Gewoon pech als je moeder borstkanker heeft

Gewoon pech is een informatief kinderboek voor kinderen die een moeder hebben met borstk@nker. Het boek legt uit wat de ziekte is, hoe het ontstaat en hoe het proces van diagnose tot behandelingen (mogelijk) zal verlopen. Kinderen kunnen zich soms schuldig voelen als een ouder ziek wordt. Het boek legt uit dat k@nker niemand z'n schuld is. Het is gewoon pech.

De medische informatie is zeer helder uitgelegd met duidelijke illustraties, waardoor het ook voor kinderen heel goed te begrijpen is. Daarnaast besteedt de auteur veel aandacht aan de emotionele impact die de ziekte op een gezin heeft, zodat een kind beter begrijpt wat er gebeurt en waarom. In het boek staan veel citaten van andere kinderen over hoe zij de ziekte van hun moeder of tante hebben beleefd.

Naast een leesboek is dit boek ook een werkboek. De auteur stelt regelmatig vragen als:"hoe ging dit bij jouw moeder?" Er is ruimte om te schrijven en foto's te plakken of tekeningen te maken. Kinderen kunnen van dit boek een persoonlijk document maken, dat zij kunnen koesteren als een dagboek van een ingrijpende periode.

Gewoon pech is een hart onder de riem voor ieder kind met een moeder met borstk@nker en kan door een kind alleen, of samen met papa, mama, opa of oma gelezen worden.

Als vrouw die als 1 op de 8 borstkanker krijgt dan heb je gewoon pech... zo zei ik het ook tegen mijn kinderen. Mama heeft gewoon pech....
Het boek Gewoon pech vinden mijn kinderen en ik heel leuk en goed geschreven. Het is in hun taal (9 en 12 ) geschreven. Je kan je ervan alles in opschrijven en zelfs foto's plakken... Vooral het lezen van andere kinderen is voor mijn jongste dochter heel belangrijk, Dan zegt ze .... kijk mam de moeder van dat jongetje heeft het zelfde als jij...Voor mijn kinderen is het een steun, zo kunnen ook ze iedere keer terug kijken in het boekje wanneer mama een afspraak, bestraling en chemo heeft....

Heldere medische informatie wordt afgewisseld met ervaringen van volwassenen en vooral kinderen die met (borst)k@nker hebben moeten leren omgaan. Zware onderwerpen worden eerlijk behandeld, maar ook gevolgd door lichtere opdrachten. Samen met de treffende tekeningen, moet het boek een toegankelijke en belangrijke steun en informatiebron voor kinderen kunnen zijn. Niet alleen een erg goed boek voor volwassenen en kinderen die met borstk@nker in hun gezin te maken hebben, maar zeker ook voor familie en vrienden om een idee te krijgen wat er speelt.

Geweldig boek. Voor beide zonen een exemplaar gekocht, zodat ze elk in hun exemplaar kunnen schrijven. Ze gingen er allebei meteen in zitten lezen en vonden herkenbare reacties van leeftijdgenoten. Super!

Een heel bijzonder boek. Er staat heel veel informatie in over borstk@nker. Daarnaast is het door de tekeningen en de ervaringen van kinderen heel toegankelijk. Het boek ontroerde me doordat je inzicht in de problemen krijgt waar een gezin mee te maken krijgt. Ik kan me voorstellen dat iedereen die met borstk@nker te maken krijgt veel steun kan vinden met de informatie uit dit boek.

Mijn dochter van 10 heeft er al heel veel aan gehad.

Goed, zorgvuldig geschreven. Veel informatie voor kind.
Duidelijk geschreven door iemand die het zelf heeft meegemaakt.

Perfecte service, goed boek, aanrader vanaf 10 jaar. Om samen te lezen (met de papa!!!) of alleen .

Als school maatschappelijk werker vind ik dit boek zeer praktisch. Ik kan de inhoud direct gebruiken in gesprekken met kinderen die met borstkanker te maken krijgen. Het geeft in heldere bewoording aan wat er allemaal tijdens het ziekteproces en de behandeling van borstkanker kan gebeuren. Daarnaast geeft het kinderen ruimte in te vullen hoe zij hun eigen situatie ervaren. Het geeft kinderen houvast tijdens dit moeilijke en emotionele proces en door de zelfreflectie een kans deze ziekte op eigen wijze een plek te geven in hun leven.

Het eerste wat ik dacht toen ik de diagnose borstk@anker kreeg was: hoe help ik mijn kinderen hier mee om te gaan? Ik vond het voor mezelf al een hele klus. Dit boek helpt enorm. Mijn kinderen hebben er allebei een gekregen. Ze lezen en schrijven erin en zo kan ik ook zien hoe ze er mee omgaan. En hebben we aanknoppingspunten om er over te praten zonder dat we er steeds maar over praten.