De terugkeer Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers.

Geschreven bij De terugkeer

¶ We houden ons zelf graag voor dat onze toekomst verzekerd is, maar we hebben niet meer dan een reservering. Het leven kan op elk moment afgelopen zijn, zonder enige waarschuwing, zonder restitutie, ongeacht hoe ver je reis al is gevorderd. ¶

De elementen
De cover is bijzonder en heeft iets weg van boek 1. Een zwart kaft heeft iets mysterieus, bijna creepy. De titel lijkt wel in krijt geschreven. Wat bijzonder dat de boeken iets van elkaar weg hebben. De proloog geeft al kracht aan het boek. Een flink dodelijk drama heeft er zich afgespeeld in Arnhill. Niet veel later komt Joe naar Arnhill. In de vertelperspectief van de 1e persoon lezen we over Joe en zijn nieuwe baan in het voormalig mijnstadje. Of de bewoners nu blij zijn met zijn komst dat is nog maar de vraag. Het is een hechte gemeenschap en vreemdelingen zijn niet echt welkom. Al hoewel..is Joe een vreemdeling?. Men is verbitterd, zwaarmoedig en zuur. Dat is voor nieuwkomers wel even wennen en druk gelijk een stempel op de sfeer in het verhaal.

C.J. Tudor heeft een zeer prettige schrijfstijl. Ze schrijft met veel metaforen. Op het eerste oog het dit boek wat gelijkenissen met boek 1: een school, iets van vroeger en nu, een drama en een zeer creepy sfeer. Deze creepy sfeer wordt wat meer naarmate De terugkeer vordert. Joe denkt nog veel aan vroeger aan zijn zusje. Wat gebeurde er met haar? Dat antwoord geeft Tudor niet zomaar weg. Vol intriges, spannende momenten en zelf tot kippenvel aan toe lezen we over Joe en wat hij meemaakt. En net als bij boek 1, word je aan het einde van je stoel geblazen.

Conclusie
Het schrijftalent van Tudor is niet eenmalig, maar wordt nu doorgezet in dit verhaal over Joe. De duistere sfeer, de bijzondere acties en plottwisten zorgen voor heerlijke leesmomenten. Joe sleept je helemaal mee naar Arnhill en wat het verborgen houdt. En dat is best veel!

Waardering ....5 sterren
De terugkeer is een boek zoals ik ze heel graag lees. Tudor staat bij mij hoog op de leeslijst. Ik kan geen kritische punten vinden, bij dit boek. Alleen maar smachtend wachten op boek 3!

Geschreven bij De terugkeer

Mening
Met De terugkeer heeft C.J. Tudor een spannende en duistere thriller neergezet. Het is het tweede boek van haar hand. Eerder schreef ze De krijtman, dat wereldwijd een groot succes was. De terugkeer is in dezelfde stijl geschreven, maar staat volledig los van het eerste boek.

De terugkeer begint spannend, maar daarna zakt deze spanning wat weg. Lange tijd kabbelt het verhaal rustig verder, waarbij C.J. Tudor er desondanks in slaagt de lezer te boeien. Het is pas wanneer er flashbacks zijn naar het verleden, dat je voelt dat er iets staat te gebeuren en dat het verhaal wel eens een hele andere wending kan krijgen dan wat je tot nu toe had gedacht.

De plot zit goed in elkaar verweven. Je hebt als lezer geen enkel idee waar dit boek zal naartoe gaan. Het begint als een doodgewone spannende thriller, maar De terugkeer is veel meer dan dat. Er zit een duister tintje aan, wat geleidelijk aan in het verhaal wordt gebracht. Eerst als vermoedens, waardoor het verhaal toch wel bizar leek, ik vond het moeilijk te plaatsen. Tot het stilaan duidelijk werd waar het echt over gaat. Ik kreeg er af en toe koude rillingen van. Wie De krijtman heeft gelezen zal zich daar achteraf niet over verbazen.

C.J. Tudor heeft een vlotte en begrijpelijke schrijfstijl. Dat maakt dat je snel wilt doorlezen, zelfs als is het verhaal niet super spannend op dat moment. De hoofdstukken zijn afwisselend lang en kort, en het er staat altijd duidelijk aangegeven of het hoofdstuk zich in het heden over verleden afspeelt.

Het verhaal wordt verteld vanuit het standpunt van leraar Joe Thorne, in de ik-vorm. We leren hem doorheen het boek steeds beter kennen. Wat zijn motief is om terug te keren naar zijn geboortedorp, wat er zich in het verleden heeft afgespeeld,… Het vele wisselen tussen heden en verleden is zeer goed uitgewerkt en zorgt voor een grote meerwaarde in het verhaal. De meeste spanning ligt dan ook in de verhaallijn van het verleden. Wat daar is gebeurd verklaart de gedragingen en keuzes van Joe in het heden. Natuurlijk ontdekken we pas alles op het einde van het boek, maar de weg hiernaar toe is goed opgebouwd. Met de nodige plotwendingen uiteraard.

De achterflap tekst is wat misleidend, wie een doodgewone thriller verwacht zit er goed naast. Je kunt het verhaal wat vergelijken met de boeken van Stephen King. De sfeer, de duistere elementen, en ook de onverwachte en geheimzinnige epiloog leent zich daar perfect toe. En daar moet je uiteraard van houden.

Oordeel
De terugkeer was een bijzonder boek om te lezen. Het is een verhaal dat blijft hangen, en waar je nog regelmatig aan terugdenkt. Om heel eerlijk te zijn is het niet volledig mijn genre, net als dat ik geen Stephen King liefhebber ben, maar ik ben toch blij dit boek te hebben gelezen. Ik vond het af en toe wat vreemd en bizar, zeker in het begin tot het duidelijk werd waar het verhaal naar toe zou gaan. Waarna ik het op een bepaalde manier best wel eng vond. Het bezorgde me toch regelmatig koude rillingen. Ondanks dat het niet mijn ding was vond ik de plot wel goed gevonden. Daarom geef ik De terugkeer 3 sterren.

Het debuut van deze schrijfster, De Krijtman, vond ik verrassend goed. Helaas gaat ze met dit boek meer de horrorkant op. Op zich is het een spannend en goed geschreven boek, en dat is ook de enige reden waarom ik het uitgelezen heb. Als je van horror elementen houdt, dan is dit boek zeker een aanrader. Ben je net als ik meer een thrillerfan, dan kom je wellicht bedrogen uit.

Geschreven bij De terugkeer

Na het succes van haar debuutthriller De krijtman nam het leven van C.J. Tudor een andere wending aan. Ze is fulltime schrijfster geworden en heeft het daardoor ook erg druk gekregen. Terwijl ze haar debuut schreef, was ze hondenuitlater en liep altijd rond op een van de oude mijnen in het gebied waar ze vroeger woonde. Ze dacht toen na over de onderaardse gangen, verlaten machines en wat er nog meer zou kunnen zijn. Dit vormde de inspiratie voor haar tweede boek De terugkeer dat in juni 2019 is verschenen. Momenteel werkt ze aan haar derde thriller die in 2020 uit zal komen.

Joe Thorne was vijftien jaar oud toen zijn zeven jaar jongere zusje Annie verdween. Achtenveertig uur later was ze terug, maar zwijgt over waar ze was en wat er is gebeurd. Haar gedrag is echter wel veranderd. Vijfentwintig jaar later keert Joe, inmiddels is hij leraar Engels, terug naar zijn geboorteplaats Arnhill waar hij wordt aangenomen op zijn oude middelbare school. De belangrijkste reden dat hij er gaat werken, is zijn schuldenlast en dat hij daarom geld nodig heeft. Zijn terugkomst heeft tot gevolg dat hij oude bekenden ontmoet, maar ook dat hij onder ogen moet zien wat er destijds is gebeurd.

De eerste zin van de proloog doet het ergste vermoeden. Uit de rest van deze inleiding blijkt dat dit maar al te waar is. Want Tudor laat niets aan de verbeelding over en maakt de lezer vroeg in het verhaal deelgenoot van een aantal lugubere situaties die ze ook nog eens beeldend heeft omschreven. Een interessant begin dat nieuwsgierig maakt naar het vervolg. En in feite is dat precies waar een proloog voor bedoeld is.

Na deze opening begint het feitelijke verhaal en al snel heeft het een licht spanningsveld en wil je weten wat er vijfentwintig jaar eerder gebeurd is, maar ook hoe het in het heden zal aflopen. Daarnaast rijzen er steeds meer vragen op die gedurende de plot gelukkig worden beantwoord. In het verhaal wordt geregeld teruggeblikt naar wat zich afgespeeld heeft toen Joe vijftien jaar oud was, maar soms ook naar de jaren daarvoor. Dit zijn dan flashbacks als Joe’s herinneringen en in afzonderlijke hoofdstukken wat hij in 1992 met een aantal van zijn leeftijdgenoten heeft meegemaakt. Door deze opzet kom je meer over hem te weten, maar levert ook voor een goede spanningsopbouw op.

Meteen nadat Joe in Arnhill is gearriveerd heerst er een sfeer van vijandigheid. Voor de lezer is dit meteen voelbaar en dat komt niet alleen doordat die sfeer ook in daden wordt omgezet. Tudor maakt daarmee heel goed duidelijk dat Joe’s aanwezigheid niet gewenst is. Niet alleen omdat er in het verleden wat gebeurd is, maar ook omdat een aantal inwoners iets te verbergen heeft en niet wil dat dit naar boven komt. De wijze waarop de auteur dit overbrengt heeft iets mysterieus. Dit wordt mede versterkt door wat er in de loop der jaren met de leeftijdgenoten van Joe gebeurd is, alsof ze iets over zichzelf hebben afgeroepen en er daardoor een soort vloek op hen rust of heeft gerust.

Op ongeveer een kwart voor de afloop denk je te weten hoe het precies in elkaar steekt, maar door een aantal plotwendingen blijkt dat je het uiteindelijk bij het verkeerde eind hebt. De verrassende ontwikkelingen doen zich vooral voor als de ontknoping, die onverwacht en ook wel wat onrealistisch is, nadert. In ieder geval heeft Tudor met De terugkeer opnieuw een zeer lezenswaardige thriller geschreven. En in de epiloog nog even laat doorschemeren dat er in wezen niets verandert in Arnhill.

De schrijfstijl van de schrijver is heel prettig en makkelijk leesbaar, daardoor heb ik het boek in twee dagen uitgelezen. Ik vond het verhaal inhoudelijk hier en daar echter wel wat vergezocht.
Door de schrijfstijl en de vaart wordt er wel spanning opgebouwd en was ik erg benieuwd naar het einde, wat ik persoonlijk helaas wel wat tegen vond vallen.

Het boek heeft je meteen bij de start te pakken met een spannend begin. Daarna begint het verhaal en je blijft nieuwsgierig naar wat er nog gaat komen.

Geschreven bij De terugkeer

Wat ik goed vind aan dit artikel: goede kwaliteit.