Hoofdzaken - Een steekje los Leven met angst

Lang geleden volgde ik Iris op haar blog Ik ben Iris niet, ik vond haar zo leuk met haar konijn Bunny von D destijds (heel lang geleden ja, haha) en haar blogs waren sowieso altijd inspirerend. Over bewuste keuzes maken en vegetarisch eten. Veel later kwam ik Iris weer tegen op Instagram en wat leuk dat ze nu aan het borduren was geslagen!

In Een steekje los lees ik nu de achtergronden en het waarom van dat borduren. Het heeft haar geholpen structuur in de dagen te krijgen en om de wachttijd voor therapie door te komen.
Iris schrijft heel open en helder over haar straatvrees en ADHD, over de mogelijkheden om hulp te zoeken. De therapie die ze zelf heeft gevolgd.
Het boek leest makkelijk en prettig en er valt ook wel wat te lachen. Het is geen zwaar boek!

Ik denk dat Iris geluk heeft gehad met haar partner en ook met haar hond die gewoon uitgelaten wilde worden, dus..  ze moest zo toch de deur uit.
Ook een schare aan fans is fijn, maar soms ook niet.... 
Sommige passages waren best wel herkenbaar, bv het niet weg kunnen uit een situatie.
Soms vermijd ik ook dingen daarom. Maar mijn leven wordt er niet echt door ontwricht. Als dat wel zo is, is het verstandig om hulp te zoeken. In dit boek vind je daarvoor veel tips. 

Wat ik een beetje gek vond.. Men vindt dat je obsessief bezig bent als je veel van iets weet? Iris wist alles van konijnen toen ze een konijn had (ik ook) en nu weet ze alles over beagles omdat ze zo'n hond heeft. Is dat echt gek? Ik vind van niet. Ik vind het juist goed dat je je daarin verdiept. Ik zie om me heen zoveel mensen die geen verstand hebben van hun huisdier en er daardoor niet goed voor zorgen. 
Ik denk dat je dan bij jezelf moet nagaan waarom je alles wilt weten. Het kan natuurlijk zijn dat het uit perfectionisme is. 
Al met al vond ik het zeker een interessant boek om te lezen!

Ik heb het boek al een tijdje uit en heb lang nagedacht over deze review. Naast dat Iris persoonlijk enorm veel lof verdient voor haar openheid, haar vermogen tot zelfreflectie en haar groei, ben ik geraakt door haar boek. Wat ik er vooral over wil zeggen is dat ik dankbaar ben dat iemand de moeite heeft genomen om het fenomeen angst in een boek te vatten. Het is zoveel meer en groter dan mensen denken en ik ben enorm blij en dankbaar dat dit op deze manier is vastgelegd en uitgelegd, zodat ik niet meer hoef te 'bewijzen' wat er gebeurt als je last hebt van angst en paniek. Ik heb het boek aan mijn moeder gegeven en dat voelde als een opluchting. Ik hoop dat zij en vele anderen die dit (moeten) gaan lezen er begrip, steun en misschien ook wat opluchting uithalen. Iris, you rock!

Wat een mooi, persoonlijk en herkenbaar boek! De schrijfstijl van Iris is heel fijn, toegankelijk en grappig. Ik heb al tijdens het eerste hoofdstuk meerdere keren hardop gelachen. Dit boek heeft me verder ook veel over mezelf geleerd. De achtergrondinformatie is duidelijk, maar ook makkelijk te lezen.

Iris is heel open en eerlijk in het boek, maar heeft het toch voor elkaar gekregen om het luchtig en niet te zwaar te maken. De (subtiele) verwijzingen naar draad/steekjes/borduren maken het boek helemaal af. Ik ga dit boek zeker aan vrienden/familie aanraden.

Ontzettend pakkend geschreven. Boek in één avond uitgelezen want kon niet stoppen. Soms met traantjes in de ogen want ontzettend herkenbaar. Mooi dat dit onderwerp zo onder de aandacht komt en ik hoop dat velen zich door dit boek gezien voelen OF er wat van kunnen leren.

Kwetsbaar en open stelt Iris zich op door het schrijven van haar boek. Haar verhaal is herkenbaar en toch leerzaam. Een prettig boek om te lezen voor iedereen met angstklachten die op zoek is naar het “ik ben niet alleen!” gevoel, en misschien nog wel meer voor iedereen die een geliefde beter zou willen begrijpen maar misschien niet weer waar te beginnen. Dit boek zou een goede gespreksopener kunnen zijn daarvoor, om te praten over wat wel of niet herkenbaar is.

Op instagram deelt Iris al jaren allerlei dingen met haar volgers, dus de grote lijn van wat ze de afgelopen jaren heeft meegemaakt wist ik al wel. In het boek gaat Iris hier dieper op in: hoe herkende ze dat ze hulp nodig had in deze situatie en hoe was het nou om in (groeps)therapie te zitten? Als je bekend bent met de instagram posts of haar oude blog, dan zul je Iris’ stem en schrijfstijl direct herkennen. Hierdoor voelt het alsof ze persoonlijk aan jou haar verhaal verteld, en dat maakt het ergens dubbel zo waardevol. Alsof je met een goede vriendin praat.

Een steekje los: Leven met angst door Iris ter Haar is het nieuwste boek in the Hoofdzaken-serie van Blossom Books. Ik keek erg uit naar de dag dat het boek werd uitgegeven, omdat een aantal mensen in mijn directe omgeving met een angststoornis. Dat is niet bijzonder, want 1 op de 5 krijgt ooit in hun leven te maken met een angststoornis. Ik wilde mijn geliefden graag goed begrijpen en doordat ik dit boek las, kon ik af en toe vragen stellen aan hen hoe zij bepaalde dingen ervaarden.

De schrijfstijl van Iris is erg toegankelijk, kwetsbaar maar ook met wat humor. Net als de andere boeken in de Hoofdzaken-serie schrijft Iris haar eigen verhaal met informatieve uitleg over de type therapieën die zij heeft gevolgd en een break-down van de DSM sectie. Met veel van de termen was ik bekend, maar ik heb er nu een beter beeld bij. Uit mijn omgeving hoorde ik dat de ervaringen van Iris herkenbaar waren en het leverde ook goede gesprekken op voor mij als iemand die hen beter wilt begrijpen. In het boek stelt ze zich kwetsbaar op, zeker in hoofdstuk 9, maar ik ben dankbaar dat ze dat heeft gedaan.

Ik kan Een steekje los zeker aanraden als je herkenning zoekt of als je meer wilt leren over angststoornissen.

Menig boek over angst opengeslagen in de hoop er wijzer van te worden, maar dit is de eerste waar dat daadwerkelijk is gelukt. Gelachen en gehuild van herkenbaarheid, Iris laat je het boek met een goed gevoel dichtslaan. Alsof ik er met een -goed geinformeerde- vriendin over had gepraat. Zou dit boek aanraden aan iedereen die zelf dealt of een partner heeft die last heeft met/bij/van paniek, autonomie, ad(h)d.

Wat een heerlijk boek!! Met humor beschrijft Iris hoe ze haar angsten ervaart en ermee leert leven. Ik waardeer de openheid waarmee ze deelt wat ze ervaart enorm. Haar boek legt bloot hoe slecht het gesteld is met onze (psychische) zorg: de enorme wachtlijsten zijn onmenselijk. En het boek laat me meevoelen in haar proces: heel veel angst, wanhoop, verdriet, worsteling, hoop en humor. Haar laagdrempelige educatie over de angststoornis en hoe dat werkt is heel fijn.

Een heel fijn boek om te lezen! Iris schrijft vlot en luchtig, ook over de lastige situaties. De verhalen zijn soms (pijnlijk) herkenbaar en het maakt dat ik me minder alleen voel. Zeker een aanrader voor een iedere die met paniek en autonomie te maken heeft!

Het is misschien een beetje gek om te zeggen over een boek waarin iemand haar leven met een angststoornis beschrijft, maar het is gewoon een heel leuk boek! De schrijfstijl van Iris maakt het onderwerp wat luchtiger en zorgt er ook voor dat je heel makkelijk doorleest.
Dit boek is niet alleen geschikt voor mensen die zelf met angst leven maar ook zeker voor hun naasten, want het geeft een goed inzicht in het leven van iemand met een angststoornis.