Denken met je hart 4 - Eenzaamheid Troost door inzicht

Hans Stolp heeft met Eenzaamheid- Troost door inzicht zijn vierde boek geschreven in de Denken met je hart- serie. Eerder verschenen in deze serie De verborgen zin van dementie, Orgaandonatie en Onze persoonlijke levensopdracht in deze tijd.
De cover straalt veel rust uit, wat ik hoopte terug te vinden tijdens het lezen. Dit is zeker het geval geweest. Hans Stolp bekijkt in dit boek uitgebreid het thema eenzaamheid. Want wat is eenzaamheid nu precies? Waarom voelen meer dan een miljoen mensen zich structureel alleen? En een op de drie Nederlanders af en toe?
Eerlijk gezegd was ik bekend met de naam Hans Stolp, maar had ik nog nooit iets gelezen van deze auteur. Ik was blij verrast dat ik een boek van hem mocht lezen en recenseren. In dit kleine boekje weet Hans de lezer op een inzichtelijke en vrij uitgebreide wijze mee te nemen in wat eenzaamheid is. Is dit voor iedereen hetzelfde? Is eenzaamheid voornamelijk een negatieve emotie c.q. gevoel of zitten er ook positieve voordelen aan?
Het boek is erg theoretisch en vraagt wel enige aandacht om het goed tot je door te laten dringen. Het geeft een goed beeld van wat eenzaamheid is en hoe wij als mens hiertegen aankijken. Het feit is dat veel mensen aangeven zich wel eens, of altijd, eenzaam te voelen. Maar waar komt dit gevoel vandaan? Komt het bij een bepaalde doelgroep meer voor? Hoe ontstaat het?
Hans Stolp heeft goede research gepleegd voor dit boekje. Hij kijkt niet alleen naar eenzaamheid zoals we deze tegenwoordig kennen, maar kijkt ook naar hoe het in het verleden was. Ben jij je bewust van eenzaamheid bij een ander of jezelf? Hoe kun je vanuit het spirituele en op esoterische wijze met eenzaamheid omgaan? Is eenzaamheid alleen maar zwart of kan het je ook wat bieden? Zoals op de achterflap te lezen is, schetst Hans Stolp met dit boek een andere manier van kijken naar een moderne epidemie.
In het begin moest ik wel wennen aan de uitgebreide teksten, maar wat biedt het aan de andere kant veel informatie zeg! Het heeft er voor mij in geresulteerd om meer na te denken over wat eenzaamheid is en wat voor invloed dit kan hebben op jezelf en je omgeving.
Ik vind Eenzaamheid- Troost door inzicht een verrassend geschreven boekje dat dit thema in een ander daglicht plaatst. Het zet de lezer aan tot nadenken en biedt openingen om op andere wijze tegen eenzaamheid aan te kijken of mee om te gaan.
4 sterren voor dit informatieve en leerzame boek.

Dit is een boek dat iedereen zou moeten lezen. Dan begrijpen we meer van elkaar.

Ik was nieuwsgierig naar dit boek, zowel naar de inhoud als naar de schrijver: het was voor mij een eerste kennismaking met Hans Stolp. Ik vind de uitvoering prachtig: hardcover omslag met een mooi beeldende foto daarop, alsook het formaat en de dikte van het boek, dat handzaam is en uitnodigt tot lezen. Ik had een beetje een boek verwacht over de huidige maatschappij en de daarin ontstane eenzaamheid, de oppervlakkigheid, ons individualisme enz. en ik was benieuwd of er ook iets gezegd zou worden over de innerlijke eenzaamheid van elk mens: ‘al eenzaamheid’.
Ik werd daarin niet teleurgesteld: dit komt volop aan bod, loopt als een rode draad door het boek heen; iedereen maakt perioden door waarin hij zich eenzaam kan voelen; voorbeelden worden genoeg genoemd, maar ook dat de eenzaamheid al kan ontstaan bij de geboorte – de val uit het geestelijke rijk naar de aardse werkelijkheid -, door het niet gezien/geaccepteerd/gesteund worden in de jeugd, verlieservaringen en de verharding in onze tijd.
Er wordt veel aangeroerd: sociale vs emotionele eenzaamheid (die elkaar ook weer onderling beïnvloeden natuurlijk), onmetelijke eenzaamheid, die niet voortkomt uit een gebrek aan relaties, maar die voortkomt uit het innerlijk (existentiële eenzaamheid): onze eenzaamheid is een realiteit van onze ziel en moet niet zozeer worden opgelost, als wel worden doorgemaakt.
Ik vond het heel interessant en verhelderend om te lezen over de verschillende cultuurperiodes waar de mensheid als geheel doorheen gaat en in welke periode wij momenteel met z’n allen zitten: die van het ontwikkelen van een nieuw vermogen, nl. bewust zijn en worden van onze binnenwereld. Eenzaamheid is vanuit dit perspectief gezien niet puur negatief (iets wat bestreden dient te worden), maar geeft de ruimte die nodig is om onze binnenwereld te ontdekken en het gezag hierover te aanvaarden. Belangrijk is daarbij om onze eenzaamheid te leren accepteren en ermee te leren leven.
Ook hoe religies/stromingen tegen eenzaamheid aankijken, komt aan de orde. Wat mij met name raakte is dat in ieder mens een stukje eenzaamheid zit, meestal diep verborgen – verborgen leed -, dat de oorzaak kan zijn van veel problemen, omdat we het ons niet bewust zijn; het vraagt nogal wat geduld en volharding om ons innerlijke werk te doen, waardoor we geestelijk sterker worden en we de verbinding met ons eigen hart weer kunnen gaan ervaren. Dit is het proces dat momenteel heel actueel is voor mij en ik vond een soort van erkenning in het teruglezen hiervan in dit boekje. Een troost ook, omdat er dus kennelijk veel meer mensen door deze fase heengaan, het zelfs besloten ligt hier doorheen te gaan als mensheid, gezien de cultuurperiode waar we met z’n allen in leven. Dat is een intensief proces, dat naast alle pijn, verdriet, frustratie en wanhoop óók vreugde en zelfvervulling geeft.
Bewustwording is de sleutel; ook vanuit de wetenschap komt deze conclusie: persoonlijke ontwikkeling en bewustzijn zijn belangrijker dan rationele kennis: ontwikkeling van het denken (zoals we dat lang nastreefden) maakt eenzaam. Dit is mij uit het hart gegrepen, net als het pleidooi om in het onderwijs vakken in te voeren, die gaan over persoonlijke groei, het ontdekken van de eigen binnenwereld en leren omgaan met emoties – kortom “Lessen in levenskunst”. We zitten momenteel in een omwenteling van de autoriteit buiten onszelf zoeken naar het eigen innerlijk. Het bewust worden van de binnenwereld brengt ons in contact met een hogere wereld die voor het denken niet toegankelijk is: de geestelijke wereld.
Voor het antwoord op de vraag “Hebben lijden en eenzaamheid zin?” is het belangrijk om te kijken welke van de volgende drie stromingen het beste bij je past:
- Het is zinloos en moet bestreden worden.
- Er bestaat zin in het lijden – oude dogma’s van de kerk zijn hierbij de leidraad.
- Inzicht dat de gang door de eenzaamheid ons tot een geestelijk rijker mens kan maken – leidraad hierbij is de eigen ervaring.

Hans Stolp heeft het onderwerp eenzaamheid prachtig benaderd met dit boekje. Eenzaamheid komt in zoveel vormen voor heb ik geleerd uit ervaring met cliënten en ook in mijn eigen leven. Een diep gevoeld iets wat vaak ontvlucht wordt zolang het kan. Wat het vaak extra pijnlijk maakt, is dat iemand zijn gevoel niet kan delen met de buitenwereld, geen herkenning of erkenning vindt.
Ik vind het telkens weer bijzonder in de boeken van Hans hoe hij een veelheid aan kennis en ten diepste doorleefde of gedeelde ervaringen met elkaar verbindt. Dat maakt het een rijk verhaal. Hij staat echt stil bij eenzaamheid. In zijn vele vormen, hoe we ermee omgaan, waarom bepaalde goedbedoelde oplossingen niet helpen. De extra pijn die het niet begrepen worden met zich meebrengt. Hij moedigt de lezer aan om het proces te doorleven. Geeft handvatten en andere zienswijzen dan de gangbare om het aan te gaan. Doordat de woorden zo zorgvuldig lijken te zijn gekozen en Hans in mijn ogen met zijn woorden het wezenlijke raakt, ervaar ik het boek als helpend.
Voor mij persoonlijk vind ik van toegevoegde waarde dat hij op de momenten dat hij het geloof betrekt, hij dit vanuit de esoterische invalshoek doet. Als niet traditioneel gelovige kan ik me daar (zeker ook in zijn andere boeken) voor openstellen omdat de boodschap steeds weer klopt met mijn eigen gevoelens en ervaringen.
Mijn eigen ervaring is dat eenzaamheid een proces is, voor mij uiteindelijk het meest waardevolle proces om mezelf terug te vinden. Een stukje dat niemand voor je kan doen, alleen jijzelf. Hans herkent en ziet de toegevoegde waarde van eenzaamheid zonder afbreuk te doen aan de erkenning van angst, pijn of verdriet die het (in eerste instantie) met zich mee kan brengen. Het beeld van de kaft weerspiegelt de boodschap van het boek treffend. Het is qua formaat en prijs ook een mooi boekje om weg te geven aan iemand om te laten weten “ik zie je”.

Geeft een breed beeld over eenzaamheid en troost

Wat ten eerste opvalt aan het boek is dat het een compact en handzaam boek is.
Hans Stolp legt je in dit 126 pagina´s tellende boek uit welke 2 soorten van eenzaamheid er zijn en hoe het gevoel van eenzaamheid ontstaat. Hij legt uit welke rol eenzaamheid in de huidige maatschappij speelt en wat hiervan het (hogere) doel is. Tot slot geeft hij tips over wat je kunt doen om het gevoel van eenzaamheid te beleven.
Aan de hand van praktijkvoorbeelden, gedichten en passages uit de Bijbel komt hij snel tot de kern, namelijk dat eenzaamheid een diepere zin van betekenis heeft.
Hans Stolp hanteert een fijne schrijfwijze en hij herhaalt alleen het noodzakelijke. Ik heb het boek niet in een keer uitgelezen (wat overigens gemakkelijk kan), maar ik heb het boek meerdere keren weggelegd om de boodschap op me in te laten werken. Het boek heeft mij een aantal nieuwe waardevolle inzichten gebracht met betrekking tot het gevoel van eenzaamheid.
Ik zou dit boek aan iedereen willen aanraden die bij zichzelf of bij een ander een gevoel van eenzaamheid herkent.

Blij dat ik dit boek lezen mocht. Biedt inzicht en troost in mijn eenzaamheid

Pluspunt van dit artikel: heldere boodschap