Glansrol

Alle boeken van Loes den Hollander heb ik gelezen en ik vind ze wisselend aardig, goed of soms heel goed. Glansrol behoorde al lezend van goed tot uiteindelijk heel goed. De korte hoofdstukken lezen lekker door en het houdt de spanning vast zonder dat de lijken en het bloed van de bladzijden druipen. Je moet wel blijven opletten, want af en toe wisselen de tijden elkaar snel af of lijken soms door elkaar heen te lopen, evenals de rollen die sommige personages spelen. De plot lijkt nogal doorzichtig: Irma kan er niet tegen om door mannen verlaten te worden, de reden hiervoor is ook vanaf het begin duidelijk. Onderlinge relatie's in Irma's sociale leven laten zich vrij makkelijk raden en ook de rol van de mysterieuze Hummel ligt nogal voor de hand. Dat laatste klopt ook wel, al het andere blijkt natuurlijk aan het eind weer heel anders in elkaar te zitten. En dan stel je ook je mening over Irma en enkele andere personages bij. Dus toch verrast Loes ons weer.

De nieuwste Loes den Hollander leest weer als een trein en slokt alle aandacht op.
Het wordt op den duur wel een beetje ingewikkeld.
Verleden, heden, fantasie en werkelijkheid lopen door elkaar.
Toch knap hoe ze het allemaal weer bij elkaar verzonnen krijgt. Of zoals ze het zelf in haar boek zegt: de schrijver die zijn (haar) fantasie niet in toom heeft kunnen houden.
De ontknoping vind ik een beetje over de top, de manier waarop iemand zijn/haar verdriet verwerkt een beetje vreemd, maar daar is het tenslotte een boek voor.
Het verhaal heeft me in ieder geval anderhalve dag in zijn greep gehouden.

Het verhaal wordt vertelt vanuit Irma die niet al te veel succes heeft met mannen. Haar liefdes lijken steeds te verdwijnen, de ene gaat dood, de laatste twee verdwijnen met de Noorderzon. Of is er toch meer aan de hand? Vriendin Denise is heel erg nieuwsgierig en probeert meer aan de weet te komen. Als Irma dan ook nog lastig gevallen wordt door een man die beweert een van de verdwenen mannen te zijn, raakt ze min of meer in paniek.
Niet zo heel eenvoudig om in te komen. Door de vrij korte hoofdstukken en het heen en weer gaan tussen heden en verleden word je een beetje op het verkeerde been gezet. Toch een heel verrassend einde.

Iedere keer als er een nieuw boek van Loes verschijnt denk ik,zou ze zich zelf nu weer kunnen overtreffen?
Het antwoord daar op is ja. Als je nog nooit een boek van haar hebt gelezen word het eens hoog tijd denk ik. Een maal werk van haar gelezen ben je verknocht aan haar boeken. Wat een talent heeft ze. Een goede thriller hoeft niet altijd gepaart te gaan met bloed en allelei wapens om nagelbijtend spannend te zijn. Zo blijkt wel uit dit verhaal. Loes is een "moordwijf"dat in een moordend tempo schrijft. Petje af! Een thriller zoals een thriller hoort te zijn.

Bedankt Loes voor weer zo'n mooi geestenskind van je.:redroses:

Het boek leest lekker, maar helaas vind ik het één van haar mindere boeken..
Het is spannend maar voorspelbaar en voor mij te onrealistisch, ik kon me in dit boek dan ook minder verliezen dan in de andere boeken van Loes.
Hoewel het boek inderdaad onverwachte wendingen heeft is de verhaallijn niet heel verrassend.
Nu dus even wat minder enthousiast maar desalniettemin kijk ik weer uit naar haar volgende boek!

Mijn vijfde boek van deze auteur en samen met Driftleven en Wisselgeld een favoriet. Het is een boek dat je goed moet lezen, want er gebeurt van alles en je kunt de aandacht niet laten verslappen. Ik werd heel lang heen en weer geslingerd tussen afkeer en sympathie voor de hoofdpersoon en de sympathie bleef toch het meest overeind. Een prachtig verhaal over verlies en over hoe je daar mee kunt omgaan. Het 90ste hoofdstuk raakte me recht in mijn hart. Een aanrader!

Ik ben fan van de boeken van Loes den Hollander, maar had toch wat moeite met dit boek! Eigelijk vond ik het boek op het einde pas goed, toen alle puzzelstukjes in een vielen. Daarvoor vond ik het traag, warrig en erg moeilijk in te komen omdat het verhaal zich te snel veranderde. Ik kon ook niet echt met de hoofdpersoon meeleven, pas op het einde snapte ik wat meer van haar.

Geschreven bij Glansrol

heel goed geschreven, naar het einde toe steeds mooier en emotioneler

Geschreven bij Glansrol

Ik kon er wat lastig inkomen, maar toen ik er eenmaal in zat, kon ik het niet meer loslaten. Heerlijk spannend en verrassend boek.

heb verschillende boeken van Loes den Hollander.
Vind ze relax om te lezen en toch spannend.kan niet wachten op meer