Eerste persoon enkelvoud

Geschreven bij Eerste persoon enkelvoud

Verhalenbundel in de typische stijl van Murakami : magisch realisme, wonderlijke ontmoetingen en gebeurtenissen in het leven van elke dag. Wat verwant met Gabriel Garcia Màrquez, maar niet zo donker, eerder de focus op de persoonlijke betrokkenheid van het hoofdpersonage bij de onmogelijke gebeurtenissen. Zoals in de werken van onze Belgische auteurs Johan Daisne en Hubert Lampo.
Naast zijn verrassende fantasie, is zijn kennis van de jazz en de klassieke muziek fascinerend. Bonus : Voor muziekliefhebbers, een schat aan informatie ter beschikking gesteld !

De Japanse auteur Haruki Murakami heeft een bijzondere beeldende schrijfstijl. In deze verhalenbundel vind je een verzameling van zijn grensoverschrijdende werk. Als je nog niet bekend bent met zijn werk, is dit een aangename kennismaking. De korte verhalen zijn allemaal geschreven in de ik-vorm. De verhalen zijn stuk voor stuk fantasierijk en eigenaardig te noemen. Vaak gecombineerd met spiritualiteit of filosofie. Toch ademen ze allemaal hun eigen unieke sfeer uit. Terwijl het ene verhaal je echt in je ziel kan raken, wens je misschien dat je een ander verhaal gewoonweg had overgeslagen.

Hoe dan ook, de zeer gedetailleerd beschreven verhalen zullen je niet onberoerd laten. Ze zetten je aan het denken. Ik kan mij heel goed voorstellen dat er lezers zijn die deze bundel totaal niet zullen kunnen waarderen. Met Haruki Murakami’s werk kun je volgens mij maar twee kanten op, of je kunt er geen genoeg van krijgen of je vindt het echt verschrikkelijk. Ik hoor vanaf nu bij de eerste categorie. Voor mij was deze bundel de kennismaking met het werk van deze bijzondere auteur en ik ben onder de indruk.

Maak met de verhalenbundel Eerste persoon enkelvoud kennis met een pratende aap, met een minnares die tijdens haar orgasme de naam van een andere man schreeuwt en een cirkel waaraan niets lijkt te kloppen. De verhalen hebben bezieling en hoewel de gedachtegang van de ik-persoon soms bijzonder gecompliceerd is en zo nu en dan ronduit bizar, maken ze wel iets in je los. Dat laatste kan je vast wel waarderen in een boek.

Wat een magische bundel verhalen is dit toch. Elke verhaal sleept je met intrigerende openingszinnen en een prachtig ritmisch woordgebruik de wondere wereld van Haruki Murakami binnen.

Voor mij was dit de eerste kennismaking met zijn werk, maar hij voelt als een oude vriend waarvan je niet meer wist dat je hem had.

Je moet van Murakami’s stijl houden, hij doet er namelijk geen enkele concessie aan, elk verhaal opnieuw. Zoals hij zelf zegt: ”Ik wil me bij de hele wereld bij voorbaat verontschuldigen, ik heb alleen donker bier.."

Proost!