Een vrouw in Berlijn dagboekaantekeningen van april tot juni 1945

Geschreven bij Vrouw In Berlijn

Een beetje laat, maar nu heb ik het boek eindelijk ook gelezen. Ik heb het boek in een paar dagen uitgelezen. Ik vond het moeilijk om het neer te leggen, al ben ik de eerste dag echt ziek geweest van wat ik las.. Ik was dus behoorlijk gegrepen door het boek. Het commentaar van iemand op de eerste verkrachtingen van de schrijfster (dat een russische vrouwelijke militair langsloopt zonder te reageren op het feit dat er iemand verkracht wordt in haar nabijheid, en ook dat de andere schuilkelderbewoners dus helemaal niets doen, terwijl ze vlak ervoor vele andere vrouwen van verkrachting heeft weten te redden) herinnerde ik me nog tijdens het lezen. Volgens mij is dat ook het keerpunt in haar gevoelsleven. Na de verkrachting wordt ze woedend op de medebewoners van de schuilkelders omdat ze haar verkrachting toelieten. Het lijkt dat ze vanaf dat moment verkilt, haar emoties stoppen. Ze beschrijft alles heel duidelijk, ik kon me goed voorstellen hoe Berlijn er uit zag zoals zij er door liep na de bombardementen en beschietingen. Ook zo'n park waar zomaar een dode man ligt en niemand iets doet om hem te begraven ofzo, en overal die ontlasting en bijbehorende stank en vliegen.. Het was boeiend om te lezen hoe het leven langzaam weer op gang kwam, met bijbehorende bureaucratie om alles te remmen. Maar hoe daarna met de collectieve verkrachtingen omgegaan wordt.. Aanvankelijk is er nog ruimte tussen de vrouwen om over de verkrachtingen te grappen en vertellen ("hoeveel keer ben jij verkracht? Ik heb vier Russen gehad..") maar zodra er vluchtelingen en militairen terugkomen in Berlijn en in het leven van de vrouwen, worden de ervaringen van de vrouwen doodgezwegen. Het lot van de vrouw? Vooral daarom vind ik het zelf een belangrijk document (ik ben het eens met wat er in de nawoorden geschreven is) en ik ben blij dat het uitgegeven is, dat ik ook dit stukje geschiedenis heb kunnen leren kennen. Maar blij van die kennis word ik niet.

Geschreven bij Vrouw In Berlijn

Een erg indrukwekkend boek waarin het overleven van vrouwen tijdens en na de bevrijding van Berlijn goed beschreven wordt. Niet te bevatten hoe angstig deze tijd moet zijn geweest. Naast de vele bombardementen de dreiging van de (steeds terugkerende) verkrachtingen en het in leven willen blijven ondanks de honger die er is. Ook wordt helder beschreven hoe mensen tegenover elkaar staan en veranderen om te kunnen overleven. Bijzonder hoe de schrijfster oog hield voor omgeving en soms zelfs met de Russen mee leek te voelen. Goed dat dit schokkende verhaal is opgeschreven en opnieuw is uitgebracht. Dit boek laat slachtoffers van welke oorlog dan ook spreken.

Vrouw in Berlijn is een tijdloos beschreven boek over vrouwen ín en vooral aan het einde van een oorlog. (In dit geval in het verliezende land). Het boek geeft ook een inkijkje in wat er gebeurde aan het einde vand de 2de Wereld oorlog, en wel in de hoofdstad. Het geeft te zien dát de winnende partij bommen gooit - echter het wordt niet duidelijk waarom. Het geeft te zien dat de vrouw de sterke blijkt te zijn met vooral het uithoudingsvermogen. De auteur neemt waar en beschrijft - er wordt zonder oordeel geschreven over de oorlogvoerenden. Een zekere waardigeheid blijft bij de schrijfster. Ik kan goed begrijpen waarom het boek in Duitsland moeilijk ontvangen werd. De schrijster legt door haar afstandelijkheid bloot dat er altijd een prijs wordt betaald. Mooi boek voor wie interesse heeft in vrouwen en oorlogen.

Geschreven bij Een vrouw in Berlijn

Dit boek geeft een beeld van de ervaringen van een vrouw in berlijn gedurende de Tweede Wereldoorlog. Het is vrij feitelijk geschreven maar maakt wel indruk.

Een ontroerend document, van historische waarde, over het leven van vrouwen in Berlijn tijdens en na het einde van de tweede wereld oorlog. Pas in 1959 in het Duits uitgebracht. De schrijfster ervoer in de jaren vijftig veel narigheid bij de publicatie van het boek. Het was haar uitdrukkelijke wens anoniem te blijven. Na haar overlijden in 2002 mocht het boek pas weer herdrukt worden. Dit boek zet je aan het denken en geeft een beeld van Duitsland direct naar de tweede wereld oorlog.

Heel aangrijpend verhaal. Je blijft lezen ookal is het vreselijk wat je leest.

Belangrijk historisch verslag

Twee pluspunten: goede kwaliteit en voordelige koop.

indrukwekkend relaas

Pluspunt van dit artikel: spannend