De wildernis in

Geschreven bij De Wildernis In

De film Into the Wild maakte in 2008 al diepe indruk op me. Dit waargebeurde verhaal liet me maar niet los. Ik wilde meer weten over de 22-jarige Christopher McCandless. Waaróm toch besloot hij tot zijn zwerftocht door Noord-/Midden-Amerika en liet hij - weloverwogen en zonder een spoor na te laten - zijn familie, vrienden en beschermde, luxe leven achter zich? Twee jaar was hij volkomen onvindbaar, omdat hij dit wilde en ook omdat hij zich een andere identiteit - Alexander Supertramp (Alexander superzwerver) - had toegeëigend. Het intrigeerde mij buitengewoon en als moeder beleefde ik ook intens de enorme treurigheid en het verdriet. Nadat ik de film diverse malen had gezien besloot ik tot aanschaf van het boek De Wildernis in van bergbeklimmer/journalist Jon Krakauer, die de rondreis van McCandless’ 2-jarige zwerftocht accuraat beschreef. Om het verhaal zo waarheidsgetrouw mogelijk te beschrijven, maakte Krakauer dezelfde reis en sprak met allerlei mensen die McCandless toentertijd ontmoette. Een indrukwekkend verhaal over deze charismatische en de tot het alleruiterste gaande jong volwassene. Compromisloos, niet alleen ten aanzien van de heersende maatschappij maar ook naar zichzelf toe. Je gaat van hem houden, ondanks wat hij zijn naasten aandoet. Krakauer kon als een van de weinigen begrip opbrengen voor de enorme risico’s die McCandless nam. In mooie, duidelijke bewoordingen probeert hij ons uit te leggen waarom iemand de ultieme uitdaging met de natuur keer op keer durft aan te gaan, zelfs met gevaar voor eigen leven. Naast het verhaal van McCandless vertelt Krakauer uiterst bezielend over zijn eigen spectaculaire en onverschrokken expedities, je zit op het randje van je stoel. Prachtig beschreven zijn de parallellen die hij trekt met McCandless en diverse bekende bergbeklimmers uit het verleden. En voor wie dit boek verder nog recenseert, laat de lezer blanco het boek c.q. de film ingaan.

Geschreven bij De Wildernis In

De film "into the wild" maakte op mij een hele diepe indruk. Het is het waargebeurde verhaal van een veelbelovende student die zijn eigen weg gaat.Vanwege de film kocht ik het boek, ik wilde nog meer weten over de achtergrond en het waarom van deze trieste levensgeschiedenis. Hij maakt zich los van het materiële gezinsmilieu, gaat in zijn eentje op weg en ontmoet allerlei mensen. Kleurrijke personen aan wie hij zich niet bindt maar die hem wel laten zien dat geluk iets is dat je samen deelt.

De wildernis in is een verhaal geschreven door Jon Krakauer , hij werpt een blik op de reis die Chris McCandless maakte in 1992. In dit prachtig , meeslepend verhaal wordt de tocht van Chris McCandless tot in detail verteld, met behulp van dagboekcitaten en getuigenissen van mensen die hij ontmoette tijdens zijn reis naar Alaska. Nadat Chris McCandelss was afgestudeerd in 1990 vertrok hij in 1992 naar Alaska met als doel te ontsnappen aan de materialistische maatschappij . Hij liet zijn leven achter en startte zijn tocht al liftend. Hij vertrok met enkel een geweer en tien pond rijst op zak. Al snel kwam hij terecht in een dorpje waar hij een job vond en zo wat geld kon verdienen om te overleven. In het dorpje verbleef hij niet lang, hij nam afscheid van de mensen die hij daar leerde kennen en zette zijn toch naar Alaska verder. Uiteindelijk overleefd zijn tocht niet, hij komt om het leven door ondervoeding. Er wordt ook gedacht dat hij een giftig zaad zou gegeten hebben en zo om het leven kwam. dit boek is een ode aan het verhaal van Chris McCandless.

Tijdens zijn tocht stuurde Chris McCandless regelmatig postkaarten naar mensen die hij op zijn reis tegenkwam en waarop hij een indrukwekkende indruk naliet. . Op 28 februari stuurde Chris MCandless met daarin: ‘ Heb afgelopen week in San Diego op straat geleefd. De eerste dag dat ik hier was regende het als een get. De instellingen hier zeuren aan je kop en ik word doodgegooid met preken. Wat werk betreft is hier niet veel te doen dus ga ik morgen naar het noorden’ (pagina 79). Deze briefkaart zette me aan het denken. Ik zat vooral me de vraag, waarom maakt hij deze reis als je in zulke omstandigheden moet proberen te overleven.

Hij stuurde ook postkaarten om mensen te bedanken die hem hielpen om zijn reis steeds te kunnen doorzetten en hem moed gaven om door te zetten, zo schreef hij een postkaart naar Ron met daarin het volgende: ‘Ik ben echt heel erg blij met alle hulp die je mij gegeven hebt en de momenten die we samen hebben doorgebracht. Ik hoop dat je niet down zal zijn door ons afscheid.’ (pagina 84)

Het meest pakkende moment van het boek vond ik als Jon Krakauer de ouder van Chris McCandless aan het woord liet en zij het volgende zeiden: ‘Walt kocht een Gianni-gitaar voor Billie waarop zij wiegeliedjes kon tokkelen om de onrustige baby te kalmeren. Tweeëntwintig jaar later zouden opzichters van de National Park Service diezelfde gitaar aantreffen op de achterbank van een gele Datsun die aan de oever van Lake Mead was achtergelaten’ (pagina 150).

Het boek wordt grotendeels verteld uit de ogen van personen die Chris McCandless ontmoeten bijgestaan hebben tijdens zijn reis. Dit maakt het verhaal mooi en geloofwaardig. ‘Jim Gallien had vanaf Fairbanks ruim zes kilometer gereden toen hij de lifter in de sneeuw aan de kant van de weg zag staan, met de duim omhoog, huiverend in de grijze ochtendschemering van Alaska.’ (pagina 13) Dit brengt goed weer hoe Chris McCandless zijn reis begon.

Het boek is chronologische opgebouwd maar er wordt veel gebruik gemaakt van flashbacks. Ze vertellen hoe Chris McCandless begon aan zijn reis, waar hij terecht kwam, welke mensen hij ontmoette en uiteindelijk hoe hij om het leven kwam. Chris McCandless schreef regelmatig hoe hij zich in boeken, deze boeken werden aangetroffen in de bus waarin hij om het leven kwam. ‘Op de lege achterkant van de pagina schreef McCandless een kort adieu: Ik heb een gelukkig leven gehad en dank aan de heer. Vaarwel en God zegene iedereen.’ (pagina 274)

Ingrid 024 en Jeffryh1 schreven hiervoor al een review over dit boek. Ik deel dezelfde mening als hen, het is een zeer mooi verhaal dat goed verteld wordt aan de hand van delen uit het dagboek van Chris McCandelss. Dit maakt het boek zeet interessant en geloofwaardig. Het is een meeslepend verhaal dat je snel uitleest. Dit boek wordt aanzien als een ode aan Chris Mcandless. Ik zou dit boek zeker aanraden.

Geschreven bij De Wildernis In

Ik had de film al een paar keer gezien en nu dan het boek van bergbeklimmer/journalist Jon Krakauer gelezen. Wat een indrukwekkend, waargebeurd verhaal over de charismatische en de tot het alleruiterste gaande jong volwassene, Christopher McCandless. Compromisloos, niet alleen ten aanzien van de heersende maatschappij maar ook naar zichzelf toe. Je gaat van hem houden, ondanks wat hij zijn naasten aandoet. Dit verhaal blijft maar door mijn hoofd spoken. Ga ook de film zien en koop de CD. Muziek en teksten voor dit verhaal werden speciaal en bijzonder passend door Eddie Vedder (Pearl Jam) geschreven. Ontroert enorm.

Geschreven bij De Wildernis In

Dit is een van de mooiste boeken, die is geschreven . Het geeft zo mooi aan wat zovelen van ons,diep van binnen zouden willen doen,maar gewoon weg niet durven,omdat we al onze zekerheden dan moeten opgeven.Immers de meeste onder ons zijn bang om alles te verliezen en juist die angst zien we niet bij de hoofdpersoon. uiteindelijk brengt hem dat wel sneller aan het eind van zijn leven . en dat is misschien wel onze grootste angst.

Geschreven bij De Wildernis In

Na het zien van de film "Into the wild" was ik zeer benieuwd naar het boek - en ik ben niet teleurgesteld!
Wat een prachtige beschrijving van de tocht van Chris McCandless. Het is uiteindelijk natuurlijk niet te vermijden dat het slechts gissen is naar de redenen van zijn tocht, het hoe en waarom, en wanneer hij het plan had opgevat om weer terug te keren naar de bewoonde wereld - hij kan het zelf immers niet meer navertellen.
Jon Krakauer heeft jaren research gedaan voor dit boek, en dat is te merken. Hij is zelf journalist en bergbeklimmer en schrijft overduidelijk met kennis van zaken en (niet onbelangrijk) onderhoudend. De wat 'technisch' aandoende beschrijvingen over de gebieden waar Chris rondtrok, blijven daardoor boeien.
Een prachtig boek!

Het boek is prachtig samengesteld/ geschreven aan de hand van onderzoeken en gevonden informatie.
Het is een ode.

Dit boek is een aanrader voor iedereen. Het is door Tom Waes zijn reisprogramma 'Reizen Waes' op televisie dat ik dit boek ben beginnen lezen. Hij heeft de route gevolgd in Alaska van Chris McCandless naar Stampede Trail.

In het boek worden ook nog enkele andere verhalen beschreven van een aantal personen die er ook alleen op uit trokken met alle gevolgen daarvan. Je vraagt je dan af wat er omging in hun hoofd.

Het is echt een aangrijpend en triest verhaal. Het heeft me echt geraakt, ook omdat ik dezelfde leeftijd heb als Chris. Dan begin je echt wel na te denken over het leven en hoe goed wij het wel niet hebben.

Ik heb een paar jaar geleden de film gezien, en was onder de indruk. Plus: ik vond Jon Krakauer's boek De ijle lucht in, supergoed. Dussss.
Het boek loopt niet chronologisch, en dat is prima. Als je begint te lezen weet je al dat Chris dood is. Wat ik wel af en toe verwarrend vond, waren de interviews met de mensen die hij op zijn tocht richting Denali is tegengekomen. Deze interviews zijn gelinkt aan Krakauers onderzoek naar de motivatie en het gedrag van Chris en komen regelmatig eerder aan bod, dan de feitelijke ontmoeting.
Dat onderzoek vond ik interessant: Krakauer haalt er ook andere zwervers bij, en ook zijn eigen ervaringen, als hij probeert te verklaren waarom iemand zo jong, zo onbezonnen, onvoorbereid, zo'n tocht gaat maken. Het mooiste antwoord vond ik in de verklaring waarom Chris zonder gedetailleerde kaart op weg gaat, dat is zo basic! Krakauer stelt dat Chris eigenlijk zocht naar 'witte vlekken' op de kaart, gebieden die nog helemaal ongerept waren en niet in kaart gebracht. Maar die zijn er niet meer, dus zorgt hij ervoor dat hij gewoon geen goede kaart heeft, waardoor het gebied voor hem wèl een witte vlek is.
De laatste weken zijn mooi beschreven: de terugtocht afgesneden, giftig eten, de realisatie dat hij daar zal sterven. Prima boek.

Het boek De Wildernis In is voor mij verrassend uit de hoek gekomen. Het gaat over het leven van Chris McCandless, een jongeman die stilaan de pest kreeg aan de regels van de maatschappij en zichzelf en het spirituele wou vinden in de natuur. Hij trekt er op uit en Krakauer beschrijft deze tocht uiterst nauwkeurig en met zeer verlichtende opinies. Chris gaat van een antiheld en een slechte man voor zijn familie naar een held en een vaardige jongen in alles wat hij doet. Ik vind het verhaal zo aanstekelijk omdat het je doet nadenken. Je wordt erg meegesleurd in het verhaal. De acties van Chris worden niet alleen uitgelegd, maar Krakauer bespreekt ook de drijfveer van McCandless voor deze acties. Dit gaat vaak gepaard met gevonden citaten uit bezittingen van Chris of met uitspraken van de mensen die het geluk hadden de geliefde Chris te kunnen spreken. Krakauer verandert met succes het beeld van een naïeve jongeman naar een jongeman met een zeldzaam inzicht.