Een stralende toekomst

Geschreven bij Een stralende toekomst

Een pakkend boek over een vriendengroep die geconfronteerd wordt met een ziekte die enorme impact heeft op die groep en op de maatschappij. Zeer indrukwekkend. Een boek over de liefde, vriendschap, familiebanden en de liefde voor kunst.
Ik had gewild dat het boek nog dikker was.

Dit boek zou ik zelf niet gekozen hebben. Door een aanbeveling van een boekwinkel ben ik er aan begonnen. In het begin moest ik er even inkomen, voornamelijk door de vele namen en hoofdpersonen. Maar al snel zat ik er helemaal in, en kon het niet meer wegleggen. Het is ontroerend. Je zit midden in de aids epidemie van de jaren 80, en je wilt blijven lezen om te zien wat er met de hoofdpersonen gaat gebeuren. Wat mij betreft een prachtig boek.

Schitterende roman. Deze roman is alles wat "Een klein leven" had kunnen zijn. Voor de liefhebbers van "Een klein leven" daarom zeker een aanrader, maar eigenlijk een boek dat iedereen zou moeten lezen. Schetst een goed beeld van de beginjaren van de AIDS-epidemie in Amerika.

Wat een ongelooflijk indrukwekkend en mooi boek. Schetst een beeld van de jaren '80 dat enerzijds herkenbaar en anderzijds ontluisterend is: de volle impact van de aidsepidemie in de VS bleef verborgen voor het grote publiek. Het verhaal van Yale en zijn vrienden is aangrijpend en indrukwekkend, het verhaal van Fiona en haar dochter daarnaast zorgt voor spanning en de twee lijnen komen op een verrassende en diep ontroerende manier samen aan het einde. Echt een boek dat je aan iedereen cadeau wilt geven. Absoluut een van de beste boeken van de afgelopen jaren.

Rebecca Makkai heeft met Een stralende toekomst een prachtige roman geschreven waarin aids de rode draad in het boek is. Het verhaal speelt zich af in het midden van de tachtiger jaren in Chicago. De aidscrisis speelt een belangrijke rol, vooral onder de homoseksuele scene.
Een stralende toekomst is niet de eerste roman die Rebecca Makkai geschreven heeft, maar dit boek heeft er wel voor gezorgd dat ze internationaal doorbrak. Maar liefst 480 bladzijden lang weet ze de lezer te boeien met een prachtig indrukwekkend verhaal. In eerste instantie moest ik wel wennen aan het boek. Ik kreeg niet echt een beeld waar het verhaal heen zou gaan. Maar na zo’n 50 bladzijden werd ik geraakt en heb ik het verhaal met veel plezier gelezen. Het is een stukje meesterwerk dat enorm goed is uitgewerkt.
We maken in Een stralende toekomst kennis met Yale Tischman, een jonge homoseksuele man die in de homoscene zijn nieuwe familie vindt. Yale is in het dagelijks leven werkzaam in een museum waar hij Nora, een dame op leeftijd leert, kennen. Ze heeft een grote verzameling kunstwerken in bezit van onder andere Modigliani en Amedeo. Ze wil deze graag toegevoegd hebben aan de collectie in het museum waar Yale werkt. Maar dit is niet zomaar te regelen. Yale wil zich er hard voor maken dat de collectie een plek vindt en krijgt in het museum.
Ondertussen overlijden er steeds vaker homoseksuele mannen aan aids waaronder ook goede vrienden van Yale. Uiteindelijk blijft er van zijn nieuwe familie alleen de zus van een van zijn beste vrienden over, Fiona, die zich altijd verantwoordelijk blijft voelen voor Yale. In de jaren die volgen, blijven de twee elkaar zien.
Fiona heeft zo ook haar eigen problemen. Haar dochter Claire ziet ze al jaren niet meer. In 2015 besluit ze haar te gaan zoeken in Parijs. Tijdens deze zoektocht leert ze zichzelf steeds beter kennen en beseft ze dat haar verleden met de aidscrisis en het verlies van veel bekenden haar leven met Claire meer heeft beïnvloed dan ze ooit had kunnen beseffen.
In Een stralende toekomst lezen we naast de personages ook de strijd tegen aids. Het was een ziekte die een negatieve stempel had en veel slachtoffers kregen niet de zorg die ze nodig hadden. Zo lezen we over de persoonlijke strijd, maar ook over demonstraties tegen gelijke gezondheidszorg en goede medicatie.
Het is een boek dat in het begin, door de vele personages en verschillende tijdsperiodes chaotisch leest en weinigzeggend lijkt. Als je eenmaal doorhebt hoe het verhaal in elkaar zit, word je als lezer beloond met een prachtig verhaal. Yale, Nora en Fiona staan centraal in het verhaal, maar tussen de regels door is zoveel meer te lezen. Pas nadat het boek is dichtgeslagen, begrijp je wat de aidscrisis en de verloren dochter met elkaar te maken hebben.
‘Weet je wat het moeilijkste is aan aids hebben ?’ ‘Ja’, zei hij, ‘dat je je ouders moet vertellen dat je vriend het ook heeft.’ ‘Nee’, werd er geantwoord. ‘Het is toch echt dat je eraan doodgaat.’
Ik zal Een stralende toekomst hoog in mijn favoriete 2019-lijstje plaatsen. Het is zo prachtig verteld en het is zo goed uitgewerkt dat je na het lezen met een tevreden gevoel het boek weglegt. Ik heb nog dagenlang nagedacht over hoe Rebecca Makkai de aidscrisis een gezicht heeft gegeven in dit boek. Haar schrijfstijl is prettig en de verhaallijnen komen perfect samen.

Een indrukwekkend tijdsbeeld van de beginjaren van de AIDS-crisis in de VS; een tijd die velen niet meer kennen c.q. beleefd hebben maar waarin een diepe wond geslagen werd in subculturen wereldwijd. Het boek is een gewichtige pil van 479 pagina's en ik moet zeggen dat het echt substantieel tijd kost goed in het verhaal te komen. De schrijfster switcht voortdurend tussen twee tijdsspannen, en alhoewel dit normaliter een prettige afwisseling vormt, bemoeilijkt dit hier juist het adequaat in het verhaal komen. Pas ruim na de helft lijken de puzzelstukjes op z'n plek te vallen. De rode draad van het verhaal wordt hierdoor pas later helder, maar de richting waarin het loopt blijkt vrij voorspelbaar. Evenwel indrukwekkend op papier gezet, met een ontroerend en pijnlijk einde, maar onvermijdelijk en voorspelbaar. Het doet de lezer de jaren 80 deels herleven en beseffen op welke wijze HIV een hele generatie beïnvloed heeft, jonge mannen in eenzaamheid en als verstotenen liet sterven, terwijl het systeem er omheen getraumatiseerd achterbleef terwijl de overheid in de VS veelal de ogen sloot. Het werk maakt de indruk deze thema's welhaast architectonisch in een verhaal in te hebben willen bouwen, hetgeen de leesbaarheid derhalve niet altijd ten goede komt. Desalniettemin een indrukwekkende weergave van een generatie wiens stem niet verloren mag gaan.

Een stralende toekomst gaat over de aidsepidemie die in de jaren tachtig over Amerika raasde en voor de ontdekking verspreid werd via homoseksuele contacten. Niks indringender dan dit boek hierover te lezen. Taboe, schuld en schaamte deed de slachtoffers ernstig tekort. Ik begreep de titel eerst niet. Wat is er stralend aan een toekomst van nabestaanden die machteloos hebben moeten toezien hoe hun vriend of geliefde langzaam en mensonterend aftakelde?! Het is een zwaar onderwerp en je moet er maar tegen kunnen. Een waarschuwing is hier daarom op zijn plaats. Toch is dit boek zodanig geschreven dat je je eigen ervaringen met een te vroege dood in plaats van de hoop op een fijn leven kunt plaatsen en verwerken. Beter nog, dat je meer empathie hebt voor mensen die moeten voortleven met de nalatenschap van een ongeleefd leven. Rebecca Makkai toont via twee verhaallijnen, één in het verleden, één in de toekomst, hoe de nabestaanden het verleden weten te verpakken in een waardige toekomst voor allen, levenden en doden.

In de jaren ’80 breekt de aidsepidemie uit; een dodelijk overdraagbaar virus treft vooral jonge homoseksuele mannen en heeft een verwoestend effect op hun sociale leven en hun toekomstperspectief. Al lezende realiseerde ik me hoe weinig er tot nu toe over deze periode geschreven is, terwijl de impact zo heftig was….
We volgen Nico, Terrence, Yale, Charlie en vele anderen in de hechte vriendengroep vanaf het moment dat het eerste slachtoffer gevallen is. Fiona, het zusje van Nico, is met huid en haar bij de groep in Chicago’s Boystown betrokken en blijft de jongens letterlijk tot hun laatste adem steunen. Wie wordt getroffen en voor wie komt de medicatie op tijd? In een tweede verhaallijn volgen we Fiona als ze in 2015 haar dochter in Parijs opzoekt, en wordt de impact die de epidemie op haar leven heeft duidelijk.
Het is een aangrijpend boek, dat toch nergens te zwaar wordt, omdat het ons duidelijk maakt dat liefde en vriendschap zelfs het meest ondraaglijke lichter kan maken.

Een prachtig aangrijpend verhaal. Aids in de jaren tachtig en verschillende pijnlijke liefdesgeschiedenissen, maar ook een boek over vergeving, diepe vriendschappen en verbinding.
Er is 1 groot nadeel aan dit boek: of het is heel slecht geschreven of heel slecht vertaald. Bovendien zijn er veel taal/ zetfouten te vinden in de tekst. Het komt het leesplezier van dit boek niet ten goede.

Geïnteresseerd door het onderwerp en gezien de reviews was ik blij dat ik het boek eindelijk tot mijn beschikking had!! Vond het eerlijk gezegd een tegenvaller. Vond de 2 verhaallijnen door elkaar vaak irritant, en wachtte vanaf de helft op een grote verandering in het verhaal die mijn mening zou veranderen... Niet dus. Daarnaast boeid de kunstscene me ook niet, jammer dat het zich daarin afspeeld. Enigzins voorspelbaar, heb mezelf er doorheen moeten slepen soms. Ontzettend jammer!