De vier seizoenen 4 - Zomer

De cover maakt je vrolijk en zorgt dat je het boek meteen wil gaan lezen. De kleuren zijn goed gekozen, geven je het zomerse gevoel voor als je het gevoel even kwijt was op een regenachtige dag.
Ondanks dat het een boek uit een serie is, De vier seizoenen, het laatste deel, kan je het boek ook los lezen. Het is niet belangrijk dat je de eerste delen hebt gelezen. Er wordt een enkele keer verwezen naar een vorig deel, maar dat is niet storend, want je begrijpt meteen waar het over gaat.
De korte verhalen en de stukjes uit het dagboek zijn op een vlotte, poëtische, beeldende manier geschreven.
De auteur laat je in zijn verhalen anders naar bepaalde dingen, dieren, de natuur en mensen kijken. Hij vergelijkt geregeld mensen met de natuur zoals bijvoorbeeld in Gras en laat je nadenken over het nut van bijvoorbeeld een mixer. Hij geeft een mooie beschrijving van de natuur en dieren. Soms herken je iets in de verhalen zoals bijvoorbeeld een boom die al jaren ergens staat, maar waar je je nooit bewust van bent geweest. Geregeld blikt hij terug op zijn leven, maar hij schrijft ook wat hem bezig houdt, waar hij mee bezig was, waardoor je een goed beeld krijgt van de auteur. Het lijkt of hij de het dagboek voor de jongste telg heeft geschreven zodat zij later, als ze oud genoeg is om het te begrijpen, kan lezen. Het is een soort mini-biografie. Eenmaal begonnen aan een verhaal, wil je alleen maar verder lezen, je wilt weten waar hij heen wil met zijn verhaal, wat hij bedoelt.
Het verhaal van de vrouw die in de oorlog haar gezin verliet voor een Oostenrijkse soldaat is aangrijpend en je weet niet of je haar nu moet bewonderen omdat ze haar hart volgde of een hekel aan haar moet hebben omdat zij haar kinderen in de steek liet.
Een enkele keer zorgt hij dat je zin in een drankje krijgt zoals in IJsjblokjes of zin in een heerlijk ijsje krijgt zoals in IJsjes waarbij hij ook een beroemd ijsje beschrijft.
Minpuntje is dat de paar noten niet onderaan de bewuste pagina staan, maar pas aan het einde van een hoofdstuk.
Kortom dit is een heel mooi boek, vooral voor dieren- en natuurliefhebbers. Mocht je de andere delen niet hebben gelezen, dan wil je die ook gaan lezen omdat je heel benieuwd bent naar de vorige seizoenen. Het is een mooi boek die je mee kan nemen op vakantie om af en toe een hoofdstuk te lezen in een verloren uurtje of dat je even een moment voor jezelf wilt hebben.

Dol op Noorwegen en de Noorse taal, hebben Noorse schrijvers soms ook een streepje voor bij mij.
(Voordat zeurpieten weer gaan schrijven, dat hij al lang in Zweden woont: ja! dat weet ik! Maar hij blijft een Noor! Lees maar goed!)
Heb al veel van Knausgård gelezen, maar dit boek "zomer" kan mij niet bijster boeien, alsof de rek er bij de schrijver uit is. Hij beschrijft een kastanjeboom naast het huis bijv. en daar kun je goed en beeldend over schrijven of afgemeten en saai. Ik vond het naar het tweede neigen de hele tijd.
Wellicht spreekt het me later nog wel eens aan en dan de hele serie achter elkaar, maar nu was het vlak en voorspelbaar. Ik ben het beslist niet eens met de review hieronder en laat mensen dat fijn voor zichzelf bepalen! Dat kunnen ze best! Het boek is mooi vormgegeven, was het eerste dat me opviel: mooie, linnen band en goed gebonden. Fraai!

Fantastische schrijver. Heerlijk boek

De schrijver weet mooie observaties te verbinden aan ogenschijnlijk eenvoudige zaken.

Zomer van Karl Ove Knausgård

Ik begin met Lente, ging daarna over tot herfst en winter om nu De vier seizoenen af te sluiten met Zomer. Ik ga niet in een zwart gat vallen, ik heb nog de ganse Mijn strijd reeks te gaan :)

Zomer is net als de andere boeken uit deze reeks geweldig mooi vormgegeven. De 4 covers zijn steeds verschillend maar ook telkens een beetje hetzelfde. Met kleine details om te ontdekken. De illustraties binnenin zijn weer schitterend, misschien zelfs mijn favoriete uit de reeks.

Zomer bevat weer een heleboel fenomenen en voorwerpen die Karl bespreekt en uitlegt aan zijn dochter Anne die inmiddels al 2 jaar is. Net als in Lente worden deze afgewisseld met dagboekfragmenten die soms plots overgaan in de herinneringen van een Noorse vrouw die tijdens de oorlog een Oostenrijkse soldaat ontmoet. Dat klinkt raar en storend maar is echt heel knap gedaan, je bent er direct met mee.

Dit deel is het dikste deel uit de reeks en voor mij het beste. Het deed me terug denken aan die zalig lange, lome, afwisselende zomers uit mijn kindertijd. Knausgård lezen is je onderdompelen in een parallelle wereld, en deze toonde zo veel raakvlakken met mijn vroegere zomers dat ik er nostalgisch van werd.
Sommige critici beweren dat er tussen deze reeks en de alomtegenwoordige mommy-blogs niet veel verschil is, zij hebben dus niet de juiste instap gekozen. Voor je aan dit boek begint moet je je openstellen voor de zomer, letterlijk en figuurlijk. Je moet openstaan voor lange lome avonden, stormachtige passages, het geruststellende van herhalingen, de schoonheid van het stil staan bij details. Je moet willen mijmeren, dwalen, zweven en geeuwen. Zomer is even afwisselend als een goede zomer kan zijn.

Ik vind het jammer dat deze reeks nu afgesloten is. Niet meer kunnen volgen hoe het Anne, Karl en de ganse familie vergaat is als afscheid nemen van goede vrienden, op papier.
Niet alles in dit boek (en deze reeks) is even goed maar dat maakt het net zo goed als afspiegeling van, spiegel tot en herinnering aan het echte leven.

Maak plaats voor Zomer in je koffer en in je hart, geniet.