Fantoomzoon

Als de Amsterdamse rechercheur Irisa Romijn de leiding krijgt over een onderzoek, die meerdere moorden betreft, ziet ze totaal geen verband tussen de moorden, al lijkt deze er wel te moeten zijn. Een gewurgde puber, een CEO van een internationaal bedrijf die tijdens een seksavontuurtje overlijdt en een flamboyante ontwerper die tijdens een interview wordt geëlektrocuteerd. Terwijl Irisa zich op het onderzoek stort wordt ze tegengewerkt door de problemen met een officier van justitie en haar eigen demonen uit haar verleden. Maar de druk wordt steeds hoger, want het is een kwestie van tijd voordat er weer een nieuw slachtoffer zal vallen.

Op de cover van Fantoomzoon staat iemand gekleed in een hoody afgebeeld. Vermoedelijk de dader en ter hoogte van het gezicht staat de titel van het boek. De letters van de titel lopen gedeeltelijk in elkaar over en dit zorgt bij menigeen voor enige verwarring. Waarom er voor deze titel is gekozen zal later in het boek duidelijk worden.

Fantoomzoon verhaalt vanuit het heden en het verleden en er zijn twee verhaallijnen, waaronder die van Irisa. De hoofdstukken in het heden zijn genummerd door middel van Romeinse cijfers, de hoofdstukken in het verleden zijn voorzien van een datum en van een regel uit een songtekst. Songs waarvan een playlist is gemaakt op Spotify. Het vertelperspectief is vanuit de derde persoon. Irisa is een vrouw die veel heeft meegemaakt, maar dat maakt haar waarschijnlijk ook zo goed in haar werk. Al moet ze wel wennen nu ze tijdelijk een andere standplaats heeft, en ze ligt regelmatig overhoop met de mensen hier. De eerste hoofdstukken heeft de auteur benut voor een uitgebreide kennismaking met de personages, misschien iets te uitgebreid want is het wat lastig om gelijk goed in het verhaal te komen. De spanning komt ook wat moeilijk op gang.

Maar als er dan eenmaal een keerpunt komt, gaat de tot nu sluimerende spanning in Fantoomzoon gestaag omhoog. We leren steeds meer van de personages en hun gedrag wordt ook steeds begrijpelijker. Op dat moment komt ook de psychologie om de hoek kijken. Langzamerhand wordt ook duidelijk hoe gelaagd deze thriller is, en hoe knap Ronald van den Broek alles weer in elkaar heeft geweven. Er zijn thrillers die, zoals men zegt, vlot geschreven zijn. Fantoomzoon is niet zo’n thriller waar men door heen vliegt, maar een thriller die beetje voor beetje weet te veroveren met als hoogtepunt een knap staaltje psychologie. Een thriller die zijn kracht haalt uit herkenbare thematiek en waaruit blijkt dat de auteur over veel inlevingsvermogen beschikt.

In het nawoord lezen we dat Ronald van den Broek dit verhaal losjes heeft gebaseerd op de in Nederland relatief onbekende seriemoordenaar Archibald “Mad Dog” McCafferty, een Schotse immigrant in Australië. Een mooie zin uit het nawoord: ‘Al wil ik Fantoomzoon niet bestempelen als een recept om een seriemoordenaar te worden, het blijft fascinerend waar het wisselpunt tussen de engel en de duivel ligt.’

Vanaf de eerste bladzijde word je in het verhaal gezogen.
Je volgt het levensverhaal van Vincent Verbeek en waant je daarbij direct in de jaren 80 toen je nog met TDk cassettebandjes nummers uit de top 40 opnam. Leuk dat ieder hoofdstuk met Vincent vooraf wordt gegaan door enkele tekstregels van een song die op dat moment een hit was.
Daarnaast ben je getuige van de hedendaagse zoektocht van Irisa, een stoere rechercheur die samen met haar team verschillende moorden in Maastricht probeert op te lossen en daarnaast wat onverwerkte issues uit haar verleden met zich meedraagt. Je voelt de constante spanning en druk om niet te laat te zijn. Tot er een volgend slachtoffer valt.
De auteur neemt je mee naar mooie plekken in Maastricht die ik nog niet kende maar die ik zeker eens ga bezoeken. Als ik dat nog durf.
Een echte pageturner met een paar onverwachte wendingen en een waanzinnig plot.

Rechercheur Irisa Romijn is voor een bepaalde tijd gedetacheerd in Maastricht. Ze heeft hiervoor gekozen om af te rekenen met de trauma’s uit haar verleden. Ze krijgt de leiding over een onderzoek naar een gewurgde puber. Zijn lichaam is gevonden op het kerkhof. Korte tijd later wordt de CEO van een groot bedrijf dood gevonden na een pikant seksavontuur. Beide zaken lijken niets met elkaar te maken te hebben, ze wijken ook totaal af in de manier waarop de moord gepleegd is. Weer een tijd later wordt de directeur van het modehuis MonPote geëlektrocuteerd tijdens een interview met een journalist.

Irisa heeft problemen met de officier van justitie die haar degradeert en iemand anders de leiding geeft in het onderzoek. Toch blijft ze stug volhouden om de moordenaar(s) op te sporen, mede omdat de dreiging voor een volgende moord niet onmogelijk lijkt. Langzaam maar zeker worden er verbanden ontdekt. Het verleden dat Irisa hier in Maastricht af wilde sluiten, komt akelig dichtbij. Op verschillende manieren wordt ze ermee geconfronteerd. Doordat ze zich vastbijt in deze zaken, komt ze meer dan eens in gevaarlijke situaties terecht. Met behulp van enkele collega’s dringt ze steeds verder door in de achtergronden en verbanden die de moorden samenbrengen.

De cover van Fantoomzoon roept al een mysterieuze sfeer op, die in het boek duidelijk tot zijn recht komt. Er spelen twee verhaallijnen door elkaar heen. Zeker in het begin is het verband tussen die twee ver te zoeken, maar uiteindelijk blijkt dat ze wel degelijk met elkaar te maken hebben en ontdek je hoe ingenieus het verhaal is opgebouwd. De moorden en het onderzoek ernaar spelen zich af in het heden, de andere lijn begint al in de jaren ‘70 van de vorige eeuw. Ieder hoofdstuk begint met de titel van een zeer toepasselijke songtekst. De titel Fantoomzoon is ook bijzonder goed gevonden en is, heel verrassend, van toepassing op meerdere situaties in het boek.

Van den Broek hanteert een prettig leesbare schrijfstijl, die samen met de goed opgebouwde spanning ervoor zorgt dat je door wilt blijven lezen om uiteindelijk uit te komen bij de originele en goed uitgewerkte plot. De karakters zijn goed uitgediept en ontwikkelen zich gedurende het verhaal. Er is sprake van een goed psychologisch inzicht wat het boek een extra dimensie geeft en het uittilt boven het gemiddelde genre thriller. Fantoomzoon is een aanrader voor diegenen die houden van een thriller waarin alles klopt, die qua spanning de aandacht gevangen houdt en psychologisch goed in elkaar zit. Leesplezier gegarandeerd!

Deze recensie is eerder verschenen op Koukleum.nl.

Aangezien wij zelf echte Limburgers zijn, zijn wij ook altijd erg nieuwsgierig naar boeken die zich hier in de provincie afspelen. En omdat wij zelf vaker in Maastricht komen is het des te leuker dat ik bepaalde plekjes echt herkende in het boek. Dat maakt zo’n boek altijd een feest der herkenning.

Het verhaal begint met een Flashback-hoofdstuk van Vincent. Hierin gaan we terug naar het jaar 1993. We lezen hoe drie jongens een zwerver uitlachen en hoe ze hem iets laten doen voor geld. Maar gelukkig krijgt deze zwerver hulp uit onverwachte hoek. Dit eerste hoofdstuk zorgt al voor de nodige spanning en wat ik persoonlijk, als Limburger, leuk vind is dat er hier en daar een woordje Limburgs wordt gebruikt, als de drie jongeren onder elkaar praten. Maar dit is ook natuurlijk goed te begrijpen als je geen Limburger bent. Voor de Flashback-hoofdstukken heeft Van den Broek ook een playlist op Spotify en Deezer gemaakt. Iedere Flashback-hoofdstuk start met een zin uit een songtekst, deze zegt iets over het hoofdstuk en het nummer stond in de top-40 op de dag waarop het hoofdstuk betrekking heeft. Dit vind ik origineel en leuk bedacht.

Daarnaast is er ook nog de verhaallijn van rechercheur Irisa Romijn die gestationeerd is in Maastricht, maar de dagen aan het aftellen is tot dat ze weer terug naar de hoofdstad kan. Ze is er nog steeds niet aan toe gekomen om haar appartement in Maastricht in te richten en ze is eigenlijk alleen maar met haar werk bezig. Ze krijgt de leiding over het onderzoek en ze moet, samen met haar collega’s, alles op alles zetten om deze zaak op te lossen. Persoonlijk vond ik Irisa het leukste personage. Ze is een stoere vrouw, zegt wat haar op de tong ligt en met een klein hartje.

Ik heb ‘Fantoomzoon’ met veel plezier gelezen. Dit was voor mij het eerste boek dat ik van deze auteur las, maar ik weet zeker dat er nog meer zullen volgen. Van den Broek heeft een beeldende schrijfstijl en de hoofdstukken zijn van een fijne lengte, waardoor het verhaal lekker door leest. De ontknoping zag ik niet direct aankomen en dat maakt het verhaal tot een goed verhaal. Ik kon lang met de rechercheurs mee puzzelen, en hierdoor kreeg ik ook echt een band met deze personages.