Even goede vrienden

Ik kan helaas de positieve reviews van andere lezers niet delen. Naar mijn mening komt het verhaal heel langzaam op gang, het wordt pas op het laatst spannend. Voorspelbaar en "braaf" geschreven. Voor mij geen Jane Fallon meer.

Bij het zien van de schitterende cover van Even goede vrienden van Jane Fallon verwacht je een verhaal te lezen waarin er een bom valt op een huwelijksfeest. Je wilt weten op welke manier dat gaat gebeuren of is gebeurd en waarom dat moet gebeuren en wie erachter zit. De titel maakt nieuwsgierig, je wilt weten of het sarcastisch bedoeld is of dat het vriendschappelijk is bedoeld. Het is alleen jammer dat men de titel niet zo goed heeft vertaald, het was beter geweest als het vertaald was naar 'Nep vrienden'. Dat geeft meer weer waar het boek over gaat, staat dichter bij de oorspronkelijke titel. Dit is overigens het enige minpuntje wat er op het boek valt aan te merken, want het boek is net als het vorige boek van Jane Fallon geweldig, het is een echte Jane Fallon verhaal.

Net zoals in het vorige boek weet Jane Fallon in Even goede vrienden heel goed hoe ze de hoofdpersonen wraak moet laten nemen. Het lijkt haast wel of ze er zelf ervaring mee heeft. Mocht ze dat niet hebben, dan vraag je je af hoe ze aan al die geweldige ideeën komt. In ieder geval is het duidelijk dat niemand haar moet bedriegen, want ze is heel goed in wraakacties bedenken en misschien ook wel in het uitvoeren ervan. Een ieder die een vreemdgaande partner heeft of is bedrogen door iemand anders kan zo ideeën opdoen uit haar boeken om wraak te nemen op iemand. Het is een verhaal dat (deels) herkenbaar kan zijn voor diegenen die ooit zijn bedrogen door deze of gene.

In Even goede vrienden van Jane Fallon wordt de hoofdpersoon door haar verloofde bedrogen met iemand die ze heel goed kent. Het is een klassiek geval van vreemdgaan van de verloofde en die persoon. Gelukkig is de rest van het verhaal alles behalve klassiek. Al heel snel heeft de hoofdpersoon zich herpakt en voert ze een paar wraakacties uit die voor bepaalde personen alles behalve leuk zijn, maar ze daarmee wel op hun plaats zet. Ondertussen blikt ze geregeld terug in de tijd en komt ze erachter dat niet alles was wat het altijd leek. Dat niet iedereen haar oprecht geluk wenste met haar werk en haar verdere leven om een bepaalde reden. Je ziet de hoofdpersoon langzaam aan groeien naar een vrouw die heel erg sterk is en niet meer met zich laat sollen. Andere personen zie je daarentegen kleiner worden, minder sterk dan ze zich altijd voordeed.

Even goede vrienden van Jane Fallon is een verhaal dat heel erg vlot weg leest, het is een verhaal met heel veel verrassende wendingen en een verrassend plot. Het is een echte feelgood roman met alle ingrediënten die je mag verwachten in een feelgood roman; soms emotioneel zoals bijvoorbeeld als de hoofdpersoon achter de waarheid over een bepaald persoon komt, vaak humorvol zoals bijvoorbeeld dat de hoofdpersoon haar dronken verloofde in een stabiele zijligging op de grond legt en de gedachte die ze daaraan heeft, en soms erger je je aan bepaalde personen om hun gedrag zoals bijvoorbeeld aan de beste vriendin van de hoofdpersoon zoals die met anderen omgaat.

Kortom; Even goede vrienden van Jane Fallon is een heerlijke feelgood roman over een vrouw die op diverse manieren wordt bedrogen en op originele wijze wraak neemt op die personen. Het is zo'n boek dat als je er eenmaal in bent begonnen, niet meer kan stoppen met lezen omdat je wilt weten hoe het verder gaat, hoe het verhaal zal aflopen. Als je het boek uit hebt, dan ga je bepaalde personen missen.

Geschreven bij Even goede vrienden

Een heel mooi boek, leest heel snel

Geschreven bij Even goede vrienden

Voordat Jane Fallon auteur werd, werkte ze bij de televisie als redacteur en producer. Ze heeft meegewerkt aan een aantal series, waaronder de bekende soap EastEnders. Haar ambitie was altijd al om romans te schrijven, maar ze durfde haar concepten nooit aan anderen te laten lezen. In 2006 realiseerde zich dat het nu of nooit was. Ze nam ontslag en gaf zichzelf een jaar om een boek te publiceren. Dat werd het in 2007 uitgebrachte Op de man af. Twaalf jaar later, in juli 2019, verscheen haar achtste roman Even goede vrienden.

Actrice Amy Forrester is in New York en werkt mee aan een nieuwe serie die onlangs in première is gegaan. In Londen woont ze samen met haar verloofde Jack, met wie ze trouwplannen heeft. Om hem en haar bijna jarige vriendin Melissa (Mel) te verrassen, komt ze onverwacht een lang weekend over. Als ze thuiskomt, merkt ze dat het er opgeruimder is dan anders en ziet ze een groot aantal spullen van Mel staan. Amy besluit om niet meteen de confrontatie met hen aan te gaan en bedenkt een scenario dat verstrekkende gevolgen heeft.

Even goede vrienden wordt voor het grootste deel verteld vanuit het perspectief van Amy en daardoor leert de lezer haar vrij goed kennen en komt hij eveneens het te weten wat een actrice die (nog) niet tot de top behoort moet doen om een rol in een productie te bemachtigen. Vanwege het werk dat de auteur bij de televisie gedaan heeft, weet ze wat dit inhoudt en waar ze het over heeft. Dat is te merken, wat de pogingen die Amy onderneemt om weer aan het werk te gaan, komen bijzonder realistisch over. Dit geldt wat minder voor het plannetje dat ze bedacht heeft om Jack en Mel een hak te zetten, maar het is niet zo erg dat de lezer zich niet kan voorstellen dat Amy niet zo heel blij is met deze ontstane situatie.

De auteur lijkt ook helemaal niet de bedoeling te hebben gehad om een zo natuurgetrouw mogelijke roman te schrijven. Het is geschreven om de lezer te vermaken, hem allerlei situaties voor te schotelen die bij een typische wraakactie horen. Daarin is Fallon zonder meer geslaagd. Wat haar eveneens gelukt is, is dat de lezer zich met Amy gaat vereenzelvigen, hij leeft en voelt met haar mee. Dat gaat op voor zowel de Amy van vroeger – door middel van haar herinneringen zijn er diverse flashbacks, waarin onder andere haar vriendschap met Mel wordt belicht – als de Amy van nu.

Ondanks de omstandigheden waarin Amy terecht is gekomen, is Even goede vrienden een luchtig en vlotlezend verhaal. Het heeft op momenten een enigszins serieuze ondertoon, maar omdat Fallon niet vies is van een flinke vleug humor, is het over algemeen buitengewoon onderhoudend en soms zelfs vermakelijk. Doordat er vrij veel gebeurt, speelt de plot zich in een redelijk hoog tempo af. Daarnaast weet de auteur de lezer zo nu en dan te verrassen met enkele niet te voorziene plotwendingen. Uiteindelijk, maar dat was in feite wel te verwachten, is het voor Amy eind goed, al goed, want ze komt erachter wie haar echte vrienden zijn.

Geschreven bij Even goede vrienden

Het boek leest lekker weg, met veel humor en onvoorspelbaarheid. Een echt jane Fallon - verhaal.

Kende de schrijfster niet. Boek in 1 dag uitgelezen, ga een tweede boek van haar bestellen.

24 uur van de wereld geweest. Wat een waanzinnig leuk boek. Ik kende de schrijfster niet maar gelijk 3 boeken besteld. Lekker schrijft ze en je zit compleet in het verhaal. Niet voorspelbaar. Waanzinnige schrijfster!!

Wat mij betreft zijn alle boeken van Jane Fallon een aanrader. Altijd goed voor veel uurtjes puur leesplezier.

Ze zeggen wel dat karma een bitch is, maar vergeleken bij een bedrogen vrouw is zij een lieftallig engeltje. Dat bewijst Amy wel met haar sweet revenge in Even goede vrienden. Geen slachtofferrol, geen wanhopige smeekbedes, nee, niets van dat alles. Amy lost het briljant op als ze erachter komt dat haar verloofde en beste vriendin een affaire hebben. Ze blijft namelijk en doet alsof haar neus bloedt, speelt haar rol als aanstaande bruid met verve, maar ze trekt achter de schermen natuurlijk wel haar eigen plan.
Een bijzonder leuk uitgangspunt waarmee een verslavend verhaal is ontstaan.
Maar niet alleen Amy is meedogenloos. De humor van Jane Fallon vloert je met regelmaat, want dat is met recht de unieke kracht achter dit verhaal. Al is er natuurlijk veel meer.

Het verhaal dus. Amy is een actrice. Na rollen als ‘vrouw in pub’ en ‘vrouw in park’ heeft ze zowaar een rol te pakken waarvan het personage een naam heeft én zit ze in meerdere afleveringen. Tot ze uit de serie geschreven wordt, en dan nog wel omdat de actieve seriemoordenaar haar te pakken krijgt. Amy kan haar leventje in New York dan ook vaarwel zeggen en weer terug naar Londen, naar haar verloofde en beste vriendin. Ze besluit ze te verrassen, maar komt zelf voor een grote verrassing te staan: de twee mensen die ze het meest vertrouwt hebben haar duidelijk niet zo gemist als zij hen.
In eerste instantie stort haar leven in. Geen werk, geen huis; het is kortom een zooitje.
Maar ze weet zich te herpakken, op sublieme wijze, en plant haar zoete wraak.

Zoals gezegd is de humor in dit verhaal werkelijk genieten. Sarcasme, ironie en befaamde droge opmerkingen vliegen je om de oren. En toch bevat Even goede vrienden ook diepgang en een psychologisch tintje. Niet alleen in de vorm van het psychologische spelletje dat Amy speelt, maar ook in de ontwikkeling die zij gaandeweg doormaakt. Het ontwikkelt zich zo, dat je Amy als beste vriendin gaat zien. Met haar spontaniteit, vindingrijkheid en onzekerheden, is zij een personage waar je zonder meer herkenning in vindt, maar ook iemand waar je intens mee meeleeft. Haar manier om met de situatie om te gaan, is bewonderenswaardig juist omdat ze haar kwetsbaarheden niet onder stoelen of banken schuift, maar tevens omdat zij niet instort en alles en iedereen de schuld geeft. Sterker nog: ze probeert, ondanks de vele (vaak rond hilarische) tegenslagen, het beste van haar leven te maken.

Wat het verhaal extra leuk maakt, is dat je op een gegeven moment ook vanuit het perspectief van Mel – de voormalig beste vriendin dus – te lezen krijgt hoe zij alles beleeft. Dit geeft het verhaal net dat beetje extra en zorgt ervoor dat alle kanten goed belicht worden. Geen eenzijdig verhaal dus vanuit één beleving, maar juist een ronde cirkel waarin alle personages hun rol perfect vertolken. Want werkelijk iedereen voegt wat toe en maakt het geheel af.
Naast dit alles zijn er de nodige terugblikken naar het verleden – ze kennen elkaar al sinds hun vroege jeugd – waardoor duidelijk wordt hoe deze destructieve vriendschap zich heeft geëvolueerd, waar bepaalde beweegredenen vandaan komen en het is meteen een goede karakterschets, waardoor verleden en heden een heerlijke aanvulling op elkaar vormen.

Jane is wat mij betreft zeer geslaagd in haar opzet en kan toegevoegd worden aan het rijtje met favoriete auteurs. No nonsense, heerlijk wegdromen, hardop lachen tijdens het lezen en hier en daar een plotwending die je beslist niet aan ziet komen. Alle ingrediënten zijn aanwezig voor een boek dat zijn weerga niet kent en waarvan je hoopt dat er nooit een einde aan komt. Want in deze geschetste wereld wil je eindeloos vertoeven en het is dan ook geen wonder dat je het boek elke vrije seconde snel weer oppakt om verder te gaan. Kortom: verslavend lekker!

Het boek komt voor mijn gevoel wat langzaam op gang. Vanaf het punt dat je ook Mel's pov te lezen krijgt werd ik geboeid. De flashbacks van Amy naar haar vriendschap met Mel zijn handig voor het verhaal en lezen ook makkelijk, het is goed duidelijk wanneer je het heden en wanneer je het verleden leest. Ik ben zeker van plan om meer van deze schrijfster te lezen.