De stap Hoe mijn weg naar de top me naar het klaslokaal bracht

Als twijfelaar over de vraag wel of niet over te stappen naar het onderwijs, als oudere vrouw met volwassen financiële verplichtingen, had ik uitgekeken naar dit boek. Het boek geeft weliswaar een interessant inkijkje in de top van het bedrijfsleven, maar gaat eigenlijk niet over “de stap”. Ik ben heel benieuwd hoe iemand die altijd “belangrijk” is geweest, het twee jaar later vindt in een baan die door zovelen niet gezien of voldoende gewaardeerd wordt. Of is het een tussenstap naar een baan als minister van Onderwijs?

Ik keek erg uit naar dit boek, omdat ik Merels columns met plezier en bewondering lees. De eerste helft van dit boek maakte mijn verwachtingen waar: ik las met plezier over haar weg naar de top, haar ambities en ideeën. Dat deel van het boek was inspirerend en maakte dat ik het nauwelijks kon wegleggen.

Maar de tweede helft viel mij erg tegen. Dit ging grotendeels over de NS en alle problemen rondom de Fyra, dat in mijn ogen veel te gedetailleerd werd beschreven. Hier ben ik als lezer niet in geïnteresseerd, ik wil weten hoe ze tot ‘de stap’ is gekomen. Wat haar twijfels en afwegingen waren en hoe die reis ernaartoe eruitzag. De titel en de beschrijving van het boek suggereren ook dat het boek daarover gaat.
Slechts de laatste ca. 30 pagina’s gaan echter over de daadwerkelijke stap om voor het onderwijs te kiezen.

Voor mij was dit daarom een tegenvaller. Het boek gaat niet zozeer over ‘de stap’, maar meer over hoe het leven van een vrouw in een topfunctie eruitziet. Oók bewonderenswaardig, maar niet wat ik had verwacht van dit boek. Jammer.

Als fan van de scherpe columns van de auteur en als mede-overstapper naar het onderwijs, verheugde ik me op dit boek.

Dat boek ervoer ik als een verhaal met een hoog 'en toen-gehalte', bekend van basisschoolverslagen van schoolreisjes. Er komen allerlei details langs met namen die voor mijn gevoel irrelevant zijn voor de 'reis' van Van Vroonhoven en mij een onprettig gevoel geven van 'klikken'. De daadwerkelijke 'stap' is beschreven als de climax van het boek. Besluit valt, boek uit.

Waar ik op gehoopt had (hoe ga je dat financieel doen, een fulltime studie met volwassen financiële verplichtingen, hoe heb je je eerste studie- en stagedagen ervaren, saamhorigheid met mede-overstappers, hoe is het om weer te studeren op latere leeftijd) komen niet aan bod. Wellicht voer voor een nieuw boek (ergo: verdienmodel?).

Voor mij een eenmalige leeservaring.

Ooit opgeleid als bedrijfskundige werd Jack Welch ons voorgeschoteld als het grote rolmodel. Het ging om winnen. De concurrent moest verslagen, je collega was je concurrent voor promotie en de klant was een verdienmodel om tegen zo laag mogelijke kosten zo veel mogelijk van te profiteren. Alles voor de beurskoers en de aandeelhouderswaarde.

Jeroen Smit schreef in "De Prooi" en "Het Grote Gevecht" als outsider al over deze wereld en de schaduwzijde die het met zich meebrengt. Merel van Vroonhoven beschrijft als insider, open en kwetsbaar, over haar weg in deze corporate mannenwereld en hoe ze aanliep tegen de politieke en bestuurlijke paradigma's die gaan over indekken, beeldvorming, groei boven alles, ivoren torens en het uit het oog raken van de menselijke maat. Juist omdat ze dit beschrijft met oog voor de menselijke maat, en dus ook met oog en begrip voor haar ex-collega's die niet anders gewend waren, is ze in staat een brug te slaan tussen de oude bestuurlijke wereld en de nieuwe bestuurscultuur waar nu zoveel behoefte aan is.

Maar dit boek gaat uiteindelijk niet over abstracte beleidsvoorstellen of parlementaire enquêtes naar een nieuwe bestuurscultuur. Het gaat over de vraag hoe je echt een verschil kan maken voor de mensen om wie het gaat en dat je daarvoor dicht bij die mensen moet staan. Het gaat over leiderschap dat niet ophoudt bij "doen", maar dat gaat over "zijn". De persoon "zijn" die aanwezig is, die ziet wat er nodig is en anderen kan helpen. Voor Merel van Vroonhoven betekende dat de dappere stap van de gevierde bestuurlijke elite naar een rol als juf voor een klas kinderen die haar het hardst nodig hebben.

Het is het soort verhaal dat hopelijk Jack Welch naar de geschiedenisboeken gaat verwijzen en dat gedeeld gaat worden als nieuw perspectief voor de bedrijfskunde-studenten van de toekomst.

Aan Merel:

Wat leest je boek heerlijk weg. Je neemt me echt mee aan tafel en op avontuur. Mooi hoe je de 'worsteling' met het gezinsleven ook beschrijft. Zelf vraag ik me als meer dan voltijds werkende moeder ook wel eens af of ik nu met de juiste dingen bezig ben, en probeer daar in mijn hart te volgen.

Dank voor het delen van jouw ervaringen. Weten dat meer vrouwen hier mee lopen geeft ruimte en acceptatie.

Een prachtig boek, ik zat op het puntje van mijn stoel. Goed en vlot geschreven, helder, eerlijk kwetsbaar. Ik vind het inspirerend hoe het Merel lukt om ondanks haar drukke leven op te staan voor de tijd van rust, inspiratie en creativiteit.

Dit boek kon ik niet wegleggen. Je wordt aan het denken gezet. Het inspireerde mij om goed na te denken over wat ik zelf graag wil doen in het leven en wat me tegenhoudt om er mee te wachten. Haar ervaringen, doorzettingsvermogen en onzekerheden maakten veel indruk op mij en gaven mij hoop dat het nooit te laat is om je dromen uit te laten komen. Just do it!

Ik heb het in 1 ruk uitgelezen. Het is bijzonder open en schuwt geen taboes. Ik weet zeker dat het mensen in "de bubbel" gaat inspireren ook stappen te zetten. Het is Merel van vroonhoven haar eerste boek en ik hoop dat ze blijft schrijven!

Bewonderendswaardig en inspirerend verhaal. Merel beschrijft in haar boek De Stap op een hele persoonlijke manier zowel de mooie momenten als de ‘struggles’ in haar weg naar de top en hoe vervolgens haar besluit tot stand is gekomen om het roer om te gooien, haar hart te volgen en leerkracht te worden. Absolute aanrader!

Een levens avontuur