Een tweede pad

Dawn is al 15 jaar samen met Brian. Samen hebben ze een dochter Merit. Merit is, sinds ze een microscoop van haar vader heeft gekregen, gek op wetenschap. Dat heeft ze dan niet helemaal van een vreemde, want Brian is docent kwantummechanica aan de universiteit van Harvard. Dawn werkt als rouwdoula, waarin ze mensen helpt stil te staan bij het leven dat ze hebben geleid en hen voorbereidt op dat wat nog gaat komen. Een van haar cliënten is Win. Onder andere omstandigheden had Win Dawn’s vriendin kunnen zijn, maar nu is ze er om haar te begeleiden tot aan het einde.

Wanneer Dawn in een vliegtuig stapt dat neerstort en Dawn denkt dat haar laatste uur heeft geslagen, is het niet Brian en Merit aan wie Dawn denkt. Het is Wyatt die in haar hoofd en hart zit. Haar ex die ze 15 jaar geleden in Egypte heeft achtergelaten om haar moeder te bezoeken die op sterven lag. Wanneer ze de crash overleeft, kan ze het niet laten om terug te keren naar Egypte, om erachter te komen of het lot haar soms een tweede kans biedt.

Een tweede pad is een roman geschreven door Jodi Picoult. Kenmerkend voor haar boeken is dat ze zo ontzettend veel inhoud hebben. Hierdoor is het boek alleen niet voor iedereen geschikt, maar wie doorleest, zal beloond worden met een schitterend verhaal.

Dawn’s passie was altijd om egyptoloog te worden. Als promovendus onderzocht ze het Boek van de Twee Wegen, de oudste plattegrond van de onderwereld. In deze roman legt Jodi Picoult uitvoerig uit wat de geschiedenis en het geloof van de oude Egyptenaren precies inhoudt. Ik vond dit reuze interessant om te lezen, maar ook veel te veel om te onthouden. In het begin moest ik mij hierdoor echt aan het lezen zetten. Toch weet ze het zo te schrijven, dat je benieuwd bent naar alles wat er nog gaat komen. Ook de kwantummechanica wordt uitvoerig uitgelegd. Dit is een heel andere, moderne manier van het uitleggen van twee verschillende levenswegen, die je wel aan het denken zet.

Dit is een boek dat flink wat inhoud heeft, waar je over kunt praten. Het is dan ook een aanrader voor leesclubs. De onderwerpen bespreken kan je andere inzichten geven. De schrijfstijl is heel laagdrempelig en vol prachtige zinnen. De hiërogliefen die besproken worden, zijn ook afgebeeld in het boek waardoor het zichtbaar en begrijpelijk is. Maar gemakkelijk vond ik het boek niet altijd. Je krijgt erg veel informatie die je allemaal zou willen onthouden, maar wat onmogelijk is. Toch heb je alle informatie nodig om tot de ontknoping te komen. En zelfs dan zet de schrijfster je volledig op een ander pad.

Een tweede pad is een prachtig liefdesverhaal. Afwisselend lees je over het “water” pad in Boston, over Brian en Dawn en het “land” pad in Egypte, over Wyatt en Dawn. Dat weer een mooie verwijzing naar het Boek van de Twee Wegen is. Het verhaal zit vol geheimen die ontrafeld worden, verkeerde beslissingen, twijfel, het moederschap en romantiek. De schrijfster weet de lezer te raken en maakt emoties bij je los.

Wanneer je dit boek gaat lezen en je komt aan de laatste 100 pagina’s, zorg er dan voor dat je niet meer gestoord kunt worden, zodat je het boek in een keer verder uit kunt lezen. Je zult zien dat je dan met een brok in je keel het boek dichtslaat.

Ik beoordeel het boek op 4 sterren. Juist doordat ik het begin moeilijk vond, kan ik mij voorstellen dat niet elke lezer doorzet. Ik vroeg mij dan ook af hoe ik dit zou gaan beoordelen. Het einde is daarentegen zo ontzettend sterk en het verhaal zit zo goed in elkaar dat ik daar juist niet voldoende heb aan 5 sterren. Ik denk dat 4 sterren voor het hele boek een mooi gemiddelde is. Het is een dikke aanrader die je uiteindelijk maar heel moeilijk naast je neer kunt leggen!

Kijk op boekenblog indeboekenkast.com voor nog veel meer leuke recensies.

Een tweede pad. Door Jodi Picoult.

Een nieuwe Picoult lees ik. Punt. Zonder enige twijfel. Er zijn schrijvers die geen slechte boeken schrijven omdat ze altijd een nieuwe versie van mijn favoriet boek maken, wat fijn is maar ook een beetje saai. Er zijn ook schrijvers die plots een andere weg inslaan en die weg blijkt dan niet meer mijn pad te zijn, heel jammer maar goed voor hen. En dan heb je Jodi: die steeds eenzelfde soort boek schrijft maar wel telkens helemaal anders én verrassend. Zij heeft me echt nog nooit teleurgesteld.

Een tweede pad is weer een enorm geweldig boek: verslavend, meeslepend, ontroerend, hart -beroerend, geest-aan-het-denken-zettend, leerrijk. Picoult heeft vele sterktes die in dit boek ook allemaal aan bod komen: ze schrijft meeslepend, al haar personages spatten levensecht van het papier, zelfs de nevenpersonages (zoals Win, die ik ook als vriendin zou willen), ze werpt morele dilemma’s op waar je je slaap voor laat en ze laat je samen met haar hoofdpersonages in een wereld duiken waar je enorm veel van bijleert (In Voor de wolven leerde ik meer over wolven dan ooit tevoren in mijn leven, daarna las ik al verschillende non-fictie boeken over wolven, allemaal aangewakkerd door Jodi). In dit boek duiken we onder in de wereld van de Egyptologie. Super boeiend. Vooral het Boek van de Twee Wegen sprak mij aan.

Dat en de titel geven al een beetje weg van de plot. Meer vertel ik er niet over, wegens spoiler gevaar. Hoewel dit boek zeker overeind blijft als je het einde al weet. Net omdat het zo een sterk meeslepend verhaal is, en (hoofdpersoon) Dawn zo een fascinerende vrouw is. Wie al eerder Picoult las weet dat haar boeken verrassende wendingen kunnen nemen, even dacht ik zelfs te weten welk pad we op gingen maar dat bleek dan toch weer helemaal fout gedacht, geweldig!

Dikke merci aan Jodi Picoult voor dit prachtige boek en de mooie uren die ik in de wereld van Dawn heb mogen doorbrengen. Ik kijk reikhalzend uit naar een volgend meesterwerk van haar. Een tweede pad staat al zeker in mijn top 10 lijstje van 2021!

Dit is de eerste roman die ik las van Picoult. Het is zeker geen luchtig wegleesromannetje, maar een dikke pil met een zéér hoge informatiedichtheid (egyptologie, leven&dood, kwantummechanica). Zeer levendig geschreven en een geweldig plot. Absoluut een aanrader!

Geschreven bij Een tweede pad

Niets dan lof voor deze roman. Jodi Picoult voorziet je van veel informatie rond de achtergrond van de hoofdfiguur (in dit geval egyptologie, archeologie en zelfs wat kwantummechanica). Voor mij heel belangrijk dat je ook nog iets opsteekt naar aanleiding van pure fictie. Bij de uitwerking van de basisgedachte rondom twee (levens)paden , dus keuzes die je maakt en hun gevolgen, is er naar mijn mening toch iets over het hoofd gezien. Brian heeft de brieven van Wyatt verduisterd en Dawn neemt aan dat Wyatt geen contact meer wil omdat hij niet op haar brieven etc. reageert en kiest voor de behulpzame en betrokken Brian. Een keus die ze naar alle waarschijnlijkheid niet gemaakt zou hebben als ze de brieven van Wyatt wel ontvangen had. Hierdoor wordt naar mijn mening de hele theorie rond twee (levens)paden op losse schroeven gezet, ze maakt immer een keus die sterk is beïnvloed door het bedrog en manipulatie van Brian die wil dat ze voor hem kiest. Er kunnen dus veel meer opties zijn. Ook lijkt het me erg onwaarschijnlijk dat een rationele wetenschapper (Dawn) zonder meer aanneemt dat Brian de vader is terwijl ze ook met Wyatt seks had. Daar ga je toch op z'n minst over nadenken en aan rekenen en bij twijfel laat je een test doen. Maar dan hadden we natuurlijk geen boek gehad. Kortom toch wel wat zwakke puntjes in het verhaal vandaar 4 sterren en geen 5.

Geschreven bij Een tweede pad

Normaal lees ik graag boeken van deze schrijfster, maar hier kwam ik niet doorheen. Niet verder dan de eerste 30 bladzijdes. Heel veel zaken uit de geschiedenis van Egypte worden beschreven, misschien was het nodig maar het kon mij niet boeien of motiveren verder te lezen. Jammer.