vind ik het echter wat langdradig worden.. Ik kom er minder snel doorheen en pak het boek niet gauw op. Als ik langer dan één à twee weken over een boek van dit formaat doe weet ik dat het mij niet genoeg raakt. Ik weet dus ook niet of ik deel 3 nog ga kopen.

Na er even in te komen had ik het boek zo uit en heb meteen het volgende besteld. Soms is het jammer dat een boek uit is.....

fantastsche beschrijving van jeugd in napoli

Heerlijk boek. Lenù zuigt je mee het verhaal in. Heerlijk dat er vier delen zijn.

Geschreven bij De Napolitaanse romans 2 - De nieuwe achternaam

Ik begon vorig jaar, niet geheel logisch, met deel 3 van de vierdelige reeks Napolitaanse romans van Elena Ferrante. Ik was meteen verkocht en mocht voor de Wereldbibliotheek dan ook spontaan de andere delen lezen.

Ik kan meteen al melden dat deze serie grote indruk op me heeft gemaakt in 2016. Natuurlijk las ik ook heel veel andere mooie boeken, maar Ferrante's schitterende schrijfstijl vol temperament dat van de bladzijden spat had me compleet in de ban. Het is een verhaal dat een heel leven beslaat, en de wijze waarop ze het in de vier boeken heeft verwerkt is ronduit subliem. Ik heb grote bewondering voor de auteur en ben toch benieuwd welk gezicht er achter dit pseudoniem schuilgaat.

In deel 2, De nieuwe achternaam, gaat Ferrante vlotjes verder na deel 1, waardoor je moeiteloos in het verhaal komt. Nu is het de periode van Adolescentie van de twee vriendinnen Elena en Lila.

Beide jonge vrouwen worstelen met meer dan alleen hun onderlinge haat-liefdeverhouding. Ze maken wederom een turbulente tijd door, samen en ook afzonderlijk van elkaar. Lila, al op haar zestiende getrouwd, voelt zich toch erg ongemakkelijk met haar nieuwe achternaam en echtgenoot, vooral wanneer haar huwelijk onder zware druk komt te staan en de twijfels toeslaan. Ze probeert haar weg te vinden, maar dit verloopt niet geheel vlekkeloos, integendeel zelfs.

Elena, de slimme gymnasiumstudente, twijfelt of ze met haar eenvoudige achtergrond wel past in de intellectuele sfeer van de universiteit. En dan is er ook nog de armoedige wijk in Napels, waar al hun familie, vrienden en 'vijanden' wonen. Elena wil zo snel als mogelijk de wijk uit om zich te onttrekken aan de armoede en de mentaliteit van de bewoners, waar ze zich met haar intelligentie boven voelt uitstijgen.

Een fragment waarin Elena hiermee worstelt:
'Ik moet terug, zei ik tegen mezelf, ik moet doen wat Carmela, Afa, Gigliola en Lila doen. De wijk accepteren, mijn trots verbannen, mijn hoogmoed straffen, ophouden de mensen die van me houden te kleineren.'

Ferrante heeft ook in dit deel de personages zodanig tot leven gewekt met haar woorden dat ik ze bij wijze van spreken zag en hoorde tijdens het lezen. De temperamentvolle gesprekken, de woorden-wisselingen, de hartstocht en liefde maar ook de woede is zo knetterend goed neergezet, dat je het ervaart alsof je erbij staat. Typisch Italiaans, en in dit geval Napolitaans. Ik ben al meerdere keren in Italië op vakantie geweest en herken de harde, schreeuwerige manier van spreken, die heel normaal is voor de Italianen.

Ook de liefde van beide vriendinnen voor Nino Sarratore is voelbaar beschreven, ik leefde spontaan met ze mee en zou Nino voor ze willen klonen, zodat ze ieder een eigen Nino konden hebben. Laat je overigens niet afschrikken door het flinke aantal personages, ik had ze binnen de kortste keren scherp en duidelijk in het verhaal, waardoor ik geen verwarring en/of vertraging tijdens het lezen heb ervaren.

Ik kan maar moeilijk afscheid nemen van deze fictieve temperamentvolle mensen die in mijn hart zijn gekropen. Gelukkig ligt er nog veel moois klaar om te lezen, anders donderde ik in een donker leesgat. Ferrante is steengoed, deze reeks vind ik bijzonder scherpzinnig en bomvol emotie. Een dikke aanrader!

Vier hele mooie boeken

Fantastisch boek! Schitterend geschreven.

1e boek even doorlezen tot na blz 150 maar dan is het zo meeslepend dat je alle 4 delen achter elkaar uit wilt lezen

Geschreven bij De Napolitaanse romans 2 - De nieuwe achternaam

De schrijfster is echt geweldig. De personages leven en je gaat je er als lezer gemakkelijk mee identificeren. Je wordt als het ware meegezogen in de tijd en plaats, Napels de stad van de grote armoede waar scholing nog iets heel bijzonders is na de verplichte schoolopleiding. En dan is daar ineens de mogelijkheid je te ontworstelen aan je voorland doordat een gepassioneerde leerkracht de potentie ziet van twee heel verschillende meisjes met dezelfde achtergrond. Ik kende de schrijfster niet maar las deel 1 - de geniale vriendin - in één keer uit. Mijn opluchting was groot toen ik zag dat er na de geniale vriendin en De nieuwe achternaam nog twee delen komen. Ieder deel is afzonderlijk te lezen maar als je bent begonnen aan het eerste deel is er geen weg terug. Het verhaal is verslavend. De nieuwe achternaam laat bijna genadeloos zien hoe een vriendschap onder druk komt te staan door wat er van de meisjes gevraagd wordt in hun liefdeloze en kansarme buurt. Vaak ontluisterend, toch blijft de drang bij beide meisjes sterk aanwezig om ieder op hun eigen manier een persoon te worden die de regie gedeeltelijk kan vasthouden. Deze wens is sterker dan de gewenste orde der dingen, die sociaal wenselijk zijn en vooral door mannen worden bedacht. Voegen en luisteren is het credo waar de vrouw geacht wordt zich aan te conformeren. Het is een rauw verhaal. De nieuwe achternaam is een vervolg op de geniale vriendin en ook hier zie je de groei en rivaliteit die de vriendschap dreigt te ondermijnen. Deel drie en vier staan dus met stip op mijn verlanglijstje.