Groen licht een moordmysterie in de Achterhoek

In Groen Licht maak je (opnieuw) kennis met Suzan de Winter. De trouwe lezers van Corine Hartman kennen haar moeder Nelleke de Winter uit eerdere boeken. Groen Licht is een superspannend moordmysterie dat zich afspeelt in de mooie achterhoek. Vooral rondom Winterswijk en Doetinchem. Is er sprake van moorden met een persoonlijk motief, een zakelijke kwestie of is er toch meer aan de hand? Spelen er persoonlijke belangen? Suzan en haar team moeten hun uiterste best doen om de seriemoordenaar te vinden. Er is een mol, maar wie is dat? Welke middelen moeten er ingezet worden om deze sluwe moordenaar te vinden? Daar waar je denkt dat je wel weet wie het is, wordt je toch weer op het verkeerde been gezet.
De ontknoping is onthutsend en echt ongelooflijk spannend.
Corine Hartman bewijst met dit boek dat ze echt een ster is in het schrijven van moordmysteries die opgelost moeten worden door een sterke vrouwelijke rechercheur (die natuurlijk ook de nodige issues heeft) met haar team. Een echte pageturner, of je nou van de Achterhoek houdt of niet....

In het voorjaar van 2017 werd Corine Hartman benaderd door de directeur van Special Olympics Achterhoek met de vraag of dit evenement een belangrijke rol in een van haar boeken kan spelen. Niet veel later verzocht uitgeverij Ambo|Anthos haar om een regionale thriller te schrijven. Omdat ze zelf al geruime tijd in de Achterhoek woont, was de beslissing om een boek dat zich in deze regio afspeelt snel genomen. Dat werd Groen licht, dat op 15 mei 2018 is verschenen en waarvan de cover via een stemming als omslag is gekozen.

Wanneer in een paardensportcentrum in Lichtenvoorde het zwaar toegetakelde en levenloze lichaam van een vrouw gevonden wordt, worden de rechercheurs Suzan de Winter en haar collega Marc Loeven met het onderzoek naar de moord belast. Suzan vermoedt dat er meer slachtoffers zullen vallen en wanneer er meer moorden worden gepleegd, bewijst dat haar gelijk. De dader, die een antipathie tegen de Achterhoek lijkt te hebben, laat bij de slachtoffers raadselachtige briefjes achter. Het lijkt erop dat hij een spel met de politie speelt. Dan komt het rechercheteam tot de ontdekking dat er een aanslag gepland is op een stadion met toeschouwers. Daarop gaat Suzan mee met het spel van de dader.

Hoe moet iemand zich voelen die weet dat hij/zij vermoord wordt en dus niet lang meer te leven heeft? Eigenlijk is dit een vraag die niet te beantwoorden is. Maar al in het eerste hoofdstuk lukt het Hartman om dat gevoel op de lezer over te brengen. De angst die het beoogde slachtoffer moet hebben, maar toch ook nog even de strijdlust, want er bestaat altijd nog de hoop dat de moord niet gaat plaatsvinden. En ten slotte de berusting, omdat je weet dat er een eind aan je leven komt.

Beeldend. Dat is hoe deze situatie is beschreven. Realistisch lijkt deze ook te zijn. Wie zal het zeggen, gedragingen zijn voor iedereen immers anders. De beeldende beschrijvingen gelden overigens voor het hele verhaal. De auteur weet de gemoedelijke sfeer van de Achterhoek, ze kent het gebied, prima weer te geven, maar laat in het verhaal ook doorschemeren dat er bewoners zijn die zich zorgen maken dat hun leefomgeving aan het veranderen is. Een actuele gebeurtenis als de Special Olympics is tevens in het verhaal verwerkt, dat, maar ook de eenvoudige en natuurgetrouwe dialogen en de levensechte emoties van de personages maken dat het verhaal eveneens realistisch is.

Dat Suzan de Winter, in feite een nieuw personage, een verleden heeft, is al vrij snel geen geheim. Gedurende de plot wordt daarover steeds meer blootgegeven, maar echt duidelijkheid komt er eigenlijk pas als het verhaal afgelopen is. Aan het eind van het boek geeft Hartman namelijk een korte toelichting op haar personage. Doordat de lezer haar, maar ook de andere belangrijke karakters, steeds beter leert kennen, zijn ze stuk voor stuk goed uitgewerkt. Desondanks blijft er rond Suzan nog wel wat geheimzinnigs hangen. Dit zal de auteur ongetwijfeld ondervangen als ze een volgend boek met haar gaat schrijven. Waarin openstaande vragen vast en zeker beantwoord worden.

De plot van het verhaal is goed opgebouwd en heeft spannende, maar ook wat minder spannende momenten. Het kent een aantal plotwendingen en als de ontknoping steeds meer in zicht komt, nemen de spanning en het tempo toe. Een aardige vondst is om de lezer mee te laten rechercheren. In het boek staat een aantal puzzels die bij de plaatsen delict zijn gevonden. Suzan en haar team moeten die oplossen om erachter te komen wanneer de finale plaats zal vinden. De lezer kan met hen meedoen om daarachter te komen en om de moordenaar te ontmaskeren.

Met Groen licht heeft Hartman een hele mooie en veelbelovende start gemaakt om van de regiothriller een blijvend fenomeen te maken en deze dan ook steeds meer in de schijnwerpers te zetten.

(Dit boek heb ik eerder voor Hebban gerecenseerd.)

Corine Hartman (1964) heeft tot 2005 een eigen reclamebureau gehad waar zij zelf tekstschrijver en vormgever was. Zij schreef meerdere verschillende soorten thrillers o.a. psychologische en Italië thrillers. Ze heeft meerdere boek-onderscheidingen op haar naam staan.

Groen licht verteld het verhaal van Susan de Winter die als rechercheur werkt in Doetinchem. Susan is de dochter van Nelleke de Winter die in andere thrillers van Corine Hartman speelt. Samen met Marc Loeven, haar partner rechercheur, moet zij proberen de dader te vinden die zijn slachtoffers vermoord en positioneert in de Achterhoek.
Al snel verdenken ze iemand maar is dit de echte dader?
Tevens is er telkens een hoofdstuk voor het slachtoffer. Wat als je niets meer kunt doen en weet dat je einde nadert? Je kunt er niet meer tegen vechten en dus is berusting het enige wat rest. Die angst, vechtlust en uiteindelijke berusting voel je mee met de personages.
Maar Susan moet niet alleen deze moorden zien op te lossen, ze moet ook proberen met zichzelf in het reine te komen. Wie is ze eigenlijk? Een vraag die beetje bij beetje wordt beantwoord maar uiteindelijk blijven er nog talloze vragen over.
Door het gehele boek is er een onderhuidse spanning aanwezig. Als lezer wordt je meegetrokken in het recherchewerk. De puzzels die de dader achterlaat bij zijn slachtoffers gaan in je hoofd zitten en net als de rechercheurs ga je mee puzzelen en zoeken naar de oplossing.
Telkens wanneer je als lezer denkt te weten wie het heeft gedaan en waarom, komt er een twist in het verhaal en moet je als lezer weer verder puzzelen.
De karakters zijn goed beschreven en je kunt als lezer zelfs een kleine irritatie krijgen voor Susan de Winter. Zij wordt beschreven als een vrouw type ruwe bolster, blanke pit. Soms is ze agressief, dan heeft ze weer sexuele uitspattingen en het volgende moment wantrouwt ze iedereen.
De schrijfstijl is makkelijk, er wordt veel informatie gegeven over het recherchewerk en al met al is het een boek dat vlot leest en je moeilijk loslaat.
Corine Hartman heeft met Groen licht weer een uitstekende thriller geschreven.

heb het boek gelezen , het speelt zich af in de achterhoek ,een vlotte verhaallijn , een spannende ontknoping ,
Susan de Winter is rechercheur en moet het oplossen, ze heeft zelf ook het een en ander meegemaakt wat ook ter spraken komt en een toevoeging aan het verhaal geeft. ze heeft vindt ik ook wel een aparte gewoonte.

Goed spannend boek

Groen licht staat te boek als een regiothriller, maar is perfect te lezen voor een niet-Achterhoeker. Misschien dat je de benoemde bezienswaardigheden niet allemaal kent, maar dit doet helemaal niets af aan het spanning en het verhaal in Groen licht.

In het paardensportcentrum in Lichtenvoorde wordt het lichaam van een vrouw gevonden. Zij is gruwelijk toegetakeld en in eerste instantie wordt er in het duister getast naar het motief. Als er vervolgens nog een moord plaatsvindt, rijst het vermoeden dat de dader een afkeer van de veranderingen in de Achterhoek heeft. De Achterhoek is niet langer de idyllische en liefelijke plek. Er is ook een speciaal plekje in het verhaal voor de Special Olympics, een prachtig initiatief.

Corine Hartman introduceert in Groen licht een interessant karakter, Suzan de Winter - dochter van Nelleke de Winter. Nelleke was haar debuutpersonage in haar eerste thrillers: Schone kunsten, Tweede adem en Open einde. Met haar dochter heeft ze interessante en doortastende dame gecreëerd, die de potentie heeft tot het uitgroeien van een potentieel seriepersonage. Ze is werkzaam bij de recherche in Doetinchem en heeft een intrigerend verleden. Voor wie de eerdere boeken heeft gelezen, is dit geen geheim.

Gedurende het verhaal geeft Corine Hartman de indruk dat ze de lezer met een aantal kleine aanwijzingen in de richting van een ontknoping wil duwen, maar dan ken je Corine nog niet! Zo makkelijk zit het echt niet in elkaar, er staat nog veel meer op stapel en Suzan + collega moeten tot het uiterste gaan om de dader in te rekenen. Gedegen speurwerk en inventiviteit zijn nodig. Het leest heerlijk vlot en is spannend tot het laatste moment.

Groen licht heeft een goede balans tussen spanning en interessante personages en is een heerlijke thriller om te lezen. Het is een echte whodunit met een persoonlijke touch! Kom maar op met de volgende Suzan de Winter!

Niet wat ik er van verwacht had. Verhaal neemt mij niet echt mee, heb al betere boeken gelezen.

Ik vond het saai en niet spannend , meer een kijkje binnen een politieteam !

Voordelige koop, dat is wat ik er goed aan vind.

Wat heb ik genoten van Groen Licht.
Spannend en lekker vlot te lezen. Rechercheur Suzan is een bijzonder type.
Ik hoop meer over haar te mogen lezen.