God is gek de dictatuur van het atheïsme

Geschreven bij God Is Gek

Religie is een ontvlambaar gespreksonderwerp; logisch dat een boek als dit direct heel verschillende reacties ontvangt. Gelovigen voelen zich aangevallen omdat Kluun het niet voor hen opneemt en ook atheïsten schieten in de verdediging. Het mooie van dit pamflet is dat het aanzet tot denken omdat Kluun in zijn heldere schrijfstijl een aantal perspectieven op religie belicht. Déze uitgave voegt aan het oorspronkelijke pamflet een aantal reacties toe, zowel ingezonden brieven als 'officiele recensies'. Wat mij betreft een aanrader.

Geschreven bij God Is Gek

Als christen werd ik getriggerd door de titel 'God is gek'. De titel geeft ruimte voor het bestaan van God; de inhoudt geeft vooral stof tot nadenken over godsdienst, religie en atheïsme in onze westerse samenleving. Een boek waarin Kluun ingaat op het 'nieuws' dat God niet (meer) bestaat, met interessante interviews en een (helaas) wat slappe conclusie. Het geheel vormt een dun, makkelijk leesbaar boek wat voor zowel gelovigen als ongelovigen een aanrader is!

Redelijk teleurstellend werkje. Hij onderbouwt z'n stelling dat er een opiniedictatuur van het atheïsme is met dat een paar opiniemakers (allemaal VARA/Volkskrant) atheïst zijn. Inhoudelijk blijft er verder nauwelijks discussie over om kond van te doen. Het is natuurlijk wel mooi om te lezen hoe hij de dood van z'n vrouw beleefde, maar dat konden we al eerder lezen in z'n andere boeken, en dat is de strekking van dit boek niet. Verder legt hij historische figuren woorden in de mond, zet hij uit de context gerukte citaten van Dawkins en Gould tegenover elkaar en herhaalt hij veelvuldig termen als "militante atheïsten", "atheïstisch dogma" en "atheïstisch fundamentalisten", zonder ook maar ergens zo'n zware benaming te rechtvaardigen met feiten. Daarnaast gaat hij geheel voorbij aan het feit dat er zendtijd expliciet aan de opinie van gelovigen besteed kan worden (EO/RKK/KRO) en dat er woedende kamervragen zijn gesteld over een programma met de naam "God Bestaat Niet" een paar jaar terug. Kluun zet z'n statement vooral kracht bij door het veelvuldig te herhalen.
Ik vind het heel goed dat dit soort boeken geschreven worden, maar niet op zo'n manier. Intellectueel tegenwicht tegen Dawkins/Cliteur/Hitchens/etc. is van harte welkom, dat is goed voor een interessant debat, maar Kluun is hier duidelijk niet de man voor.

Ik ben met een open gedachte dit boekje gaan lezen omdat de recensies erover nogal verschillend waren. Maar ik moet helaas toch ook concluderen dat dit boekje geen indruk op mij heeft achtergelaten. De humor & zelfspot waarmee Kluun bekend staat komen in dit boekje terug, maar verder heb ik geen ander beeld gekregen van mijn mening over atheisten. Daar dat het toch weer te koop aanbiedt.

Ik ben een illusie armer en een ervaring rijker!

Typisch een boek van Kluun: humor, relativerend en vol zelfspot.
Op zoek naar het hogere kiest Kluun een middenweg. Hij moet weinig hebben van extremisme, of het nu van atheïsten komt of van fanatieke gelovigen.
Een aanrader voor de lezers die zich op de ‘middenweg’ bevinden, voor uitgesproken atheïsten of fanatieke gelovigen kan dit boekje wel eens te confronterend zijn. Dit vlot geschreven boekje vormt daarmee een spiegel voor de ziel van de lezer. Tenzij de lezer het bestaan van zijn ziel ontkent. In dat geval mag de lezer zelf bepalen waar dit boekwerkje aan spiegelt...

Jammer, dat Kluun toch nog zo veel over de dood van zijn vrouw schreef in dit flinterdunne boekje. waarschijnlijk was dit wel de aanzet tot dit boekje. hij heeft in ieder geval begrepen, dat er meer is, dan in God geloven of niet.
wat wil je wijzer worden door zo'n dun boekje. het staat vol met namen en boeken, die je evt. kunnen aanspreken en dus ook zou kunnen lezen. ik vind het makkelijk te lezen, toch wel leuk, om te zien, hoe andere, ook bekende mensen, over die dingen denken. ach, voor de rest leest het zeer makkelijk. en waarschijnlijk heb je toch al je eigen ideën over Machten en Krachten. voor dit kleine prijsje toch wel leesgenot.

Jammerlijk boekje. Veel vooroordelen en onwetendheid over wetenschap en atheisme vermomd als 'intellectuele eerlijkheid'. Terwijl zijn vermoeiende drogredenenen, citaten en keuze van geinterviewden daar juist niet van getuigen. In alles schemert door dat Kluun nu eenmaal gelooft, en daar dit boekje om heen heeft gebouwd. Prima, maar breng het niet als een 'openminded' zoektocht.

welke spiritualiteit? waardeloze, zelfingenomen kletskoek. en nog dom ook.

Volgens mij maakt het niet uit wáár Kluun over schrijft (sorry Kluun), maar juist hóe. En dat is complimenteus bedoeld. Volgens mij kan hij zelfs een boek schrijven over de paringsdans van de amoebe van 400 pagina's en dan lees ik het nóg!

Kluun is een gevoelsmens, geen wetenschapper. Zo is ook godsbesef: geen wetenschap, maar een gevoel. Voor iedereen anders, maar met één ding gemeen: het besef dat er meer is dan plat atheisme (of humanisme, dat is hetzelfde), waarbij de mens zichzelf tot god verheft. Kluun is zoekende, verwondert zich en heeft ervaren dat het leven groter is dan hijzelf. Zijn eerder ooit afgezworen geloof is in een andere gedaante teruggekeerd. Precies zoals dominee Visser (ex Pauluskerk) het gisteren nog verwoordde: De wereld verandert, ook God verandert. Om dat te kunnen begrijpen moet je eigenlijk alle drie Kluuns boeken: Kevbdd en de Wedeuwnaar en God is Gek achterelkaar lezen. Dan zie je een mens groeien in zijn strubbeling om het leven te begrijpen.. Dat is het belang van dit boek, niet de wetenschappelijkheid ervan. Voor wie dat wil lezen is dit boekje niet bedoeld. Daarom is het ongepast het neer te sabelen.