De Wandelaar geen

Geschreven bij De Wandelaar

heb dit boek toevallig pas uitgelezen en vind het over het geheel genomen een zeer enerverend en geslaagd verhaal. een man die gedistantieerd is geraakt van zijn buurt komt bij het kijken naar een uitbrandend kraakpand een hond tegen, die hij vervolgens aangereikt krijgt en adopteert als de zijne. na deze gebeurtenis en de band die zich vormt komt hij vanwege de hond meer in contact met zijn stadsgenoten aangezien een ieder de hond lijkt te kennen. hij spreekt met een heleboel mensen en leert zichzelf ook steeds beter kennen. hij helpt armen hongerige hulpbehoevenden en raakt in discussies verwikkeld met de pastoor van de kerk in de buurt. door middel van de verhalen van mensen komt ie ook dichter in de buurt van de eigenlijke eigenaar van de desbetreffende hond. een zeer boeiend geschreven verhaal met een erg zinnig en verrijkend perspectief over band tussen mens en dier en banden tussen aardse wezens in het algemeen een vleugje geloof immigranten issues en nog veel meer kortom een wervelend inspirerend en leerzaam boek

Geschreven bij De Wandelaar

Het is typisch een verhaal van van Dis. Het is een mooi verhaal, wat ergens heel zielig is, maar ook wel weer zijn charme en sarcsme heeft. Het is niet voor iedereen het eerste boek wat je zou kiezen, ook voor mijzelf niet, maar eenmaal bezig in het boek, begon ik het steeds leuker te vinden.

Geschreven bij De Wandelaar

Van Dis beschrijft op meesterlijke wijze het onderbuikgevoel van de Europese globalisering in een Parisien decor. Tijdens het lezen is het verlangen groot in de eerste de beste Thalys richting Lichtstad te stappen. De hond in het spel staat symbool voor... ja, wàt? De feniks van het nieuwe geweten, van de nieuwe "West-Europese" samenleving?

Geschreven bij De Wandelaar

Een zeer verrassend verhaal; hoe het toeval richting aan een leven kan geven. Knap geschreven, een simpele gebeurtenis met verstrekkende gevolgen. Herkenbare gedachten, gevoelens en reacties van een gewoon mens.

Geschreven bij De Wandelaar

Heerlijk, dit is weer een echte Van Dis! De hoofdpersoon Mulder laat je buurten van Parijs zien, die je als gewone toerist nooit zult bezoeken en die je alleen vluchtig uit het nieuws kent. Prachtig portret van een eenzame man die een tijdelijke, hechte vriendschap sluit met een hond. De nauwkeurige observaties en kleurrijke personages bieden genoeg stof tot nadenken. Graag meer van dit soort romans!

Geschreven bij De Wandelaar

Laat je meevoeren op de wandeling van de heilige hond en zijn metgezel M. door het hedendaagse Parijs met alle grootsteedse problematiek en romantiek vandien door een schrijver die godzijdank weer terug is in Nederland en die we hopelijk weer veel gaan zien en horen. Warm aanbevolen!

Geschreven bij De Wandelaar

Een heerlijk boek dat je pakt en mee neemt door straten en buurten van Parijs. Een stad die je niet kende maar waar je na deze wandeling tot in de kleinste en soms smerigste steegjes, maar ook op mooie boulevards en pleinen, thuis bent. Tien met een griffel voor deze Van Dis. Uit 2007 ? En nu nog zo actueel ? Hupsekee een griffel erbij. Voila.

Geschreven bij De Wandelaar

Voor mij een typische Van Dis: leuk voor tussendoor, pretentieloos, maar blijft ook absoluut niet hangen.

Geschreven bij De Wandelaar

Een goed beschreven verhaal over Parijs, globalisering en de relatie van een man en een hond. Geen diepgravende beschrijving van de karakters, wel gewoon een prachtig verhaal.

Geschreven bij De Wandelaar

Ik heb tijdens het lezen van dit boek meerdere malen hardop zitten gniffelen. Het karakter van de hond: zo herkenbaar! Onze hond (ook een reu) vertoont precies dezelfde nukken. Ga je op zijn poot staan? Dan is meneer zielig en gaat gepikeerd in z'n mand liggen. Buiten is het eerder hond laat baasje uit dan andersom en uiteraard van iedereen een aai. Anders kont op de grond en schrap zetten maar. En wanneer jij je lekker op de bank genesteld hebt krijg je de hond erbij: net zolang wringen totdat hij de beste plek heeft en jij een tweederangsplekje over houdt. Ook Le Chien vertoont deze trekjes, en het is echt heerlijk om te lezen dat ook Mulder zich schaamteloos laat meesleuren door de hond. Van Dis weet de karaktereigenschappen van de hond zeer treffend te omschrijven. Het is trouwens ook wel eens verfrissend om een boek te lezen waarin een hond de dienst uit maakt. Daarnaast geeft van Dis ook een rijke omschrijving van Parijs. Je zou haast je hond aan de riem gooien, samen in de TGV naar Parijs stappen en de hond verder het werk laten doen...