Elvis een eenzaam leven

Als je het boek oppakt zie je meteen over wie het gaat en zie je in zijn ogen iets van een eenzaamheid in de nog jonge Elvis. Ook de foto op de achterkant is ook heel erg mooi. Je ziet dat hij zin in het optreden heeft.
Zoals beschreven in de beschrijving, leest het boek inderdaad als een roman, met als enig verschil dat je de afloop al weet.
Het boek is op een vlotte, aangrijpende manier geschreven. Het verhaal is goed opgebouwd, het is op een chronologische manier geschreven waardoor je niet hoeft te bedenken over welke tijd het dan weer gaat. Elk hoofdstuk heeft een titel die alles zegt over het hoofdstuk.
Je kan merken dat de auteur veel werk aan het boek heeft besteed, dat hij veel heeft opgezocht, de roddels niet heeft meegenomen, waardoor je weet dat het allemaal waargebeurd is. Soms kan je je twijfels hebben zoals bij een verhaal van Elvis en een president, omdat het bijna te ongeloofwaardig klinkt om waar te zijn, maar de foto die daarbij hoort, bewijst dat het wel echt waar moet zijn. Meer zeg ik niet, dat mag je zelf gaan lezen.
Het is fijn dat de auteur niet alleen de mooie kanten van Elvis heeft benoemd, maar ook de mindere, ook al zal niet iedereen dat even leuk vinden. Dat hij Elvis heeft beschreven zoals hij was en hoe zijn leven was. Hoe Elvis dacht over de dingen die hij deed en hoe hij voor anderen was.
Na het lezen van het boek kan je je alleen maar afvragen of Elvis met een andere manager misschien beter af was geweest, of hij dan nog langer, misschien nu nog wel, geleefd zou hebben. Of hij dan wel zijn echte dromen waar gemaakt zou kunnen hebben. Voor de duidelijkheid, ik schuif Parker niet het overlijden van Elvis in de schoenen, hooguit dat hij beter had moeten luisteren naar Elvis en zijn vader en hem meer rust had moeten gunnen.
Wat het boek compleet maakt, naast de foto's, is dat je achteraan in het boek kan lezen hoe het bepaalde mensen die belangrijk waren voor Elvis, is vergaan.
Minpuntje is dat de noten achterin staan in plaats van onderaan de behorende bladzijde.
Kortom, dit is een boek die elke Elvis-fan gelezen zou moeten hebben.

Het begon meteen goed, want het voorwoord van Peter Buwalda raakte me, zoveel passie! Ik “leerde” dat grote sterren als Bob Dylan, John Lennon, Paul McCartney, Bruce Springsteen, etc. allemaal fan waren en zich hebben laten beïnvloeden door de muziek van Elvis. En ik wist wel dat hij op het eind van zijn korte leven doodongelukkig was, maar het komt toch wel heel erg binnen als je in dit boek leest hoe erg het gesteld was met hem. Dat hij zó eenzaam, zó onzeker en zó depressief was, zelfdestructief…
Ik las hoe erg hij gevangenzat in zijn leven, wat geregisseerd werd door die vreselijke (zo voelt het voor mij) Kolonel Tom Parker. Dat hij begon als een arme jongen met passie voor muziek, een jongen die zichzelf gitaar leerde spelen, die geen enkele muzikale scholing had, die heel veel geluk had en doorbrak met That’s All Right Mama. Een jongen die er ook van droomde om acteur te zijn. Maar toen hij eenmaal dé Elvis Presley was moest blijven voldoen aan Elvis zijn, aan geld verdienen, veel geld (omdat hij ook veel uitgaf), uit het zicht verloor wie hij diep vanbinnen was, zijn passie niet meer kon volgen door zijn wurgcontract met Parker. Dat hij een man werd die steeds ongelukkiger werd en heel veel heeft gemaakt, flopfilms en de bijbehorende muziek, waar hij helemaal niet blij van werd.
Wat heeft hij ontzettend veel gedaan/gemaakt in ontzettend korte tijd. Ik heb me dat nooit zo beseft. Vind je het gek dat je jezelf compleet verliest als je zóveel moet werken? Nooit rust, altijd voldoen aan een bepaald imago…
Door het lezen van deze biografie kwam Elvis echt weer even tot leven voor me. En man, wat heeft zijn verhaal me geraakt. Na het lezen van zijn tragische levensverhaal blijf ik vooral met grote “wat als?” vragen zitten.
“Wat als zijn moeder langer had geleefd?”
“Wat als hij Kolonel Parker nooit ontmoet had?”
“Wat als hij sterker was geweest en meer voor zichzelf was opgekomen?” …
Het enige wat ik heb aan te merken op dit boek is dat ik de schrijfstijl soms ietwat hakkerig vond, korte opmerkingen soms, wat hak op de tak. Maar dat was gelukkig niet vaak zo en verder heb ik het verhaal gewoon verslonden.
Elvis mag dan wel al 40 jaar dood zijn, voor mij leeft hij voort in zijn muziek en in mijn gevoel voor deze bijzondere man, die zoveel heeft betekend voor de muziekwereld.

de sterren doen het niet, dit boek is 5 sterren waard !!!!!

Mooi boek. Ook met foto's. Gaat over jonge Elvis.

Alleen maar positief: goede kwaliteit, voordelige koop en duurzaam.

Een gedegen biografie van Elvis. Zeer interessant.

Zeer vlot geschreven en het blijft boeien vanaf het eerste tot het laatste blad

Wat ik vooral goed vind: goede kwaliteit, duurzaam.

Mooie herinnering aan the King, met veel extras's

Heel goed, omdat de auteur ook heel kritisch is itt tot andere boeken over Elvis