Eindeloos bewustzijn Een wetenschappelijke visie op de bijna-dood ervaring

Gisteravond was Pim van Lommel nog op de televisie, over orgaantransplantatie en de donorcodicil in Nederland. Daarin legde hij uit, dat het stervensproces grof en ruw wordt onderbroken en desastreus verstoord als men uitgaat van z.g. hersendood en dan abrupt de organen verwijdert, terwijl de mens nog steeds levend is. Want bewustzijn zetelt niet in de hersenen, maar de mens is ermee omgeven, de hersenen faciliteren de functies, maar zijn niet de motor ervan, dat is het bewustzijn.
En dat zit overal. Het werpt een ander licht op alles, ook op orgaandonatie. Pim van Lommel benoemde dat de overheid slechts een kant belicht, die van het tekort aan organen, eenzijdig dus en de hele kwestie is gestuurd en door het parlement gejaagd, ook uit politiek gewin. Daarvan was ik me allang bewust. Schrijver is een moedig man, dat hij in zijn beroepskring zijn eigen geluid laat horen al jaren!

Geschreven bij Eindeloos bewustzijn

Dr. Pim van Lommel levert een indrukwekkende bijdrage aan een nog onbegrepen ervaring. Het begrip BDE (Bijna Dood Ervaringen) is al veel eerder bestudeerd en in de 70'er jaren uitgebreid beschreven door een Amerikaanse arts (Raymond Moody). Dr. Pim van Lommel kwam het fenomeen ook tegen in zijn praktijk als cardioloog en had zowel de motivatie en doorzettingsvermogen om het verder te onderzoeken. In het eerste deel beschrijft hij de vele cases, die hij heeft meegemaakt, met daarbij de nodige vragen over het ontstaan en ervaren van een BDE. Ons huidig model van de werkelijkheid en menselijk functioneren levert geen overtuigend antwoord op de geconstateerde fenomenen. Een doorbraak lijkt echter mogelijk door nieuwe biomedische inzichten en toepassing van kwantum fysica, wat het onderwerp is van het tweede deel. De vele kritiek die van Lommel ondervond heeft hem er waarschijnlijk toe gebracht zijn cases nogal uitgebreid te beschrijven. Ik ken het fenomeen en was vooral onder de indruk van het tweede deel, waar hij dieper in gaat op de betekenis voor het menselijk functioneren. Een bijzondere bijdrage aan het nieuwe paradigma.

Geschreven bij Eindeloos bewustzijn

Zeer interessant boek over bijna dood ervaringen (BDE) en de mogelijke verklaringen daarvoor.

Een wetenschappelijk onderbouwd boek naar BDE's. Diep respect voor de manier waarop Van Lommel dit wetenschappelijke onderzoek toegankelijk maakt voor iedereen die in het onderwerp geinteresseerd is.

Geschreven bij Eindeloos bewustzijn

Het boek Eindeloos Bewustzijn van Pim van Lommel is een theoretische benadering van bijna-dood-ervaringen. Ik vind het een verademing om te lezen dat de schrijver een serieus onderzoek naar dit verschijnsel heeft verricht. Ik vind het ook een verademing om te lezen dat er van dogma's wordt afgestapt. In het boek wordt uitleg gegeven over de BDE, gekeken wordt hoe dit te verklaren valt vanuit de huidige theoretische benaderingen. Ook wordt gekeken hoe in de geschiedenis van diverse spirituele en religieuze groeperingen naar dit verschijnsel wordt gekeken. De conclusie is dat het bewustzijn eindeloos is, niet op 1 specifieke plaats in het lichaam te localiseren is en veelomvattender dan het waakbewustzijn. Het is in goed te volgen stappen uitgelegd, helder leesbaar en het zet mij aan het denken over het doel van mijn (en ieders) leven hier. Zeker een aanrader.

Geschreven bij Eindeloos bewustzijn

Voor 30j terug lag ik in coma na een verkeersongeluk. Ik zat ook in een bijna doodervaring.Ik kon er met niemand over praten, omdat het gek klonk in de oren van andere.Gelukkig is er nu meer begrip en opeenheid ervoor.

Geschreven bij Eindeloos bewustzijn

Een prachtig boek! Sinds het beroemde boek "Leven na dit Leven" van Raymond Moody uit 1976 zijn er nogal wat boeken over de bijnadoodervaring (BDE) verschenen, maar geen daarvan zo uitgebreid en veelzeggend als Eindeloos Bewustzijn. De verslagen van bijnadoodervaringen die opgenomen zijn in dit boek zijn verhelderend en geven hoop. Zo te zien houdt het leven niet op met de fysieke dood - hoewel van Lommel dat niet met zoveel woorden zegt. De lezer zou hooguit wat kunnen hebben tegen de quantumfysische verklaringen van de BDE die Van Lommel te berde brengt. Van mij had die verklaring achterwege kunnen blijven, want over de quantumfysica zijn zelfs de fysici het niet helemaal eens. De BDE is niet te verklaren. Hij is er gewoon, en dat valt niet te ontkennen. Daarin is dit boek - en andere over hetzelfde onderwerp - meer dan duidelijk in. Een aanrader voor iedereen die beseft dat het leven wat ingewikkelder in elkaar zit dan wat kritici van dit boek ook beweren mogen.

Geschreven bij Eindeloos bewustzijn

Een zeer omvangrijk en respectabel boek met veel informatie. Ik heb er ook het nodige van opgestoken, maar deel zijn conclusies niet. Soms meen ik hem ook te betrappen op wat we vroeger ion de logica een latius hos redering noemden. Hij gebruikt begrippen die hij later verbreed en komt dan tot ondeugdelijke conclusies, denk ik. In grote lijnen heb ik naast alle waardering drie punten van kritiek. Allereerst geeft hij onvoldoende aan wat hij onder bewustzijn verstaat. Pas op blz. 278 stelt hij die vraag aan de orde.. Hij heeft het over menselijk bewustzijn dat in veel gevallen ook allerlei gedachten bevat. Jij bent daarin duidelijker en zegt bewustzijn is leven, is alles wat beweegt. Je zegt dat denken een product van bewustzijn is maar het dus niet zelf is. Dat hoor in van Lommel niet zeggen. Hij schrijft over aspecten van bewustzijn (wat zijn dat, aspecten? Later heeft hij het over transpersoonlijke aspecten van bewustzijn, weer iets anders), over een alomvattend bewustzijn, over waakbewustzijn en persoonlijk bewustzijn en tenslotte over eindeloos bewustzijn zonder dat de verschillen ervan worden aangegeven. Mijn tweede punt van kritiek is dat hij niets zegt over onze relatie met de dieren, over dierenbewustzijn. Ik vraag me trouwens af wat het verschil is tussen het bewustzijn van een zwaar verstandelijke gehandicapte en een aap, een dolfijn of een varken. Het bewustzijn van een trouwe hond lijkt soms van dien aard te zijn dat hij zelfs weet of voelt wanneer zijn baas honderd kilometer van hem verwijderd in de auto stapt. Van Lommel overschat het menselijk bewustzijn enorm lijkt me en doet net als vroeger de kerk: alleen de mens heeft een ziel, een dier niet. Vroeger hadden vrouwen en zwarten ook geen ziel, maar dat geloven de meesten niet meer. Maar een primaat heeft volgens Frans de Waal in principe eenzelfde gevoel en ‘bewustzijn’ als zijn menselijke soortgenoten. De mens is ook een dier, lijkt me. De geweldige zelfoverschatting dat wij goddelijk zijn en de rest niet, lijkt me flauwekul. Een derde punt van kritiek vind ik het niet vermelden van het fenomeen van de menselijke taal. Het zijn de woorden die onze wereld scheppen, zei Lacan al. Gedachten zijn producten van taal, zijn tekens, symbolen, tekens die in hun verwijzing de werkelijkheid tot bestaan brengen. Het bewustzijn waar wij in de regel over spreken is een bewustzijn van een woordelijk weten, van gedachten van je ergens van bewustzijn. Met onze taal kunnen we onderscheid aanbrengen in de dingen, kunnen we heden, verleden en toekomst onderscheiden, goed en kwaad benoemen. Het is vooral de conceptualiserende taal die ons van dieren doet verschillen. We zijn interpreterende wezens. Ook ervaringen zijn geinterpreteerde ervaringen, anders kunnen we er niet over spreken en denken. Er is heel wat uit te leggen als je het hebt over pure ervaring en puur bewustzijn. Al die verhalen die van Lommel aanhaalt zijn geinterpreteerde ervaringen, producten van taal. Honden en varkens hebben niet zo’n conceptualiserende taal, alleen een communicatieve taal. Maar ze hebben wel bewustzijn, lijkt me.

Weer een prachtig boek en ik ben heel tevreden over de snelle levering

Geschreven bij Eindeloos bewustzijn

Een prachtig boek! Sinds 1976 zijn er nogal wat boeken over de
bijnadoodervaring (BDE) verschenen, maar geen daarvan zo uitgebreid
en veelzeggend als Eindeloos
bewustzijn. De verslagen van bijnadoodervaringen die opgenomen zijn
in dit boek zijn verhelderend en geven hoop. Zo te zien houdt het
leven niet op met de fysieke dood - hoewel van Lommel dat niet met
zoveel woorden zegt. De lezer zou hooguit wat kunnen hebben tegen de
quantumfysische verklaringen van de BDE die Van Lommel te berde
brengt. Van mij had die verklaring achterwege kunnen blijven, want
over de quantumfysica zijn zelfs de fysici het onderling niet
helemaal eens. De BDE heeft geen verklaring nodig. Die is er gewoon,
en dat valt niet te ontkennen. Daarin is dit boek - en andere over
hetzelfde onderwerp - meer dan duidelijk in. Een aanrader voor
iedereen die beseft dat het leven wat ingewikkelder in elkaar zit dan
wat critici van dit boek ook beweren mogen.