De ontdekking van Urk

Ik woon zelf op Urk en dit boek houdt de bevolking een spiegel voor. Als inwoner van Urk wilde ik het boek af en toe wegleggen omdat het schuurde. Toch miste ik in het boek ook het Urk zoals ik en velen met mij het beleven. Een schitterend mooi dorp om in te wonen. Een conservatieve samenleving waar de waarde van familie en gezin hoog in het vaandel staat.

De schrijver heeft zich verdiept in de historie en het hedendaagse volksleven. Dat verdient respect.

Het boek is zeer lezenswaard en voor geïnteresseerden raad ik het zeker aan.

Waanzinnig boek en met zoveel respect geschreven! Ik kom al jaren op Urk, als buitenstaander. De markante levensstijl die ook ver van mij af staat: Je ziet en hoort het in alles wat gebeurt op Urk en je leest erover in de media. Al mijn vragen zijn beantwoord en op mijn verwonderingen is een antwoord gekomen. Het is te makkelijk om te oordelen in wit en zwart, over de mensen op Urk, hun gewoontes en leefwijze. Vooral de geschiedenis van de inpoldering en hoe de lomp de overheid met Urk is omgegaan, heeft me geraakt. De schrijfstijl van Matthias is boeiend, bij vlagen grappig en goed geïllustreerd. Hij schrijft de dingen zoals ze zijn, met gedetailleerde historie, in de context, zonder erom heen te draaien. Hier is zoveel over na te praten en op te reflecteren... voor zowel Urkers, als Flevolanders en ons Nederlanders. Fantastisch gedaan en wat mij betreft een uiterst leesbaar meesterwerk!

Gisteren hoorde ik Matthias Declerq vertellen over zijn verblijf op Urk. Ik was meteen geboeid en wilde het boek onmiddellijk lezen. Gelukkig kon dat met Kobo Plus. Van de eerste pagina's werd ik meegesleept naar deze merkwaardige en intrigerende plaats in Nederland, waar godsdienst, tradities en bijbehorende groepsdruk de dienst uitmaken. In het begin vond ik het boek wat stroef lezen, alsof de auteur zelf ook wat zoekende was, en nog niet goed wist hoe hij zich nu diende te handhaven in Urk. Maar naarmate het boek vorderde raakte hij zichtbaar op dreef en reeg de ene fantastische zin zich aan de andere. In twee drie regeltjes werden personen geschetst, zo duidelijk en kleurrijk beschreven dat ze er in enkele seconden stonden. Personen die je nooit meer vergeet.
Kortom: meeslepende en interessante lectuur.

Het boek is prachtig geschreven en leest heerlijk weg.
Als Urker herken ik de dingen die aan bod komen, zeker geen onwaarheden gelezen.
Wel jammer dat voornamelijk de twee uitersten van de Urker samenleving aan bod komen. Het is óf zeer zwaar gelovigen óf mensen die volgens hun zelfverklaarde lichtheid naar buiten Urk zijn verhuisd.
Ik mis het leven van de gemiddelde Urker, voor de schrijver waarschijnlijk niet bijzonder genoeg. Terwijl de Urker daarin juist uitblinkt ten opzichte van de rest van Nederland. Onrecht, criminaliteit en dergelijke zaken heeft elke Nederlandse gemeente, terwijl de gemiddelde Urker in zijn doen en laten in elke willekeurige groep zal opvallen. Jammer dat de schrijver dit gemist heeft, hierdoor heeft hij Urk naar mijn idee niet echt 'ondekt'

Intigrerend verhaal dat je niet loslaat van begin tot einde.... Prachtig geschreven!

Matthias Declerq is tot het uiterste gegaan om een 'streng, doch rechtvaardig' beeld van Urk neer te zetten en ik denk dat de Urker alleen maar dankbaar kan zijn voor al die moeite. Niemand kent het dorp nu beter dan een Belg uit Gent. Opgegroeid op Urk wordt ik tijdens het lezen heen en weer geslingerd tussen herkenning van het Urk dat ik zelf ervaren heb, leergierigheid bij de informatie die ik nog niet wist en afgrijzen over wat ik nog niet kende: het boek besteedt bijvoorbeeld relatief veel aandacht aan het Godbeeld van de zeer zwaar gereformeerden waarmee ze hun kinderen afschuwelijke angst inboezemen. Minpunt van het boek is dat de leefwereld van de vrouw op Urk onderbelicht blijft, een gemiste kans in een boek wat verder treffend raak schiet.

De ontdekking van Urk was een boek wat ik regelmatig voorbij zag komen. Het feit dat Urk vlak bij mijn woonplaats is en ik regelmatig Urkers tegenkom was het laatste zetje om misschien nog wat meer te weten te komen over Urk en zijn inwoners en dan een keer niet via de meestal negatieve media berichten. Zoals velen hier in de polder kom ik regelmatig op Urk, voornamelijk voor een lekker visje. Op Urk slaat dan vaak de schrik om mijn hart en al die scooters die je van alle kanten voorbij vliegen. Je moet er ook ogen in je achterhoofd hebben. Maar goed ook dat is Urk.

Maar wat weten we nu echt over Urk en zijn inwoners? Ja de visserij en het geloof, maar wat schuilt er allemaal achter, is Urk werkelijk een eiland gebleven? Een eiland op het droge. De auteur verbleef enkele maanden op het dorp en probeert aan de hand van zijn bevindingen en gesprekken daar een beeld van te vormen. Hij gaat daarbij geen gesprek of item uit de weg. Het geloof, de vele kerken, de misstanden binnen het geloof wat onder het tapijt door de gelovigen wordt geveegd. Matthias Declercq bespreekt deze zaken open en met respect voor de betrokkenen. Sommige gesprekken zijn indrukwekkend en pijnlijk voor de betrokkene om te lezen. Denk er maar eens bij na als je zelf slachtoffer van misbruik zou zijn en je kunt nergens met je verhaal heen kunt omdat je dan als het ware verstoten door de gemeenschap wordt. Best wel heftig om dat te lezen. Dan is het geen wonder dat er op Urk een drank en drugs probleem is ontstaan. De zaken die door God verboden zijn ontbreken in zijn boek zeker niet, het zogenaamde stropen van de vis, zoals het eerder genoemde grote drank en drugs probleem op Urk. Ja zelfs de omgang met Nederlandse “Buitenlanders” wordt uitgebreid besproken. Vele zaken die je wel weet via de media, maar niet uit de monden die het echt aangaat. Ook hier gaat Matthias Declercq zeer respectvol met de mensen en de feiten om.

Komt er dan alleen maar slechte dingen boven drijven? Nee zeer zeker niet, zo leren we nog wat van de geschiedenis van Urk, de visserij en veel over het geloof. Ja hoe kan het ook anders. Matthias Declercq sprak met veel Urkers, veelal mannen en maar zelden een vrouw. Geen idee waarom dat is. Matthias Declercq geeft met zijn boek een goed beeld over het hedendaagse Urk, een dorp wat moeite schijnt te hebben met de moderne tijd. Een dorp dat hoofdzakelijk leeft van de visserij. Een dorp dat geplaagd wordt door de problemen van deze tijd, ja eigenlijk net als iedere andere gemeente. Urkers gaat er alleen heel anders mee om dan de gemiddelde Nederlander. Op Urk hoort het er allemaal bij en waait het vast wel weer over. Aan de andere kant laat het boek de saamhorigheid zien in verdrietige tijden als er bijvoorbeeld een schip vergaat of bemanning wordt vermist.

Is het Matthias Declercq gelukt om Urk te ontdekken? Wel als je vlak bij Urk woont, weet je het meeste al en is het boek niet al te vernieuwend. Maar voor de rest van Nederland en Vlaanderen heeft Matthias Declercq een goed beeld weten te vormen van het vissersdorp Urk, met al zijn goede en slechte kanten. Zeker wel een aanrader.

Je krijgt een goed beeld van het leven op Urk, niet bespottelijk gemaakt, realistisch verhaal.

Onderzoeksjournalistiek van de bovenste plank. Hoe je mensen aan het praten krijgt die doodsbang zijn voor repressailles of als incestslachtoffer te worden uitgestoten door je familie die er van af weet en een geloofsgemeenschap die de andere kant op kijkt. Maar ook de onverzettelijkheid in de strijd tegen de natuur en de kinderlijke verongelijktheid als 'slachtoffer' van de inpoldering omdat de Urkse boeren zich niet konden meten met de crème de la crème van hun vakgenoten van het oude land. Dit boek moet je gelezen hebben.

Mooi boek leest heerlijk weg. Het boek Urk gaat echt over de twee uitersten en niet Urk door het midden. Realistisch beeld van Urk en ook van uit de historisch oogpunt goed belicht en daardoor ook de verandering op Urk te begrijpen.