Geluk Is Voor De Dommen

Ik heb in het verleden wel eens wat van Hans Vervoort gelezen en ik was indertijd erg te spreken over zijn werk. Daarom aarzelde ik geen moment toen ik vorige week hoorde dat er een nieuwe verhalenbundel van zijn hand is verschenen. Ik bestelde het boek via BOL.com en had het binnen enkele dagen in huis. 'Geluk is voor de dommen' bestaat uit achttien korte verhalen, die me allemaal hebben geboeid. Waarschijnlijk komt dat door de vaart die erin zit en het feit dat elk verhaal een fascinerend plot heeft. Dat zien we bijvoorbeeld in 'Het verlangen', waarin een nogal suffe kantoorklerk uit plichtsgevoel een personeelsfeest bezoekt en aan het eind van de avond met een vrouwelijke collega in bed belandt. Iets wat je in het begin van het verhaal helemaal niet verwacht, maar wat door allerlei voorvallen en omstandigheden toch gebeurt. Een ander sterk punt van het boek is in mijn ogen de herkenbaarheid. Als de twee hoofdpersonen van 'Het verlangen' na het feest samen over blijven dan lees je hem denken: 'Oh Jezus, wat nu ?' 'Wat wordt er van mij verwacht ?' 'Had ik niet beter thuis kunnen blijven in de zekerheid van de oude routine ?' Voor mij roepen dit soort gedachten herinneringen op aan wat er door mij heen gaat in dergelijke situaties. De hoofdpersonen in de verhalen zijn bijna altijd behulpzaam, vriendelijk, gastvrij en redelijk. Zelfs als er een moord gepleegd wordt blijft de dader aardig en redelijk, voor zover dat mogelijk is natuurlijk. Dat had bij mij het effect dat ik me makkelijk kon inleven en waarschijnlijk geldt dat voor meer lezers die zichzelf een aangename persoon vinden. Wat ik eigenlijk zeggen wou: 'Ik heb erg van het boek genoten en het zou me niks verbazen als ook U er veel plezier aan beleeft.' David Valentijn Pruijt