Eeuwige Lente leven met een erfelijk alzheimergen

Ik kon het boek maar moeilijk weg leggen.
Ik heb gelezen met een knoop in mijn maag en met kippenvel op mijn armen, zitten gniffelen en zitten janken en me soms de “bûsen útskoart” van het lachen.

Verkijk je niet op de omschrijving. Je kan met dit boek rustig onder een dekentje op de bank een middag of twee je laten meevoeren in het verhaal. De hoofdpersoon is een gezonde jonge vrouw. Een vrouw met een vrij herkenbaar leven, met humor, een intense beleving en een poëtische blik. Die mooie, heftige en verdrietige dingen mee maakt. En die ook nog eens te dealen heeft met dit gen dat niet alleen haar toekomst bepaalt, maar ook in hoge mate haar heden, terwijl ze nu kerngezond is. Ja dit boek gaat over erfelijke Alzheimer, maar Alzheimer is niet de hoofdpersoon. Wat mij betreft mag dit op de plank van literaire non-fictie. Ik las het in twee rukken uit.

Jetske van der Schaar neemt je mee in de achtbaan van haar leven. Ze schrijft zo prachtig dat alle emoties en gebeurtenissen keihard binnen komen. Zo strijdlustig, kwetsbaar, moedig en open kunnen en durven weinig mensen zijn. Ik ben onder de indruk en weet wat mijn lievelingscadeau de komende tijd gaat zijn met de feestdagen in aantocht.

Eeuwige Lente is een prachtig en persoonlijk verhaal over kwetsbaarheid, duivelse dilemma's en moed. Jetske schrijft recht vanuit het hart en het verhaal grijpt je regelmatig bij de keel, om je nauwelijks meer los te laten. Een intiem verhaal over hoe oneerlijk het leven soms kan zijn en hoeveel moois er dan toch onderweg gebeurt. Echt een aanrader.

Eeuwige lente greep me vanaf bladzijde 1 en liet me niet meer los tot het einde. Jetske schrijft eerlijk en aangrijpend over haar leven, haar toekomst, de ziekte van haar moeder, tegenslagen en meevallers, liefdesverdriet, nieuwe liefdes en de zoektocht naar hoop. Aanrader!

Als je van boeken houdt die je niet alleen laten huilen, maar ook (hardop) laten gniffelen, dan is Eeuwige Lente een absolute aanrader. Het is een 'echt gebeurd' verhaal en valt vermoedelijk daarom in de categorie 'non fictie'. Maar je leest een roman en ja, je steekt er onderweg ook nog wat van op. Over het werk van een medisch ethische commissie bijvoorbeeld. Of over de Friese vertaling van 'volhouden en doorzetten'.
Het boek zit goed in elkaar en blijft boeien tot het eind. Dus ik ben een fan van Eeuwige Lente én een fan van de auteur.

Dit boek gaat wat mij betreft over het leven, met al haar mooie en minder mooie kanten. Veel universele thema’s komen aan bod en roepen herkenning op. De schrijfster stelt zich kwetsbaar op en dat dwingt bewondering af. De kracht van haar persoonlijkheid die in dit boek spreekt kan een steun in de rug zijn voor iedereen die door een moeilijke tijd gaat.

Een prachtig en aangrijpend verhaal over een jonge vrouw die geconfronteerd wordt met een erfelijke ziekte en de keuzes die ze in het leven maakt om daarmee om te gaan. Naast het persoonlijke verhaal gaat het ook over grote maatschappelijke thema's zoals ethiek maar ook over de impact op een gezin waarin dit voorkomt. Aanrader.

Een van de mooiere boeken die ik gelezen heb en ook nog eens nuttig. Een aanrader, ook voor mensen die niet direct met een dergelijke situatie te maken hebben. Door een interview op TV werd ik geïnspireerd door Jetske. Iemand die echt wat te vertellen heeft en daar ook moeite voor doet. Het is haar prachtig gelukt haar woorden en gedachten op papier te zetten. Een talent.

Eeuwige lente is een zeer persoonlijk verhaal. Een boek dat leest als een trein, en zorgt voor een lach en een traan.
Maar het is meer: een uitnodiging om tussen de regels door te voelen en luisteren. Een oproep tot compassie. En Jetske stelt de vraag of de kaders waarbinnen we kleuren nog wel goed staan. Of is het mogelijk om buiten de lijntjes te kleuren?? Daarbij schrijft ze zonder vooroordeel of veroordeling. Heel knap gedaan!