Gene Simmons

In 1978 kwamen brachten de vier heren van Kiss allen een solo album uit. Het album van Gene simmons is een mengeling van verschillende gernes wat de plaat alleen maar ten goede komt. Het album start met 'Radioactive', dat eigenlijk samen met 'Livin' in sin' en 'See you in your dreams' nog enigzins aan Kiss doet denken. De andere nummers bevatten bijvoorbeeld een vleugje soul 'Burning up with fever' , orchestraal 'Man of a 100 Faces' en Beatles invloeden 'See you tonight' en 'M'r. make believe'. Dit album moet niet beschouwd worden als een Kiss album maar als solo album wat betekent dat sommige fans van de band het geheel wat tegen vinden vallen. Deze groep raad ik dan ook aan om het eerst te beluisteren. Als het niet bevalt kunnen zij altijd nog terug vallen op het solo Album van Paul Stanley dat wel klinkt als een echte Kiss plaat. Kortom is het album van Gene simmons een leuke plaat.

Totaal niet met de vorige recensie eens. Net als bij Peter Criss zijn soloplaat moet je bij deze CD niet aan KISS denken, maar het echt als soloplaat zien. Gene laat hier gewoon horen dat hij meer kan dan The Demon zijn. See You Tonite, Man of a thousand Faces, Radioactive, het zijn allemaal nummers die lekker klinken, al zijn de solo-uitstapjes van Paul Stanley en Ace Frehley net iets beter dan die van Gene en Peter.

Oh wat hadden we ons vergist in de demon Gene. Duidelijk niet groovend, heftig rockend of wellicht shockerend als op oudere door hem geschreven Kiss tunes, maar een liefgezongen pop-rock album wel met diversiteit maar helaas niet echt een geheel te noemen. "Radioactive" is dan nog het beste nummer. Nou had Gene al vaker een wat lichtere song opgenomen, het rampzalige "Great Expectations" van "Destroyer" bijvoorbeeld, maar niemand had verwacht dat Gene deze kant op zou gaan voor zijn solo album. Gelukkig is niet alles slecht "See You Tonite" en "Always Near You/ Nowhere To Hide" zijn op zich prima haast Beatle-achtige liedjes je moet er alleen Gene of Kiss niet bij denken. De rest van de songs zijn haast lachwekkend te noemen. Nog net geen rampzalig niveau als het solo-drama van Peter Criss, maar absoluut geen must!

vele snappen gewoon niet wat deze platen voorstellen? het heeft totaal niets maar ook niets te zien met de band kiss het maakt totaal niet uit wat ze zingen. het is gewoon elk lid van de band zingt zijn eigen liederen de gene die zei zelf graag zingen. en dat is de bedoeling geweest om los van de de band kiss een plaat uit te brengen met elk hun eigen lied geen songs zoals ze in de band met elkaar zingen maar gewoon wat zei goed vinden. en ook al zijn het allemaal leden van de band kiss de songs die ze elk apart brengen op een plaat is niet voor iedereen even goed en daarom juist is het niet wat een ander graag hoort niet wat jei of ik graag hoor maar zijn eigen smaak. daarom hebben ze ook elk een eigen plaat uitgebracht. want als je kiss echt goed kent dan weet je dat want ze hebben dit ook gezegd dat ze elk een eigen plaat uit brengen dat niets te maken heeft met kiss. daarom zijn ze zo verschillend de platen van de leden. het is niet omdat je lid bent van een hardrock band dat je daarom los van de band de zelfde smaak hebt van muziek en dat is waar het dus om te doen is om het nu pop is rock en roll of wat dan ook het wat zei graag zingen hoe het klinkt maakt niet uit. maar je kunt ze alle 4 apart kopen. en alle 4 klinken ze anders dan als ze zingen bij kiss. een echte fan pikt daar niet over en hij koopt ze gewoon. dat is wat ik ook heb gedaan vroeger nu heb alle 200 platen weggedaan. omdat ik nu cd's koop en heb ik meer plaats.