De tunnel Luisterboek Tooltip Luisterboeken beluister je met de bol.com Kobo app.

Geschreven bij De tunnel

Wat keek ik enorm uit naar weer een nieuw boek van Anna Woltz. En het boek was het wachten waard! ‘De tunnel’ is een enorm spannend en zeer aangrijpend boek.

Ik waarschuw alvast even. Wanneer je aan dit boek begint, word je meteen het verhaal ingezogen. Het is lastig om nog te stoppen met lezen. Het verhaal intrigeert vanaf het begin.

Het is september 1940. Anna neemt je mee naar Londen naar het begin van de Blitz: 8 maanden lang vallen er bijna iedere nacht bommen op Londen.

Meteen maak je kennis met Ella. Ella is net een jaar ziek geweest en voelde zich hierdoor regelmatig onzichtbaar. Ella schuilt met haar familie iedere nacht diep onder de grond in de tunnels van de Ondergrondse net zoals nog vele andere families.

Juist daar diep onder de grond leren vier jongeren elkaar kennen. Jay, een jongen met bravoure die zich aan geen enkele regel lijkt te houden. Quinn, een meisje van adel die van huis is weggelopen en op zoek is naar een gewone baan. En Sebastian, de grote broer van Quinn die een geheim met zich meedraagt. Jongeren die boven de grond een totaal ander leven hadden, leren elkaar onder de grond kennen.

De prachtige schrijfstijl van Anna Woltz (ze speelt als geen ander met woorden) en het boeiende onderwerp zullen dit boek zeker tot een groot succes maken.

De tunnel is geschikt voor kinderen (maar zeker ook voor volwassenen) vanaf 12 jaar. Een echte aanrader!

Geschreven bij De tunnel

Mijn dochter (13) vindt het boek prachtig: spannend, en interessante personages. Intussen slapen er in Europa weer mensen in metrotunnels om aan bombardementen te ontsnappen, dat maakt het boek op een wrange manier weer actueel, helaas…

Geschreven bij De tunnel

Wauw dit boek is zo mooi geschreven! Het boek nam mij meteen helemaal mee en heb hem in een paar dagen tijd uitgelezen. Zo realistisch geschreven dat het boek helemaal een film werd die ik afspeelde in mijn hoofd. En ook zo leerzaam omdat ik al veel dingen wist van de 2de wereld oorlog maar nog niet eerder of nog niet vaak van de Blitz in londen had gehoord. Dankjewel Anna voor dit prachtige boek!!

Geschreven bij De tunnel

In dit nieuwste boek van Anna Woltz volgen we de lotgevallen van Ella, Quinn, Jay, Sebastian en in iets mindere mate van Ella’s jongere broer Robbie, wanneer ze allen noodgedwongen in een tunnel van de ondergrondse moeten schuilen voor de bommen die Londen teisteren tijdens WOII.

De veertienjarige Ella is nog niet lang hersteld van polio en loopt sindsdien mank, wanneer ze tijdens het aanschuiven in de rij voor een slaapplaats in de metro het straatschoffie Jay opmerkt. Wat later komt ze in contact met Quinn, een vijftienjarige lady die haar ouders en woonplaats is ontvlucht om in Londen waar het kan bij te springen. In Londen zoekt Quinn samen met Ella haar broer Sebastian op die ze ervan beschuldigt met de vijand mee te heulen.

Wat zullen deze oorlogsvrienden allemaal beleven? Worden familiegeheimen en -vetes blootgelegd en/of opgelost? Komen zij ongeschonden uit de oorlog? Deze en nog heel wat meer vragen worden tijdens het lezen uitgeklaard!

Van de eerste zin af: “We zijn met zijn drieën nu. We waren met zijn vieren, maar één van ons gaat dood. Dat kun je beter maar weten. Nu al, voordat ik begin.” had Anna Woltz mijn volledige aandacht en uiteindelijk wist ze me toch wel in te pakken met dit boek. Ik werd als het ware in het verhaal gezogen, was geïntrigeerd door wat nog komen moest en had het moeilijk om dit boek af en toe aan de kant te leggen.

Anna Woltz heeft een fijne, heldere, rechttoe-rechtaan en pakkende schrijfstijl. Haar woordkeuze, de beschrijvingen, de metaforen … spreken tot de verbeelding en alles werd heel realistisch in korte zinnen neergeschreven. Ondanks het ‘zware’ onderwerp was er toch geregeld plaats voor wat humor en fijn geestigheid. De personages hebben allemaal hun specifieke rol in het verhaal, werden goed neergezet en vooral de wisselwerking tussen de hoofdrolspelers maken, dragen en verbinden het verhaal.

Anna Woltz laat zien dat jongeren van verschillende komaf als het er echt toe doet, toch in harmonie samen kunnen leven en kunnen samenwerken. Op een niet belerende, maar pakkende manier komt de lezer te weten hoe jongeren in de oorlog moesten zien te overleven en langzaam maar zeker legt ze hun ziel, verlangens, emoties en gedachten een voor een bloot.

Het boek behandelt uiteraard in de eerste plaats een gebeurtenis tijdens WOII, maar daarnaast vond ik ook heel wat onderliggende thema’s zoals: klassenverschil, armoede, honger, analfabetisme, liefde, verliefdheid … subtiel aangebracht en soms tussen de lijnen te vinden. Het verhaal stemt tot nadenken, want ook al hebben wij het nu goed, ergens in de wereld is een oorlog aan de gang waar onschuldige slachtoffers bange jaren vol ontbering tegemoet gaan en/of worden gedood.

Anna Woltz heeft de verhaallijnen mooi in elkaar geregen, maakte dat er steeds net genoeg spanning was en wist het verhaal in een bijzonder spannende ontknoping te laten eindigen. De cover van het boek oogt heel erg mooi: een tunnel met licht aan het einde en een meisje dat aanstalten maakt een donkere tunnel in te lopen.

Voor het mooie, aangrijpende en pakkende verhaal, voor de fijne beschrijvingen en voor de leuke schrijfstijl waardeer ik dit boek heel erg graag met vijf sterren.

Meer leuke en interessante recensies zijn te lezen op www.indeboekenkast.com

https://www.hebban.nl/recensie/pierre-mg-peeters-over-de-tunnel?share=1

Geschreven bij De tunnel

Anna Woltz is magisch met haar woorden, wat een prachtig en indrukwekkend verhaal is dit weer van haar.

Geschreven bij De tunnel

Wat een adembenemend verhaal. Prachtig hoe Anna Woltz zo'n heftig en spannend verhaal zo toegankelijk heeft gemaakt door makkelijk taalgebruik en een vleugje humor. Net als andere boeken van Anna Woltz leest dit weer als een trein!

Het verhaal speelt zich af in 1941 ten tijde van de Blitz op het moment dat Duitsland besloot alleen 's nachts doelwitten in grote steden zoals Londen te bombaderen Belangrijke informatie die past bij dit boek, want tijdens die nachtelijke bombardementen schuilden heel veel burgers in de metrotunnels, diep onder de grond. Zo ook Ella met haar ouders, broertje Robbie en oom en tante. Ella is de hoofdpersoon, we lezen het verhaal vanuit haar. Het schuilen, zo diep in de metrotunnels vindt ze naar ('na het ziekenhuis durfde ik niet meer en nu weet ik precies waarom'), het doet haar denken aan de tunnel waar ze een jaar lang in opgesloten zat vanwege polio. Vaak wordt er in het boek een verwijzing naar gemaakt door het nare gevoel dat Ella heeft te beschrijven van het opgesloten zitten en het mank lopen, een vervelend gevolg van haar ziekte.

Ella leert al vrij snel aan het begin van het verhaal Quinn (15 jaar) kennen, ze worden vrienden. Ella, het simpele stadsmeisje en Quinn, een echte lady (van adel dus) van het platteland. Ook Quinn voelde zich opgesloten als dochter van een graaf in een immens huis. Ze ging in Londen op zoek naar haar broer. Ella leert ook Jay kennen, een stoere jongen op wie ze verliefd wordt. Er bloeit wat op tussen die twee, wat vooral mooi wordt beschreven tijdens de zoektocht naar Robbie. Het eind van het boek is mooi, maar tevens erg ontroerend!

Ontzettend knap hoe Anna Woltz van het schuilen in de tunnel iets wezenlijks weet te maken en dat koppelt aan de andere tunnel in het verhaal, die zulke grote gevolgen heeft gehad voor Ella. De worsteling van het opgesloten zitten en je weg zoeken naar vrijheid en de zoektocht naar het antwoord op de vraag 'wie ben ik in hemelsnaam' is krachtig beschreven. Op meerdere manieren.

Kortom, een prachtig boek vol met spanning, struggels, liefde en avontuur.

Geschreven bij De tunnel

Mijn dochter leest niet graag maar deze was in 3 dagen uitgelezen! Aanrader!!!

Geschreven bij De tunnel

Foxiesreadingplace op vakantie : boek nummer 5 : De tunnel van Anna Woltz. Wat heb ik terug genoten van deze schitterende hardcover. Geen seconde kon ik dit boek eventjes naast me leggen. (Sorry dus dan ook voor mijn associaal gedrag. ) Maar het boek is geschreven om de ene pagina na de andere te gaan verkennen en je in die tijd van de geschiedenis te gaan verdiepen. Een verhaal naast vele oorlogsverhalen, die geschreven is om niet te vergeten. Er is nog geen enkele verhaal van Anna Woltz die me niet heeft weten te bekoren. Die me niet in zijn macht had tot op de laatste bladzijde en ook erna nog bleef ronddwalen in mijn gedachten.

Londen, september 1940 . De verhalen van Quinn, Jay, Ella en Sebastiaan krijgen in de tunnels van de metro een diepere betekenis. De plaats waar ze moeten schuilen voor de bommen, wordt ook de plaats waar ze elkaar beter leren kennen, waar ze elkaar leren te begrijpen. De plaats waar iedereen hoopt veilig te zijn. De plaats waar iederen zijn plekje hoopt te vinden.

“Als je bij de laatste bladzijden de armen rond je middel voelt, een krop in de keel krijgt. Ogen die vochtig worden en een traan voelt vloeien langs je wang. Dan weet je Anna did it again!

Geschreven bij De tunnel

Mooi en leuk boek! Als je begint dan wil je het einde weten!