De partij dat ben ik De politieke beweging van Thierry Baudet

Ik ben alles behalve een fan van Thierry, maar de obsessie van deze schrijver met Thierry Baudet wordt vermoeiend. Dit boek doet het het beste in een open haard, want van de objectieve inhoud hoef je het niet te verwachten.

Toch de moeite genomen dit boek te kopen om uit mijn bubbel te stappen. Toch teleurgesteld. Veel meningen, weinig feiten. Zo goed als niks word onderbouwd. Zonde van de boom die hiervoor het leven gegeven heeft.

Het boek 'De partij dat ben ik' is mij ontzettend tegengevallen. De mening van de auteur over de partij Forum voor Democratie komt duidelijk naar voren, dit hoeft geen probleem te zijn mits dit feitelijk onderbouwd is. Helaas is dit niet het geval. Er worden scenario's geschetst waarvan al reeds gebleken is dat dit anders is dan in dit boek gesuggereerd wordt.

Dus je bent een 'journalist' en volgt naar eigen zeggen FVD vanaf het begin. Resultaat: je schrijft braaf de roddels op die je hoort van Henk Otten. De wegens fraude uit de partij gegooide rancuneuze ex-penningmeester. Bijvoorbeeld dat Baudet alle fractie-medewerkers op Arisch bloed wilde testen. Dat is gewoon hilarische onzin. Otten heeft inmiddels schuld bekend door een groot deel van het verdwenen geld terug te storten. Dit is openbare informatie. Moet een 'journalist' dan niet bij zichzelf te rade gaan of hij wel eerlijk en objectief bezig is? Natuurlijk, maar niet als de hele opzet van dit boekje alleen maar tot doel heeft Thierry Baudet en FVD te beschadigen. Tja, dan ben je geen journalist, maar activist.

Het boek leest makkelijk weg, maar de inhoud is erg teleurstellend. Als politieke middenstander ben ik vooral benieuwd naar de achtergronden en wat er zoal speelt bij verschillende partijen.

Persoonlijke wrok, een afgewezen gevoel en frustratie van deze wat onbekende auteur komt te duidelijk naar voren, zeker als je tussen de regels door leest. Het is jammer als je gaat denken dat de auteur zelf graag in een politieke positie wil zitten of een ander succes in zijn carrière ambieert. Het komt bijzonder afgunstig over, wat voort lijkt te komen uit een diepgewortelde onzekerheid van de auteur. Vooral dit laatste lijkt ook duidelijk zichtbaar in zowel de verbale als non-verbale houding tijdens de boekpresentatie.

Anderzijds kan de auteur zijn stijl een bepaald type lezer juist aanspreken. Echter, het neersabelen oogt simpelweg te goedkoop. Bij veel zogenoemde 'feiten' vraag je je als lezer af wat nou de essentiële waarde is, behalve een negatief beeld neer te zetten.
De auteur lijkt de beschreven partij haast vanuit een eigen gedachtegang in hetzelfde hokje te willen plaatsen als andere historische partijen. Vanuit die beeldvorming wordt er vervolgens naar die uitkomst toegeschreven.

Daarnaast lijkt het boek volledig vanuit de input en invalshoek van het voormalige FvD bestuurslid te zijn geschreven. Verschillende invalshoeken hadden het boek meer kracht kunnen geven, waarna de lezer zelf het oordeel kan vellen. Nu doet de auteur dat zelf en bekend daarmee kleur.

Een aardig satirisch boek, maar voor de serieuzere lezer zou ik het zeker niet aanraden.

Er valt best wat aan te merken op Thierry Baudet, maar dit is wel heel suggestief en eenzijdig, jammer.

Wie wel eens een bijdrage volgt van Chris op TPO wordt echt teleurgesteld. Niet nieuws, een warrige chronologische opsomming, waarin soms stappen van meerdere jaren als achtereenvolgend worden geponeerd. Dat is ranzige journalistiek. Gemiste kans, want wat Chris van Thierry Baudet vindt weten we zo langzamerhand wel.

Slecht onderbouwd en berustend op dubieuze bronnen.

Boek geschreven uit rancune, op zich misschien nog niet zo erg ware het niet dat de schrijver geen top materiaal is. Slecht lopende zinnen en gebrekkige onderbouwing.

Het boek staat vol met hear-say verhalen, weinig concreets of feitelijks. De wens is de vader van de gedachte zo lijkt het wel, de auteur wilt heel graag dat FvD een "verkeerde" club is dus doet hij er alles aan om die partij als dusdanig neer te zetten.