De overlevenden

Geschreven bij De overlevenden

Begonnen met hoge verwachtingen, moest er wel even inkomen.
Maar vanaf halverwege het boek kon ik niet meer stoppen en vond ook de vertelwijze, van verleden naar heden en vice versa steeds intrigerender.
Het werd een page-turner pur sang vanaf dat moment met een einde dat je in verwarring achterlaat.

Geschreven bij De overlevenden

Alex Schulman  (1976) is een Zweedse schrijver en journalist. Hij is de presentator van de populairste podcast in Zweden en schreef eerder vijf zeer succesvolle autobiografische boeken, die niet geheel gewaardeerd werden door zijn familie. De overlevenden is zijn debuutroman.

De overlevenden wordt verteld door Benjamin, de middelste van 3 broers. Ze gaan met zijn drieën terug naar het vakantiehuis aan het meer waar zij elk jaar met hun ouders de zomer doorbrachten. Daar gaan ze de as van hun overleden moeder uitstrooien. Twintig jaar geleden is daar iets gebeurd waardoor het leven van hen allemaal drastisch is veranderd, de reden dat ze niet meer terug zijn gegaan naar hun vakantiehuis.

De schrijfwijze is uniek en zorgt ervoor dat je wilt blijven doorlezen. De hoofdstukken zijn verdeeld in heden en verleden en daar komt het unieke om de hoek. De hoofdstukken in het heden gaan elk volgend hoofdstuk 2 uren terug in de tijd. Zo is het eerste hoofdstuk in het heden, de eerste 2 zinnen van dit hoofdstuk zijn de laatste 2 zinnen van hoofdstuk 3 die dus 2 uren terug is gegaan in het heden.

De plot is zeer goed opgebouwd en heeft een enkele twist waarbij de laatste je met een mokerslag omver doet slaan. Het zet het hele verhaal op zijn kop en het zet je ertoe aan om terug te bladeren en al het voorgaande nog eens te lezen.

Hoewel het verhaal door Benjamin wordt verteld zijn alle personages goed neer gezet. Als lezer heb je er totaal geen moeite mee om je in te leven in elk van hen. De emoties zijn zeer goed voelbaar en komen soms hard binnen.

Alex Schulman heeft gewerkt met verschillende thema's waaronder bv herinneringen, traumaverwerking maar ook verwaarlozing. Er is niet echt één hoofdthema aan te duiden, ze vloeien allemaal in elkaar over.
Al naar gelang het verhaal wordt de titel De overlevenden duidelijker, niet alleen de 3 broers maar ook beide ouders proberen op hun eigen manier hun leven nog een beetje invulling te geven.

Alex Schulman heeft een prachtige debuutroman geschreven die hard binnenkomt en nog heel lang blijft hangen.

Geschreven bij De overlevenden

Alex Schulman beschrijft op knappe wijze de (soms) complexe en pijnlijke relatie tussen broers, maar ook tussen ouder en kind. Door het wisselende tijdsperspectief wordt de spanning naar het verrassende plot zorgvuldig opgebouwd. Ik zou het boek bijna herlezen opzoek naar aanwijzingen. Aanrader!

Geschreven bij De overlevenden

Het thema is niet een thema dat ik in eerste instantie zou lezen. Ik heb veel verschillende meningen gezien maar het komt er op neer dat je je adem vast houdt op sommige momenten. Ik ben op een middag begonnen met lezen en het voelde alsof ik nog maar tien minuten aan het lezen was maar ik was al halverwege.

Het boek sleept je mee, in de korte verhalen die per hoofdstuk wisselen. Het boek wisselt tussen de specifieke dag waar het boek mee begint en gaat terug in de tijd. Dit wordt gedaan doormiddel van hoofdstukken die direct uit het verleden komen. Dat de broers jonger zijn maar het boek gaat ook terug in de tijd over "de specifieke dag". Dat vond ik fascinerend gedaan, en heel grappig dat de laatste zin van latere hoofdstukken, een eerdere zin was van een hoofdstuk ervoor. Dat is allemaal heel goed opgebouwd.

Na de dood van hun moeder keren de Zweedse broers Nils, Pierre en Benjamin voor het eerst in 20 jaar terug naar het vakantiehuis. Het zomerhuis bij het meer waar ze lange tijd hun vakanties doorbrachten, totdat een afschuwelijk ongeluk daar abrupt een einde aan maakte. Een plek waar ze opgroeiden, waar ze ruziemaakten, waar ze vooral elkaar hadden en waar hun gezin uit elkaar viel.

In chronologische volgorde lees je over grote en kleine gebeurtenissen uit hun jeugd en de jaren na het ongeluk. Het kost geen moeite om mee te voelen, mee te leven met deze jongens, die tijdens de zomermaanden aan hun lot werden overgelaten door hun ouders die vooral hun eigen leven leidden, die zelf de hele dag op pad gingen en zich moesten vermaken, moesten vechten om de aandacht van hun vader en om moesten gaan met de grillen en vreemde straffen van hun moeder. Ze zochten naar aandacht, goedkeuring, contact en liefde, ze wilden gezien worden.

In omgekeerd chronologische volgorde lees je over de gebeurtenissen 20 jaar later, over hun reis terug naar het huis, op weg om de as van hun moeder uit te strooien. Het boek opent sterk en door de slimme opbouw en afwisseling blijft die ene vraag lang onbeantwoord: wat is er toch gebeurd? En ja, die gebeurtenissen zijn heftig, maar zorgen die er echt voor dat een heel gezin uit elkaar valt? Tot die ene zin, die ene zin die je schokt, waar je kippenvel van krijgt, die ene zin die de hele lading verandert.

Dit is een boek om langzaam en met aandacht te lezen, om zo alle details in je op te nemen, waardoor je al snel meegevoerd wordt en je de omgeving en gebeurtenissen helemaal voor je kunt zien. De auteur weet in een paar zinnen een bijzondere sfeer te scheppen en heeft een prettige schrijfstijl waardoor je graag door wilt lezen. Af en toe is het wat traag, maar het uitlichten van die kleine herinneringen is ook een kracht van het boek, al had ik de broers graag nóg beter willen leren kennen. Het is een verhaal over familiebanden, over een trauma, over opgroeien, spanningen, herinneringen en een toekomst. Het is een bijzonder en indrukwekkend verhaal dat beklijft en nog mooier wordt wanneer je het laat bezinken. Absoluut het lezen waard!

Geschreven bij De overlevenden

Ik moest even inkomen, maar vond het uiteindelijk een spannend en mooi boek!

Ik zou bijna mijn gevoel over dit boek laten beïnvloeden door de kritiek in andere recensies, maar ik blijf erbij: ik vind dit boek echt een aanrader. Door de stapjes terug in de tijd in twee verschillende tijdlijnen soms wat ingewikkeld maar daarom juist interessant en het houd je scherp.
Ik heb geen mening over wel of niet goed vertaald zijn. Voor mij was het prima lezen.

Geschreven bij De overlevenden

Indringend, verdrietig, prachtig stilistisch geschreven boek. In een minimalistische Scandinavische stijl wordt een tragische familiegeschiedenis langzaam uit de doeken gedaan die maakt dat je in de laatste paar bladzijde eigenlijk weer van voren wilt beginnen met lezen.

De recensies met 1 ster die hier geschreven staan, lijken me van mensen die niet bijster slim zijn en het voortaan misschien maar beter bij een kasteelromannetje kunnen houden.

Fantastisch boek met een verrassend einde. Genoten

Ik las De Overlevenden, van Alex Schulman.
Een goed boek. Op dag één las ik 11 hoofdstukken. Drie broers komen samen na de dood van hun moeder. Het verleden is boeiend maar tegen het einde is er een twist. Niks is wat het lijkt, het verleden is voor iedereen anders en hoe we het interpreteren. Aanrader!