Engelsfors-trilogie 2 - Vuur deel 2 van de engelsfors-trilogie

Ik was aangenaam verrast door het eerste deel uit de Engelsfors-reeks van Strandberg & Elfgren. De twee auteurs wisten me toen meteen te verrassen. Vooral door hun gebruik van meerdere hoofdpersonages en het magische aspect van het verhaal. Het grotere aantal hoofdpersonen zorgde voor meerdere perspectieven. Maar ik vond het vooral ook leuk dat deze personages die zo extreem van elkaar verschillen door iets dat buiten hun macht ligt, toch met elkaar verbonden werden.

In het eerste boek van deze reeks zijn de 'Uitverkorenen' een groep heel verschillende individuen, die onverwachts met elkaar in contact komen. Op korte tijd ontdekken ze plots dat ze bepaalde gaven hebben en moeten ze hier mee leren omgaan. In 'Vuur' is deze magie nog meer aanwezig en vooral ook sterker geworden. De meisjes moeten hun krachten nog steeds leren beheersen, zeker nu hun gave sterker lijkt te worden. Het grote verschil ten opzichte van het eerste boek uit de reeks, is dat de personages nu dichter naar elkaar toe groeien. Ze krijgen een beter beeld van het leven van de anderen en komen hierdoor tot de ontdekking dat geen van hen een probleemloos leven heeft. Door deze vaststelling leren ze elkaar echt kennen en vormen ze, los van hun verschillende karakters en achtergronden, een veel hechtere kliek.

Het boek is net als zijn voorganger iets omvangrijker dan de meeste Young Adult boeken. Niet alle lezers zijn fan van een dikker boek, maar zelf ben ik er wel heel blij mee. Ik vind het net leuk dat de auteurs door de omvang van dit boek uitgebreid de kans krijgen om hun verhaal tot in detail uit te werken. Dat je als lezer ook al die kleine zaken te weten komt, de voorgeschiedenis die aan de gebeurtenissen vooraf is gegaan, … beetje bij beetje krijg je als lezer telkens iets meer informatie aangeboden.

De perspectieven wisselen heel snel af. Soms zelfs zo bruut dat je niet kan zien dat er een nieuwe invalshoek is gestart. Doordat de karakters van de personages zo verschillend zijn en hierdoor ook heel herkenbaar is dat gelukkig geen al te groot probleem. Het zijn net die snelle afwisseling en de korte hoofdstukken die ervoor zorgen dat het verhaal heel snel wegleest. Al ging dat in dit boek iets trager dan bij zijn voorganger, vermoedelijk door dat er meer op details wordt ingegaan, maar ook omdat er af en toe een stukje herhaald wordt.

Dat laatste was voor mij geen probleem, vermits het al een tijdje geleden was dat ik het eerste boek las en de gebeurtenissen uit 'De Cirkel' dus al iets verder in mijn achterhoofd waren geraakt. Af en toe een kleine terugblik naar hun eerste boek kwam dus goed van pas om dit al snel weer op te frissen.

Ik heb al een paar keer ondervonden dat het tweede deel uit een trilogie net minder leuk is, maar bij dit boek had ik die indruk niet. Dit deel vond ik precies zelfs beter dan 'De Cirkel'. De spanning is altijd aanwezig en neemt alleen maar toe naarmate het verhaal vordert. Tegelijkertijd krijg je steeds meer kleine puzzelstukjes aangereikt. Genoeg om een tipje van de sluier te lichten en je nog nieuwsgieriger te maken naar wat nog moet komen. Waardoor je als lezer natuurlijk alleen maar meer uitkijkt naar het volgende en laatste boek uit deze Engelsfors-trilogie.

Spannend vervolg.

Geschreven bij Vuur

Na De Cirkel moest ik gewoon het vervolg lezen.
Meiden met elk een magische kracht dat samen moet werken.
Je springt in het verhaal van personage naar personage, maar als je ze allemaal kent is dat geen probleem. Heel leuk om in elk hun gedachte te lezen.
Heerlijk boek, spannend met verassende wendingen.