Eerbetoon Zij Die Ons Het Liefst Zijn, Kunnen Ons Het Meeste Kwaad Doen

Geschreven bij Eerbetoon

'Eerbetoon' kent een interessant hoofdpersonage. Cilla heeft tot nu toe al veel meegemaakt in haar leven, ondanks dat ze nog geen 30 jaar is. Langzamerhand ontdek je hoe haar jeugd was en wat dat heeft betekend voor haar volwassen persoon. Het is mooi om te lezen hoe Nora Roberts dit personage diepgang en karakter heeft gegeven.

Het verhaal leest prettig. Door de beeldende schrijfstijl van Roberts zie je de personages en de omgevingen zo voor je. Heerlijk! Daardoor gaat een verhaal nog meer voor de lezer leven. Ook de verschillende elementen die aan bod komen - liefde, spanning en verwerking - zorgen ervoor dat je geboeid door blijft lezen en benieuwd bent wat er allemaal nog volgt.

Cilla droomt af en toe over haar oma, waarin ze als het ware met haar praat, zijn in het begin even wennen. Je weet in eerste instantie niet precies wat je ermee moet en wat voor functies ze in het verhaal hebben. Dat wordt uiteindelijk wel duidelijk en blijkt wel degelijk een meerwaarde te hebben.

De ontknoping van 'Eerbetoon' is verrassend en spannend tegelijkertijd. Je krijgt antwoorden op al je vragen en slaat met een tevreden gevoel het boek dicht. Roberts heeft wederom een interessant boek geschreven.

Geschreven bij Eerbetoon

Gewoon zelf gaan lezen

Geschreven bij Eerbetoon

de zoon van Dick Francis lijkt me een goede opvolger van zijn vader

Geschreven bij Eerbetoon

goed boek blijft spannend tot eind weer een onverwacht eind en op het verkeerde been gezet

Geschreven bij Eerbetoon

Sinds ik deze schrijfster heb ontdekt ben ik totaal verloren aan haar boeken, ik heb ze allemaal in een tel uitgelezen en zoek telkens nieuwe titels. Ze zijn spannend en toch aangenaam te lezen zonder te bloederige uiteenzetting zoals sommige schrijvers. Voor mij zijn ze opperbest.

Geschreven bij Eerbetoon / druk Heruitgave

Na een leven in de schijnwerpers, waar ze vanuit de wieg werd in gerold door haar moeder, is Cilla McGowan toe aan een eigen leven. Liefst achter de schermen en zo ver mogelijk bij de schijnwerpers en camera's vandaan. Het huis van haar overleden grootmoeder, een heuse boerderij, biedt haar hier de kans toe. Ze kocht het aan en is van plan om het als eerbetoon aan haar oma te renoveren. De mensen kennen haar als actrice maar haar echte grote talent is het opknappen van iets dat kapot is, of verwaarloosd zodat het terug kan stralen. Een bijkomstig pluspunt is dat ze er zelf ook helemaal van straalt wanneer ze zo'n project heeft kunnen afronden.

Ze is heel gelukkig met haar leven op het platteland, waar ze zichzelf kan zijn zonder dat elke beweging wordt vastgelegd op foto door de steeds aanwezige papparazzi. Haar knappe buurman en zijn minder knappe, maar super loyale hondje zorgen er voor dat ze deze voor haar nieuwe buurt, nog meer apprecieert en zich er sneller thuis voelt dan verwacht.

Terwijl ze steen voor steen, in samenwerking met plaatselijke arbeiders het huis heropbouwt tot zijn oude glorie, lijken deze werken niet enkel het skelet van het huis bloot te leggen maar ook enkele onthullende brieven. Uit de persoonlijke documenten blijkt al snel dat haar oma er ondanks de continue aandacht van de pers, toch in slaagde om enkele zaken geheim te houden. Al snel wordt duidelijk dat iemand heel graag wil dat dit geheim niet openbaar wordt gemaakt. De komst van Cilla én de wederopbouw van Little Farm is dan ook duidelijk een doorn in het oog. Eentje die deze persoon liefst zo snel mogelijk wil verwijderen.

'Thuishaven' vond ik leuk en ontspannend leesvoer, maar dit boek lag me nog meer. Ik vermoed dat dat niet zo zeer met de schrijfstijl te maken heeft, maar met de personages van dit boek met wie ik me sneller verbonden voelde. Cilla die vanuit een wereld waar iedereen haar denkt te kennen terecht komt in een dorp waar de mensen elkaar echt kennen en steunen. Ford die zijn eigen karakters en werelden tot leven brengt op het papier van zijn beeldverhalen en in zijn nieuwe buurvrouw de inspiratie vindt voor een nieuwe reeks én hoofdpersonage. Haar vader die de verloren jaren maar al te graag wil inhalen, haar moeder die zo hunkert naar de aandacht van de media dat ze de belangen van haar dochter uit het oog verliest. Maar ook haar ex-echtgenoot Steve, hun huwelijk heeft het niet langer dan vijf maanden overleefd maar hun vriendschap is sterker dan ooit, …

Ik hield van Ford's gevoel voor humor, de loyaliteit én gekke kuren van Spock, het doorzettingsvermogen van Cilla, het feit dat ze zelf haar leven wil waarmaken op haar eigen manier terwijl het zoveel makkelijk zou zijn om voort te teren op haar bekendheid.

Maar ook de symboliek … hoe samen met de structuur van het verhaal én de heropbouw van Little Farm ook de vriendschappen met de bewoners van het dorp en de relatie tussen Cilla en Ford zich zelf lijken op te bouwen.

wat is dat toch met Nora Roberts dat je de ontknoping wilt weten, maar tegelijkertijd bang bent het boek uit te lezen en te moeten sluiten? spannend, romantisch (zonder zoetsappig te worden) zo vertellend dat je de personages en hun omgeving voor je ziet en tot het einde toe boeiend. Waar haalt deze vrouw het vandaan!

Een heerlijk, typisch Nora Roberts-boek: een combinatie van spanning en romantiek. Het nodigt voortdurend uit om door te lezen.

Net als haar vorige boeken, fantastisch. Spannend en het laat je niet los tot je het uit hebt. Is geen thriller, maar doet er niet voor onder. Je legt het niet neer en het moet in een ruk uit. Een aanrader.