De oorlog die mijn leven redde Luisterboek Tooltip Luisterboeken beluister je met de bol.com Kobo app.

Geschreven bij De oorlog die mijn leven redde

Dit verhaal gaat over Ada, een meisje van negen jaar dat vernederd en mishandeld wordt door haar moeder. Ada heeft een klompvoet en moeder schaamt zich voor haar. Jamie, het broertje van Ada wordt geëvacueerd uit Londen vanwege de oorlog. Ada mag niet mee van haar moeder maar krijgt de kans om toch te vluchten. De kinderen komen bij Susan Smith op het platteland terecht. Susan neemt de kinderen in huis, terwijl dat niet haar keuze is.
Langzaamaan groeit de band tussen Susan, Ada en Jamie. Ada leert paardrijden, leert lezen en schrijven. Toch blijft de herinnering aan thuis moeilijk voor haar, ze heeft het hier zo goed dat ze er niet aan durft te wennen omdat ze weet dat het tijdelijk zal zijn. En dan komt moeder ze halen….
Vanaf het begin af aan een ontroerend verhaal. De oorlog heeft in het begin geen grote rol maar gaandeweg het verhaal komt de oorlog ook dichtbij.
Het boek heb ik voorgelezen aan mijn zoon van 9 jaar. Het begin raakte hem direct; hoe kan een moeder zo gemeen zijn tegen haar eigen kind?
Dit boek is een aanrader voor zowel kinderen als volwassenen.

Geschreven bij De oorlog die mijn leven redde

De oorlog die mijn leven redde is een aangrijpend boek over vooral de negenjarige Ada, haar broertje Jamie en Susan Smith.
Het verhaal situeert zich tijdens de tweede wereldoorlog, maar is niet echt een oorlogsverhaal.
Ada is geboren met een klompvoet en is een blok aan het been van haar moeder. Deze houdt Ada constant op hun éénkamerappartement en wordt aan haar lot overgelaten. Zij wordt mishandeld en verwaarloosd.
In de ogen van haar moeder is zij een nietsnut die er beter nooit was geweest.
Door de dreiging van de oorlog en van de bombardementen op London worden alle kinderen naar het platteland verhuisd. Ada ziet de kans schoon en vergezeld haar broertje Jamie. Na een lange treinreis komen ze aan in een dorpje gelegen nabij het Kanaal.
De inwoners van het dorp kiezen er kinderen uit die door hun worden opgevangen. Alleen Ada en Jamie blijven aan de kant staan en worden uiteindelijk ondergebracht bij Susan Smith.
Deze is eerst niet erg te vinden voor deze opvang maar naarmate het verhaal vordert weet zij Ada en Jamie te waarderen en zelfs van hen te houden als ware zij haar eigen vlees en bloed.
Bij Susan Smith bloeien zowel Ada als Jamie open en worden zij opgevoed en ingewijd in de rituelen van dagelijkse dingen zoals theedrinken, warme maaltijden, omgangsvormen, etc.…
Ada leert ponyrijden op Butter en daarnaast leer t ze lezen en schrijven.
Ada voelt zich almaar beter en beter en gewaardeerd en wordt niet meer aanzien als een paria. Zij ontplooit zich, leeft als het ware op en krijgt heel veel vertrouwen in zichzelf en in de mensen die haar op het plateland omringen. Middels krukken leert zij zelfs stappen. Susan brengt Ada naar een dokter die meedeelt dat de klompvoet zeker kan behandeld worden, doch daar is de toestemming van Ada’s mama voor nodig. Deze laatste reageert niet op de brieven die Susan haar schrijft.
Ada leeft echter met een grote vraag: wat als de oorlog voorbij is? Moeten we dan terug naar Londen? Kunnen we op het platteland blijven of niet?
Vanaf het ogenblik dat de oorlog echt losbarst in Londen en op het platteland komen deze vragen meer en meer naar boven en worstelt Ada met haar verleden en met haar angsten.
Wanneer uiteindelijk Ada’s moeder onverwacht opduikt en Ada en Jamie meesleurt naar Londen, belanden zij opnieuw in het leventje van voordien. Geen liefde meer, mishandeling en erg veel verwijten.
Door haar opgebouwd zelfvertrouwen komt Ada in Londen in opstand tegen haar moeder en wordt de titel van het boek duidelijk.
Toch vraag je je als lezer af wat er nu verder met Ada, haar broertje Jamie en Susan Smith verder zal gebeuren.

De oorlog die mijn leven redde is een aangrijpend en boeiend boek tegen de achtergrond van de tweede wereldoorlog.
De auteur weet op een erg beschrijvende en in een vlotte schrijfstijl de gevoelens van Ada weer te geven.
De tegenstellingen van haar leven in Londen en de ontdekkingen op het platteland zijn erg mooi beschreven. Ada maakt kennis met een toilet, met een bad, met gras, met mensen.
De kracht van Ada, haar zelfvertrouwen haar wil om te overleven, haar rol tegenover haar broertje en de ommezwaai van Susan tegenover de kinderen is erg pakkend en boeiend.
Het boek boeide van begin tot einde en als lezer leef je mee met de ontberingen die Ada als kind ondergaat en ontroerd het je wanneer Ada beetje bij beetje de ene overwinning na de andere aaneenrijgt en gehard wordt tegen het leven en tegen de maatschappij.

Geschreven bij De oorlog die mijn leven redde

Prachtig boek , het is een jeugdboek maar prima te lezen door volwassenen , het is eigenlijk een psychologische roman.
Jammer dat het niet verder ging , je zou willen weten hoe het verder met het meisje gaat

Geschreven bij De oorlog die mijn leven redde

De 9 jarige Ada neemt je mee naar Engeland, naar het jaar 1939. Samen met haar moeder en broertje Jamie wonen ze in een appartement in Londen. Vader leeft niet meer. Ada is geboren met een klompvoet waar nooit iets aan is gedaan. Haar moeder schaamt zich voor Ada en houdt haar binnen. De schaamte voor Ada gaat zo diep bij moeder, dat ze Ada lichamelijk en geestelijk mishandeld.
Op een dag wordt er aangekondigd dat de kinderen uit Londen geëvacueerd moeten worden, ze zullen naar het platteland worden gebracht. Moeder vindt het niet nodig dat Ada ook gaat en besluit dat alleen Jamie geëvacueerd wordt. Maar Ada is niet van plan om alleen achter te blijven en vlucht stiekem met Jamie mee.
Wanneer ze aankomen op het platteland komen ze in huis bij mevrouw Susan Smith. Het in huis nemen van Ada en Jamie gaat niet echt van harte, toch ontstaat er langzaam een band. Voor Ada en Jamie gaat er een wereld open. Het leven hier blijkt veel beter te zijn dan ze gewend zijn. Ze hebben elke dag te eten, gaan elke dag in bad, worden meegenomen naar de dokter, Ada krijgt verband om haar klompvoet, ze worden voorgelezen en Ada mag ‘gewoon’ naar buiten. Wat geniet Ada daarvan! Ze vindt het heerlijk om buiten te zijn en om met het paard Butter om te gaan. Toch blijken er hier ook wel wat moeiten te zijn. Jamie mag naar school, maar Ada is niet welkom op school omdat ze niet ‘leerbaar’ zou zijn. Ze leert van Susan hoe je om kunt gaan met negatieve reacties ‘die kromme poot zit een heel eind van mijn hoofd‘ en ze leert om op zichzelf te vertrouwen. Maar kan ze bij Susan blijven? Wat als de oorlog voorbij is?

Een mooi, aangrijpend en levensecht verhaal. De schrijfster schrijft zo beeldend dat ik al op de eerste bladzijde helemaal in de persoon Ada zat. Het verhaal komt echt goed binnen. Mishandeling, verwaarlozing, negatief zelfbeeld, zijn onderwerpen die terugkomen in het verhaal. Best heftig om te lezen hoe Ada dit ondergaat. Aan de andere kant wordt het niet te heftig beschreven. Daarnaast vind ik het ook erg mooi dat het tegenovergestelde aan bod komt. Ada krijgt ook te maken met liefde en vertrouwen, je wordt helemaal meegenomen in dat proces. Je voelt hoe lastig het is voor Ada. De afloop had ik niet zien aankomen en was voor mij onverwacht.

Geschreven bij De oorlog die mijn leven redde

Ik heb bijzonder genoten van dit boek, goed geschreven en mooi te lezen hoe mensen het beste uit elkaar naar boven brengen. Heel triest hoe een moeder haar kind/eren te kort doet.

Geschreven bij De oorlog die mijn leven redde

Zoals de titel verraadt, speelt het verhaal zich af tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het is echter geen oorlogsverhaal zoals alle anderen, het is uniek en zeer toegankelijk.

Hoofdpersonages zijn de 9-jarige Ada en haar broertje van 6, Jamie. Ze wonen met hun alleenstaande moeder in een 1-kamerappartement in Londen. Ze leven in ernstige armoede, en worden echt verwaarloosd, om maar niet te zeggen mishandeld.

Jamie hangt hele dagen rond op straat met zijn vrienden. Ada mag van haar moeder niet buitenkomen, want ze heeft een klompvoet, en dat vindt ze zo beschamend dat Ada enkel uit het venster naar buiten mag kijken. Beweegt ze zich verder dan de kamer, dan wordt Ada een ganse nacht opgesloten in het kastje onder de afwasbak.
Ada is heel nieuwsgierig naar waar haar broertje allemaal uithangt, en besluit zichzelf te leren stappen met haar klompvoet. En net als ze dat een beetje onder de knie begint te krijgen, begint de oorlog. De kinderen van de stad worden op een transport geplaatst naar het veiligere platteland. Ada ziet haar kans schoon, en stapt samen met haar broertje op het transport, op weg naar een nieuw leven.

Als ze met de trein aankomen in het kustdorpje, worden ze echter door geen enkel opvanggezin gekozen. Susan Smith, een alleenstaande dame die een stuk buiten het dorp woont, wordt gedwongen om broer en zus in huis te nemen. De kinderen komen terecht in een totaal ander leven, maar ook voor Susan is het een zoektocht. Hoe lang gaat die oorlog duren? En wat als hun moeder hen komt zoeken? Ontdek het in dit meeslepende boek!
// Young Adult België - ES

Geschreven bij De oorlog die mijn leven redde

Wat een bijzonder mooi boek is dit. Het negenjarige meisje Ada word door haar moeder in huis opgesloten, vernederd en mishandeld omdat haar moeder zich schaamt voor haar klompvoeten. Ze word niet behandeld door een arts, maar verstopt door haar moeder. Die vervolgens iedereen ook nog eens probeert te overtuigen van het feit dat ze niet goed is.
Haar redding vind ze op het moment dat de kinderen uit Londen worden geëvacueerd door de oorlog. Haar broertje, die haar alles is, mag mee. Ada niet. Ze weet echter toch mee te ontsnappen en komt zo samen met haar broertje terecht bij Susan Smith. Deze vrouw wil de kinderen eigenlijk niet omdat ze genoeg heeft aan haar eigen verdriet. Ze heeft echter geen keuze en krijgt de kinderen opgedrongen. Dit is voor haar en Ada redding. Prachtig om te lezen hoe met heel veel doorzettingsvermogen toch overleving mogelijk is. Als volwassene vond ik dit echt een prachtig boek en ook mijn dochter van 12 vind dit een supermooi boek. Op naar de andere boeken van Kimberly Brubaker Bradley

Geschreven bij De oorlog die mijn leven redde

Heel mooi boek. Zoals altijd snelle en correcte levering!

Geschreven bij De oorlog die mijn leven redde

Zielig en leerzaam

Geschreven bij De oorlog die mijn leven redde

De titel spreekt natuurlijk al aan door de schijnbare tegenstelling, want hoe kan een oorlog, die zo veel levens verwoest, nu een leven redden?
Ada, de hoofdpersoon, woont samen met haar moeder en broertje Jamie in Londen. Ada is geboren met een klompvoet, en haar moeder houdt haar altijd binnen, zodat niemand het ziet.
Aan het begin van de Tweede Wereldoorlog worden alle kinderen uit Londen geëvacueerd, maar haar moeder wil Ada niet laten gaan. Ada weet toch te ontsnappen en komt samen met Jamie op het platteland terecht. Ze komen bij Susan Smith terecht, die eigenlijk helemaal niet op kinderen zit te wachten. Toch probeert ze zo goed en zo kwaad als het gaat voor de twee kinderen te zorgen en ze gaat steeds meer van hen houden. Ada krijgt krukken en mag gewoon naar buiten, waar een hele nieuwe wereld voor haar open gaat.
Susan heeft een pony, waar Ada op leert rijden. Met de pony is ze helemaal in haar element.
Soms weet Ada zich geen raad met haar gevoelens, ze is thuis altijd geslagen en gekleineerd. Als Susan haar complimenten maakt, weet ze niet goed hoe ze daar mee om moet gaan.
Doordat ze niet meer opgesloten zit en gewoon aan het dagelijkse leven deel kan nemen, bloeit ze langzaamaan helemaal op. Vandaar ook de titel: de oorlog heeft haar leven gered, ze mag er zijn.
Het boek is een jeugdboek, maar ook mooi om als volwassene te lezen.
Het verhaal boeit van begin tot eind, je kunt je goed inleven in Ada.
Kortom: een aanrader voor jong (vanaf een jaar of 10) en oud!