De stamhouder een familiekroniek

Geschreven bij De stamhouder

Een boek zo goed geschreven dat je gewoonweg wilt weten
hoe het verder afloopt.
Ook geeft het een mooi tijdsbeeld van het leven in een
goed gesitueerd gezin waarvan de leden ieder hun
eigen weg kiezen in het leven.
Een tip voor wie het boek beviel:
Het valt mooi te combineren met de, in april,
verschenen autobiografie van de Zuid-Afrikaanse
journaliste Marianne Thamm.
(wiens ouders waren opgegroeid onder
de duitse en portugese dictatoriale regimes)
Ook een heel boeiend boek, een soort van
vrouwelijke zienswijze op een soortgelijke situatie.

Wat een geweldig boek is dit. Een ingewikkelde familiegeschiedenis, zowel inhoudelijk als chronologisch, op fascinerende manier beschreven. De denkwereld van de kleine Bully, de worsteling van Wera, het meedogenloze gedrag van grootvader, de lichtheid van Omi, het wordt allemaal met respect voor de desbetreffende personen weergegeven. Jammer dat het uit was!

Geschreven bij De stamhouder

In twee dagen dit e-boek van 327 pagina's verslonden. Alexander Munninghoff heeft een vlotte, zeer leesbare schrijfstijl. Het verhaal is fascinerend. Geld maakt niet gelukkig, dat is nu wel duidelijk. Tegelijk wordt een heel goed beeld gegeven van de woelige periodes in Europa vanaf 1920 tot 1990. Een stamboomtekening was misschien wel handig geweest, daar de familie Munninghoff behoorlijk groot is. Vaders, moeders, grootouders, neven, nichten, tantes, ooms, schoonfamilie, achterkleinkinderen, stiefkinderen, buitenechtelijke kinderen, iedere bloedverwant speelt een rol in dit bijna niet te bevatten verhaal. Via internet heb ik me verder verdiept in de achtergrond van De Stamhouder. En zelf wonende in Den Haag en vakantiehoudende in de Brabantse Kempen was er regelmatig sprake van een feest van herkenning. Maar bovenal was ik onder de indruk van hetgeen Alexander Munninghoff allemaal overkomen is. Nee, geld maakt niet gelukkig. Oorlog ook niet....

Een weergaloos boek over drie zeer boeiende generaties, in een evenzo boeiende eeuw met voor hen onvermijdelijke wereldoorlogen. Het oog voor detail voor zowel de persoonlijke als wereldgeschiedenis is ongekend. Je wordt heen en weer geslingerd in het vellen van een oordeel over de personages. Het klein en groot leed is haast onbeschrijfelijk, maar ongekend mooi en pijnlijk opgeschreven. Het boek zal voor menig lezer in zijn of haar familie in verschillende vormen toepasbaar zijn. Achter ieder persoon die je in het echte leven ontmoet gaan zo niet nog grotere geheimen schuil. Het boek moet voor iedere lezer een uitnodiging zijn om in zijn of haar familiegeschiedenis te duiken; of juist niet.

Geschreven bij De stamhouder

Münninghoff, notoir schaakjournalist, heeft me verbaasd, verwonderd en bezig gehouden. In een schitterende correcte efficiënte en vaak beeldrijke taal vertelt hij over zijn grootvader en vader. Hij kan daarbij beschikken over heel wat gegevens over deze ingewikkelde en indrukwekkende familiegeschiedenis.
Hij is zelf geboren in 1944 en hij vertelt over de vooroorlogse opgang van zijn grootvader, gevolgd door de rol van zijn vader als halve Nederlander-halve Let in Wereldoorlog II.
Als 'stamhouder' is het alsof hij zijn blazoen op zijn minst wil verduidelijken: hoe komt het dat je eigen vader lid wordt van de SS?
Münninghoff houdt zich aan de feiten en tegelijk is hij in staat om de familierelaties van dood en liefde en alles wat daartussen in ligt, haarfijn weer te geven.
De lezer leest mee met de stamhouder die zich situeert in tijd en ruimte. Adembenemend.

Een indringende episode, je moet de tijd nemen om diep in dit verhaal te gaan. Niet even snel uitlezen . een boek dat aanbevelingswaardig is

een goed verteld verhaal dat de lezer meesleept in de familiegeschiedenis, tegen de achtergrond van de gebeurtenissen die Europa grondig veranderen vanaf WW2. Ik heb dit boek met veel plezier gelezen.

Fijne schijfstijl en taalgebruik. Daarnaast ontrolt het verhaal zich op een natuurlijke wijze - zonder kort door de bocht of langdradig te zijn - waardoor het boek erg makkelijk wegleest. Een mooi werk over het benutten van kansen, koppigheid en de uitwerking van oorlog op mensen en relaties.

Het is een goed geschreven boek waarin zoveel is gebeurd dat ik me vaak onder het lezen afvroeg hoe het allemaal mogelijk is geweest. Grootvader doet er alles aan om zijn gezin te beschermen, maar door zijn sterke wil bereikt hij juist het tegenovergestelde. Aan het einde van het boek lijkt er nog nauwelijks een band tussen de generaties te bestaan.