Geef me de ruimte!

Prachtig (jeugd)boek over de 100-jarige oorlog tussen Frankrijk en de Engelse bezetter. Beter geschikt voor de oudere jeugd en volwassenen. Je moet wel een beetje van geschiedenis houden want het boek is niet alleen een spannend verhaal, maar ook een goede en lange historische les. Opvallend ook hoe het taalgebruik de laatste 30 jaar veranderd is. De 'moderne' jeugdige lezer zal het een beetje 'oud' vinden, maar het doet niets af aan de kracht van dit boek. Integendeel.
Zoals zoveel boeken van Beckman geeft dit ook weer een goed beeld van het middeleeuwse Europa.

Mooi en ook een spannend verhaal, voor jeugd en volwassenen, de schrijfster neemt je in gedachten mee naar het Frankrijk van de Middeleeuwen. Feiten uit de echte geschiedenis (echt bestaande hoofdpersonen) worden verweven met het verhaal. Soms zie je als het ware de omgeving voor je, vooral aan het einde bij de slag bij Poitiers. Voor mij een reden om ook het tweede deel van deze historische triologie te kopen!

Vraag een historicus van een jaar of 40 of een paar jaar ouder door welk boek zijn passie voor geschiedenis deed ontbranden en de kans is groot dat hij een boek van Thea Beckman noemt. Bij mij was het Kruistocht in Spijkerbroek, dat ik leende bij de schoolbibliotheek van de middelbare school. Na 10 keer verlengen (en even zo vaak lezen) vond de bibliothecaresse dat andere kinderen ook maar eens de kans moesten krijgen het te lezen.

De Geef me de ruimte-trilogie kwam wat later op mijn pad, maar ik ben er nog steeds blij mee. Inmiddels lees ik heel andere boeken, maar zo nu en dan kan ik het niet laten deze oudjes alle drie nog eens te lezen. Dat gaat wel sneller dan vroeger. Beckman's taalgebruik is tamelijk eenvoudig, rechttoe, rechtaan. En in de tekst staan veel woordherhalingen, daar had de eindredacteur destijds wel wat beter naar mogen kijken.

Maar toch: het zijn absolute aanraders, die de lezer ook nog eens historisch besef bijbrengen.

Ik moest dit moet tijdens mijn middel are school lezen voor Nederlandse les en zag er toen erg tegen op. Vooral als iemand die haar hele leven als dyslexie heeft, maar wel getraint is om te kunnen lezen, was lezen nooit leuk om te doen voor mij.

Naar mate ik mijn verder wostelde door de pagina's met kleine letters (wat ik toen niet goed kon lezen), begon ik mij te realiseren dat ik het boek best wel leuk begon te vinden en vroeg daarom mijn Nederlandse lerares of ik het boek mee naar huis mocht nemen zodat ik het daar verder kon lezen. Gelukkig ging ze akkoord en ik heb de hele avond in bed liggen lezen. Iets wat ik voorheen nooit deed.

Tijdens de volgende Nederlandse les lag ik al ver voor op de andere in mij klas en kon ik niet wachten to ik verder mocht lezen. Dag in en dag uit zat, lag of stond ik dit boek te lezen tot het helemaal uit was en ik hunkerde naar meer. Helaas was het boek van mijn school en moest het terug bij hun in de kast. Gelukkig had ik een pas voor de bieb en heb ik de 2 op een volgende boeken van Geef me de Ruimte kunnne lenen en ook uit kunnen lezen.

Ik las nooit voor dat ik dit boek in handen kreeg en nu, 13 jaar later kom ik hier om mijn review achter te laten. Als je houdt van een interessante en realistische kijk op het middeleeuwen, waar in onderwerpen zoals oorlog, overlijden, de zwarte dood, muziek, kultuur en connectie tussen mensen worden benadrukt, dan is dit zeker een trilogies oor jou. Het is een perfect boek om te lezen tijdens de puberteit voor de jongen en meiden die hunkeren naar meer dan opervlakkigheid die ze de hele dag mee maken. Iets waar je je in kan storten en helemaal kan verdrinken in de wereld van toen en het verhaal wat Thea Beckman zo goed heeft geschreven.

Maar ook voor de volwassenen onder ons is het een zeer geschikt boek om te lezen.

Aldus een dyslect die dankzij dit boek houdt van lezen.

Wat is die Thea Beckman toch ongelooflijk goed.
Het meisje dat zich verzet tegen de bestaande tradities, ( Marie-Claire, Hasse, Lina, Oda enz.)
komt bij haar toch altijd tot haar recht.
Dappere meisjes, ridderlijke heren, en echte rotzakken (Altijd van adel).
De standaardthema's van Beckman.
Naïef, maar het leest altijd zo lekker weg.
In de vervolgboeken wordt niet alleen het verhaal, maar ook haar schrijfstijl steeds beter.
Kusje voor Thea, en een aanrader voor jou.

Ik ben 57 , las dit boek als kind nooit. Maar na kruistocht in spijkerbroek ben ik gegrepen door Thea Beckman :-) Het is een prachtig boek. Iedereen , kinderen en volwassenen , zouden dit moeten lezen. Het is een groot avontuur , leerzaam ook , een prachtige historische belevenis. Het wordt heel mooi beschreven , voor kinderen best ingewikkeld denk ik..... Gaat dat lezen !

Dit is het eerste deel van drie,en ze zijn prachtig!
Gekregen toen ik tien was en na dertig jaar lees ik ze nog steeds.

Het was een boek voor mijn kleinzoon die het met veel plezier leest, zoals hij ook de andere boeken van Thea Beckman prachtig vond.

Mooie reeks /trilogie over een betere wereld.
Maar een beetje té idealistisch en stichtelijk ... Je moet er van houden

Spannend geschreven geschiedenis in het rumoerige Frankrijk tijdens de honderdjarige oorlog.