Een zee van glas Over de dood die het leven dichterbij brengt

Hoe geef je woorden aan een verdriet dat onbeschrijfelijk is?
Geerteke van Lierop weet in haar boek ‘Een zee van glas’ met een heldere maar ook poëtische taal haar verdriet letters te geven.
Op een dag komt haar geliefde niet thuis. Hij blijkt verdronken te zijn.
De schrijfster beschrijft in korte fragmenten hoe ze probeert een weg te vinden in haar leven, dat aan gruzelementen ligt. Het boek raakt en ontroert, maar is op geen enkel moment pathetisch. De gedichten waarmee het verhaal wordt gelardeerd, geven extra diepte aan de emoties.
Iedereen die een dierbare heeft verloren zal zich kunnen herkennen in de grillige reis door het land van rouw, zoals in dit boek beeldend is beschreven. Dat maakt het boek ook zeer de moeite waard om te lezen. De onvoorspelbaarheid van het verdriet en de eenzaamheid ervan weet Geerteke goed te verwoorden, zonder enorm de zwaarte in te gaan. Op die manier geeft ze het boek ook een lichte, hoopvolle ondertoon. Een mooi ego-document van een jaar lang rouwen, dat ook inzicht geeft in het rouwproces. Een aanrader.

Een Zee van glas beschrijft Geertekes intense verlies van haar grote liefde na een noodlottig ongeluk. Ze neemt je mee in haar gevecht dit verlies, gemis en verdriet te overleven, waarbij het net lijkt alsof je als een schaduw met haar mee leeft. Het boek geeft een goed beeld hoe je je verwijderd voelt van de wereld om te heen en hoe eenzaam dit kan zijn. De verhalen zijn, persoonlijk, eerlijk, puur en raakt je diep van binnen. De verhalen worden afgewisseld met schilderachtige gedichten, die het beeldend zijn vormgegeven. Het bijzondere aan het boek is ook dat je weer hoop krijgt en weer licht ziet aan het einde van de horizon. Het heeft mijn ogen echt geopend hoe het voor iemand in deze situatie is. Ik raad het iedereen aan die iemand plots in zijn omgeving heeft verloren, maar ook voor diens vrienden en familieleden. Door het lezen van het boek krijg je een goed beeld wat er omgaat in iemands leven in zo’n situatie.

Met klare taal, elk woord is raak en raakt, geeft Geerteke op dappere en ook nog eens literaire wijze woorden aan haar immense verdriet. Een verdriet zo beeldend dat je tijdens het lezen de koude rillingen krijgt van de eenzaamheid en van de spijt van te druk en te kort af. Maar ook de warme gloed voelt van de dierbare herinneringen en de lust om te leven. Het boekt kent relatief veel wit, ruimte die helpt om je gedachten te laten gaan. Ook lijkt het te onderstrepen wat Geertekes geliefde haar tekens zei: neem de tijd, neem de tijd.

De cover vind ik erg mooi passen bij de titel van het boek.
Een zee van glas is een ontroerend boek waarin Geerteke van Lierop grip probeert te krijgen op haar immense verdriet na het overlijden van haar grote liefde.
In de zomer van 2016 verdrinkt de partner van Geerteke; dit boek vertelt haar verhaal na dit verlies. In een soort van dagboekfragmenten, afgewisseld met poëzie, probeert zij woorden te geven aan iets groots : haar immense verlies.
Ze probeert niet te verdrinken in haar verdriet maar ze gaat (mede in de kunst) op zoek naar manieren om deze pijnlijk harde periode te overleven. Ontroerend vond ik de vrienden die tassen vol cadeautjes brachten met elke dag een cadeautje (met zorg uitgezocht door diverse vrienden)om uit te pakken om haar door de donkere dagen heen te helpen
Het boek leest prettig,is niet te zwaar,al krijg je wel een brok in je keel bij sommige fragmenten
De afwisseling met poëzie tussendoor vind ik prettig lezen.
Ik heb het boek met veel plezier gelezen,en vind het een aanrader ,ook voor mensen die nu zelf in een rouw periode zijn. Ik vind het alleen jammer dat het boek niet dikker is.

Het prachtige poëtische proza komt verbazingwekkend mooi overeen met de bezielde diepte van de pijn en de liefde die het leven brengt. Geen woord teveel. Alles raakt. Nu al weet ik dat ik dit boek vaak zal herlezen. Geerteke schrijft heel mooi! Een waar kunstwerk! Kunst = de vorm om het onzegbare te zeggen. Geerte verstaat die kunst!

Het is met veel herkenning en erkenning geschreven, mooi hoe Geerteke je hier in meeneemt, in de liefde voor haar partner die er niet meer is, de liefde en verdriet in het rouwen om een dierbare.

Het leest makkelijk weg, het is een dun boekje, weinig woorden maar dan wel met een groot boodschap.

In 1x uitgelezen. Had van mij nog 2x zo dik mogen zijn. Prachtig geschreven. Ik vond er veel herkenbaarheid in. Een aanrader, voor wie van dichtbij verlies heeft meegemaakt.

onbeschrijflijk mooi beschreven proces van rouw, waar het leven wint van verdriet

In pure bewoording schrijft Van Lierop over het verlies van haar geliefde. Het boek geeft een beeld van hoe rauw rouw kan zijn.
Van Lierops veerkracht om het mooie van het leven te blijven zien, vind ik inspirerend.
Het boek is een ode aan de liefde en het leven.

Het helpt bij de herkenning van gevoelens bij verlies.