Donkere dagen, heldere nachten

Spannend, fantasierijk en verrassend geschreven.

Het allereerste gedicht heeft als titel ‘Een kleine wereld’:

“Ik heb
een kleine wereld
voor ons gemaakt
in mijn gedichten
laten we er gaan wonen

het is er prachtig.”

Ik was al meteen verkocht, maar kon toen nog niet vermoeden wat me nog te wachten zou staan tijdens het lezen van de zestien verhalen en negen gedichten.

De genres van de verhalen zijn verschillend. Surrealistisch en soms ook fantastische vertellingen afgewisseld door onverwachte romantiek en mooie momenten om bij weg te smelten wisselen elkaar af.

“De schilder blijft nog even kijken en wandelt dan weer naar binnen…
…Hij kijkt met hen mee, maar ziet slechts te mislukking, de schade van het stromende water, de afdrukken die zijn handen hebben achtergelaten bij de randen van het doek…
...Een zucht klinkt, gevolgd door een stem: ‘Ik kan ook wel huilen. Zo mooi is dit.’ “

De afwisseling tussen gedichten en korte verhalen werkt heel mooi samen; zo zag ik meermaals dat een gedicht betrekking zou kunnen hebben op het eerder gelezen verhaal. Dat gegeven was mooi om te ervaren.

Soms doet een verhaal me denken aan de boeken van Stephen King; hetgeen je leest is pure horror!
Na het lezen van ‘Het voetbalveld’ durfde ik hier in het park niet even een wandelingetje te maken, zoals ik dat andere dagen wel doe.
Na het lezen van ‘De zomer wacht op niemand’ denk je wel twee keer na voordat je ergens doorheen kruipt.

De verhalen zijn geschreven in lekker korte zinnen, waarin de auteur toch vastlegt wat hij wil zeggen; geen overbodige woorden, to the point, maar zeker niet kortaf. Ook gevoelens zoals genegenheid en liefde zijn goed voelbaar in de betreffende verhalen en gedichten zoals in het gedicht ‘Hoe een leven te redden.’
Lees in ‘Gestolen liefde’ wat er kan gebeuren als een gevierd violiste haar hart verliest.

Het verhaal ‘Terwijl mijn gitaar zachtjes huilt’ moest ik denken aan de reden waarom George Harrison zijn bekende nummer schreef: om de harmonie binnen de band terug te brengen. Ontroerend mooi!

Het bewust worden van wat is en wat niet is, wat kan en wat niet kan en de mogelijkheden in het leven zijn in veel verhalen en gedichten te vinden.
Ik heb wederom genoten van het werk van Jeroen Kraakman.

Mooi fantasievol emotioneel

Het boek Donkere dagen Heldere nachten heb ik ervaren als een wonderlijke reis met heel diverse, maar vaak spannende en zelfs bizarre verhalen, die dan weer werden afgewisseld met prachtige gedichten. Een gedurfde combinatie, die mij goed is bevallen. Bij de verhalen had ik vaak het gevoel, dat de schrijver mij op het verkeerde been wilde zetten, om vervolgens met een gave ontknoping te komen.

Het was verrassend spannend, vervreemdend, grillig, dreigend, soms horrorachtig.
De verhalen worden soms afgewisseld met een gedicht en dat werkt heel goed samen. De gedichten zijn wat melancholischer, warmer, maar krijgen door de verhalen een andere sfeer.
Alhoewel je alles los kunt lezen, zit er verbinding tussen de verhalen. De personages zijn deels heel passief en worden de situaties ingetrokken, aan de andere kant zorgen ze er zelf deels er ook voor, door de 'signs' niet te lezen. Alleen middernachtzon springt eruit als anders. Meer filosofisch.
Aanrader! (En als je het spannender wilt maken, lees het 's avonds met een lichtje aan... :))

Ik lees niet vaak een verhalenbundel, maar dit boek heeft me positief verrast. Wonderlijke verhalen, waarbij je je afvraagt is het echt gebeurd of is het fictie. Echt een aanrader voor mensen die eens iets anders willen lezen!