De poppenfabriek

De poppenfabriek speelt zich af in de periode rond 1850 in Londen en is het debuut van Elizabeth Macneal. Ikzelf ben een groot liefhebber van debuten en historische romans en was zeer benieuwd naar dit verhaal. Of ik heb genoten van dit debuut? Zeker weten!
De poppenfabriek kent een beeldende beschrijving van hoe men destijds leefde en als lezer waande ik mij in de straten en gebouwen waarin het verhaal zich afspeelt. Het geeft goed weer hoe de mensen destijds hun brood verdienden en hoe men in het leven stond.
Silas Reed is een 38-jarige taxidermist die zijn dode dieren voornamelijk krijgt van de 10-jarige Albie. Silas is niet echt goed in zijn vak, maar kan er zijn brood mee verdienen. Ooit hoopt hij dat zijn werk op een grote expositie tentoongesteld zal worden. In zijn antiek- en curiosawinkel stelt hij zijn dieren tentoon. In de kelder van zijn winkel werkt hij aan de kadavers.
Albie verdient naast dit baantje ook zijn geld met het maken van poppenkleren. Deze brengt hij naar de poppenfabriek waar de tweeling Rose en Iris werkt en woont in een klein kamertje. Iris’ grote wens is om schilder te worden. Wat zou ze graag op een doek schilderen in plaats van de poppengezichtjes!
Rose had een mooi leven voor zich liggen voordat ze de pokken kreeg. Ze is jaloers op Iris, omdat zij gezond is. Wanneer Iris haar droom achternagaat, zien de zussen elkaar een periode niet.
Het is Albie die Iris en Silas aan elkaar voorstelt bij het Crystal Palace in het Hyde Park, wat verstrekkende gevolgen zal gaan hebben. Silas is ervan overtuigd dat Iris de vrouw van zijn leven is, terwijl Iris geen interesse heeft in hem. Iris wordt een obsessie voor Silas, terwijl Iris ondertussen schildermodel geworden is bij Louis, in ruil voor schilderlessen van hem. Niet veel later springt de vonk over tussen die twee. Iris raakt steeds meer thuis in de wereld van de kunstschilders.
Louis ziet dat Iris talent heeft en gelooft dat haar werken zeker ook een plek zullen krijgen in De Grote Tentoonstelling, wat de eerste wereldtentoonstelling zal worden. Waar de schilders druk bezig zijn met deze internationale tentoonstelling en hun werken, doet Silas verwoede pogingen om Iris te zien en zijn liefde te tonen. Hoe zal deze obsessie aflopen?
In De poppenfabriek worden de personages goed uitgewerkt en de climax had ik niet helemaal zien aankomen. Nadat ik het boek uit had, was ik benieuwd of deze tentoonstelling vroeger echt heeft plaatsgevonden. Dit blijkt inderdaad zo te zijn. Elizabeth Macneal heeft ware feiten verwerkt in dit sterke debuut.
De schrijfstijl is prettig, goed opgebouwd en met momenten zeer levendig. Het zou geschikt kunnen zijn voor een verfilming. Het verhaal is ondertussen al verkocht aan 30 landen en leverde haar, volgens de achterflap, de Caledonia Novel Award 2018 op.
De poppenfabriek is zeker een aanrader voor lezers die graag een goed debuut lezen. In het begin moest ik wel even in het verhaal komen, maar daarna wilde ik alleen maar verder lezen. Ik kijk uit naar het volgende boek van Elizabeth Macneal.

Ik heb enorm van De poppenfabriek genoten! Een historische roman en een thriller ineen. Je krijgt een mooi beeld van het leven in Londen rond 1850 en de ontwikkelingen in de kunst op dat moment. Tegelijkertijd wordt er een spanning in het boek opgebouwd waardoor je nog maar 1 ding wil, dit boek uitlezen! Ontzettend knap geschreven, echt een super leeservaring.

Ik moest er even inkomen de eerste hoofdstukken, maar het boek leest heerlijk weg. Zo spannend, heb het binnen twee dagen uitgelezen.

Prachtig verhaal, mooie sfeer beschrijvingen, ik had het gevoel dat ik er was in London 1850
Veel spanning, romantiek plotwendingen

Ik ben niet snel onder de indruk van een verhaal, maar de schrijfster heeft heel levendig over de tijd geschreven en over de liefde tussen de hoofdpersonen en de duistere Silas.
Fantastisch!

Sfeer goed beschreven, van alles een beetje, luguber, romantisch en spannend

Geschreven bij De poppenfabriek

Spannend tot op het eind. Geeft inzicht in een stukje geschiedenis van Londen. Niet altijd leuk, maar wel zeer de moeite waard om te weten.

Geschreven bij De poppenfabriek

Dit boek ben ik eerste meerdere keren tegengekomen voor ik de beslissing nam om het aan te kopen. De titel en het kaft heeft me lang laten twijfelen. Ik vond het te soft overkomen. Enkele reviews hebben me uiteindelijk de stap laten zetten om het boek toch een kans te geven en daar heb ik echt geen spijt van, integendeel. Het verhaal begint rustig in een donkere buurt van Londen. Er zijn niet teveel personages, het boek is dus vlot te lezen en volgen. De figuren zie je zo voor je, je leeft mee met de tweelingzusjes, in hun miserie en verdriet, maar ook met Iris en Louis, hun vriendschap, hun liefde, en hun werk in de wereld van de kunst. Er is Albi, de tandeloze straatbengel, een kleine held met een gouden hart. Maar er is ook het duistere figuur “Silas”. Eerst is hij gewoon een creepy, eenzame, taxidermist, die later in het verhaal, door zijn ingebeelde gesprekken met hoofdpersonage “Iris” duidelijk psychopatische neigingen heeft. Zijn persoon maakt het boek extra spannend. Het verhaal wordt goed opgebouwd, je voeld de spanning stilaan stijgen, en de sfeer steeds donkerder en dreigender worden.
Het is een hystorische drama, roman en thriller in één.

voert je mee

Geschreven bij De poppenfabriek

De poppenfabriek van Elizabeth Macneal speelt zich af in het Victoriaanse Londen van 1850. In de poppenwinkel van mevrouw Salter werken de opmerkelijke tweelingzussen Iris en Rose Whittle. Allebei hadden ze hun leven anders voorgesteld. Iris wil niets liever dan haar heimelijke wens om schilderes te worden verwezenlijken. De pokdalige Rose daarentegen had graag willen trouwen met de liefde van haar leven Charles. Dankzij het lot maken ze nu poppen, maar dit leerlingschap biedt de meisjes weinig hoop voor de toekomst.

Als Iris op een dag schilder Louis Frost tegen het lijf loopt, neemt haar leven een drastische, maar essentiële wending. De ambitieuze kunstenaar wil Iris – die opvalt met haar misvormde sleutelbeen en grote lengte – als model vastleggen op het canvasdoek. Tegelijkertijd ontmoet ze Silas Reed, een excentrieke taxidermist. Net als Louis is Silas direct onder de indruk van Iris waarna hij steeds meer geobsedeerd raakt door de jonge vrouw.

De poppenfabriek is de debuutroman van de Schotse Elizabeth Macneal en werd uit het Engels vertaald door Erica Feberwee. Macneal studeerde Engelse letterkunde aan de Oxford University en is, behalve schrijfster, in haar vrije tijd fanatiek keramiste. Naast de fictieve schilder Louis, bevat De poppenfabriek historische figuren zoals William Hunt en het Prerafaëlitische Broederschap waardoor realiteit en fictie met elkaar worden verweven. Vanaf de eerste bladzijde is de Victoriaanse sfeer in de roman sterk aanwezig. Dit begint al bij Albie, een roodharig straatschoffie dat als een soort Oliver Twist steelt en allerhande klusjes voor mensen opknapt om voor hem en zijn zusje te zorgen. Deze Dickensiaanse taferelen combineert Macneal met citaten uit het werk van Romantische dichters als John Keats. Ze voegt daar nog een vleugje Victoriaanse horror aan toe wanneer Silas’ obsessie voor Iris steeds meer op waanzin begint te lijken.

Op papier blijkt Macneal ook een kundig taxidermist en ze neemt in haar historische roman dan ook de tijd om haar personages grondig te ontleden. In Iris brengt ze een balans aan tussen het misvormd zijn en het hebben van schoonheid. Rose belichaamt de wanhoop die zich uit in de littekens op haar gezicht door de pokken. Silas’ minderwaardigheidscomplex en, als gevolg daarvan, stille verlangen naar macht, voert weer terug naar een jeugdtrauma. Als realiteit en fantasie door elkaar gaan lopen, transformeert de taxidermist in een Victoriaanse versie van You’s Joe Goldberg.

Door ieder personage een kracht en een zwakte te geven maakt Macneal ze gruwelijk menselijk. De roman is in korte hoofdstukken opgedeeld waarin Macneal in een vlotte schrijfstijl wisselt tussen de vertelperspectieven van Iris en Silas. Op deze manier krijgt de lezer de kans om met de personages mee te leven. De poppenfabriek verandert geleidelijk aan in een gothic novel wanneer Silas Iris zo idealiseert, dat hij bezit van haar probeert te nemen alsof zij zelf een pop is. Macneal laat op die manier zien dat Victoriaanse denkbeelden, waarin met name schoonheid hoog in het vaandel staat, een behoorlijk duistere keerzijde hebben. De poppenfabriek benadrukt echter, geheel volgens de huidige tijdsgeest, dat Victoriaanse vrouwen, ondanks hun lage status in de maatschappij, wel degelijk zelfredzaam kunnen zijn.

*Deze recensie van "De poppenfabriek" is ook te lezen op Hebban en elineschrijfthier.nl