Geef me de ruimte!

toen ik het boek kreeg dacht ik op het eerste gezicht: dit is veeel te dik voor mij, ik ben namelijk niet zo'n lezer. na een paar weken durfde ik het toch aan en pakte het boek van mijn plank af. sinds die keer heb ik niet veel anders gedaan da gelezen! vanaf het begin tot het eind boeide het verhaal me verschikkelijk, eerst de armoede en de gewoon de manier hoe de mensen toen met elkaar omgingen, daarna hoe een gewoon meisje haar droom achterna durft te gaan en hoe ze geniet van het leven ook al krijgt ze veel tegenslagen te verwerken. dan springt het verhaal over naar een jongetje dat een verschrikkelijke tijd meemaakt en vlucht uit zijn stad zonder ook maar iemand bij hem te hebben, de dingen die de twee samen beleven zijn gewoon wonderbaarlijk en je hoeft ook echt niet van oorlog te houden ( daar gaat het boek namelijk ook over) of juist super sentimenteel te zijn. het boek is gewoon voor iedereen, ik ben 14 jaar maar je kunt het ook lezen als je bijvoorbeeld 40 bent en net zoals mij hoef je geen ras echte lezer te zijn. dus echt een super aanrader voor iedereen. ps. je zult merken dat je als je het boek uit hebt ook het volgende deel wilt lezen.

Prachtig (jeugd)boek over de 100-jarige oorlog tussen Frankrijk en de Engelse bezetter. Beter geschikt voor de oudere jeugd en volwassenen. Je moet wel een beetje van geschiedenis houden want het boek is niet alleen een spannend verhaal, maar ook een goede en lange historische les. Opvallend ook hoe het taalgebruik de laatste 30 jaar veranderd is. De 'moderne' jeugdige lezer zal het een beetje 'oud' vinden, maar het doet niets af aan de kracht van dit boek. Integendeel.
Zoals zoveel boeken van Beckman geeft dit ook weer een goed beeld van het middeleeuwse Europa.

Als klein mannetje kon ik al helemaal wegdromen bij dit boek. Het nam me mee op de avonturen van een meisje wat wegvluchtte van huis (stiekem de droom van iedere kleine jongen...en soms nog van de oudere;)) om zich te storten in een avontuur van vriendschap, strijd, verraad, liefde en trouw. En nu, op oudere leeftijd, is er niets veranderd aan mijn plezier bij het lezen van dit boek. Een aanrader voor jong en oud! En vooral leuk, omdat de spanning verder gaat in de twee vervolgdelen; triomf van de verschroeide aarde en het rad van fortuin.

Geschreven bij Maarten Wansink leest geef me de ruimte !

ik vind het een romantich en spannend boek. Ik hou ook van de andere delen

Mooi en ook een spannend verhaal, voor jeugd en volwassenen, de schrijfster neemt je in gedachten mee naar het Frankrijk van de Middeleeuwen. Feiten uit de echte geschiedenis (echt bestaande hoofdpersonen) worden verweven met het verhaal. Soms zie je als het ware de omgeving voor je, vooral aan het einde bij de slag bij Poitiers. Voor mij een reden om ook het tweede deel van deze historische triologie te kopen!

Vraag een historicus van een jaar of 40 of een paar jaar ouder door welk boek zijn passie voor geschiedenis deed ontbranden en de kans is groot dat hij een boek van Thea Beckman noemt. Bij mij was het Kruistocht in Spijkerbroek, dat ik leende bij de schoolbibliotheek van de middelbare school. Na 10 keer verlengen (en even zo vaak lezen) vond de bibliothecaresse dat andere kinderen ook maar eens de kans moesten krijgen het te lezen.

De Geef me de ruimte-trilogie kwam wat later op mijn pad, maar ik ben er nog steeds blij mee. Inmiddels lees ik heel andere boeken, maar zo nu en dan kan ik het niet laten deze oudjes alle drie nog eens te lezen. Dat gaat wel sneller dan vroeger. Beckman's taalgebruik is tamelijk eenvoudig, rechttoe, rechtaan. En in de tekst staan veel woordherhalingen, daar had de eindredacteur destijds wel wat beter naar mogen kijken.

Maar toch: het zijn absolute aanraders, die de lezer ook nog eens historisch besef bijbrengen.

Thea Beckman blijft gewoon een goed schrijfster. Dit is weer één van haar klassiekers en heb het aan onze dochter van 8 gegeven. Ze vind hem helemaal te gek.

Ik mocht van mijn ouders een boek uit kiezen en dit boek sprak me meteen al aan, Door het verhaal waar het over ging. Ik lag die avond in bed en ik begon met lezen. Het is erg moeilijk geschreven, maar dat maakt het spanned. En toen ik las over Marie-Claire werd ik diep geraakt. Een meisje die zoveel durft en zo'n mooie droom heeft. En dat ze haar droom dan ook nog volgt is helemaal mooi, ze heeft lef iets dat niet iedereen heeft. Die lef van haar is ook heel goed onder woorde gebracht en duidlijk gemaakt in haar daden. En als ze dan ook nog een man tegen komt die haar droom waar kan maken, ik was zo ontroerend. Alle gebeurtenissen zijn zo goed onder woorden gebracht dat het lijkt als of je het zelf mee maakt, als of je er naast staat. Het is geschreven op feiten terwijl het toch nog zo interesant is om te lezen. Je leert er veel van en tegelijkertijd heb je veel plezier. Toen ik dit boek las wist ik hoe het er in die tijd aan toe ging. Als je zo iets leest wil je ook meer lef en wil je ook zo iets mee maken. Door dit boek besefte ik dat ik die tijd zo mooi vind dat ik er zelf wel zou willen bij zijn geweest, dat ik ook in die tijd leefde. Ook al gaan er mensen dood word er veel oorlog gevoert, die tijd heeft wat. En dat is zo mooi dat het vanzelf op een droom lijkt.

Wat is die Thea Beckman toch ongelooflijk goed.
Het meisje dat zich verzet tegen de bestaande tradities, ( Marie-Claire, Hasse, Lina, Oda enz.)
komt bij haar toch altijd tot haar recht.
Dappere meisjes, ridderlijke heren, en echte rotzakken (Altijd van adel).
De standaardthema's van Beckman.
Naïef, maar het leest altijd zo lekker weg.
In de vervolgboeken wordt niet alleen het verhaal, maar ook haar schrijfstijl steeds beter.
Kusje voor Thea, en een aanrader voor jou.

Eerst was dit boek van mijn broer maar toen ik het ging lezen was ik helemaal weg van dit boek. Je kan je zo goed inleven in de personage's! Het lijkt net of je een van hen bent en dat maakt dit boek echt heel bijzonder. Ik ga de andere delen ook lezen zeker weten!