Gwendys knoppenkist

Op de cover zie je op de voorgrond een afbeelding van de man met een zwart hoedje en op de achtergrond zie je hem in gesprek met Gwendy op de zogenaamde Suicide Stairs. Het lijkt alsof hij heel Castle Rock omarmt, maar het kan ook zijn dat het plaatsje in zijn greep is. Wie zal het zeggen?
De illustraties die in het boek staan benadrukken het verhaal op een goede manier.
Het is een klein, mooi gebonden boek met een zwarte binnenkant. Dat is letterlijk en figuurlijk bedoeld.

Na een langzame opening lees je in een vlot tempo het verhaal van Gwendy terwijl ze opgroeit van klein, dik meisje tot een prachtige jonge vrouw bij wie alles in het leven lijkt te lukken.
Door de knoppenkist wordt Gwendy betoverd en via haar de rest van de mensen met wie ze in aanraking komt, zoals haar ouders en haar vrienden. Soms komt dat de betrokkene ten goede terwijl een andere keer iets vreselijks met die persoon gebeurt.

In het boek wordt ook gesproken over de wereldleiders die net als Gwendy een soort van knoppenkist hebben, waarbij met een druk op de knop de meest verschrikkelijke dingen kunnen gebeuren voor hele bevolkingsgroepen.
Het is wel goed dat dat feit ons weer even voor ogen wordt gehouden.

Gwendy leeft met een groot geheim en kan dat met helemaal niemand delen. Zelfs niet met haar beste vriendin die op een onverwacht moment uit het leven van Gwendy stapt.

Het is leuk om te lezen dat Gwendy uiteindelijk gaat schrijven en daar eerst een ouderwetse typemachine voor gaat gebruiken; later zou dat een computer worden en dat zouden dan haar eigen knoppenkisten kunnen zijn. Alles wat je maar wilt kan daarmee tot stand gebracht worden, tenslotte. Fantasie is heerlijk!

Een kleine bijkomstigheid is dat ik me na het lezen wel even heb wel afgevraagd wat ik zelf zou doen met zo'n knoppenkist. Maar dat antwoord houd ik voor mezelf.

Het verhaal heeft me meteen weten te boeien; het was minder eng dan ik gewend was van Stephen King en gevoelsmatig helemaal anders maar daarom niet minder prettig om te lezen. De personages zijn duidelijk neergezet en de dialogen lezen heel natuurlijk.

King heeft weer een prachtig mystiek verhaal neergezet. Er gebeuren dingen, waarbij je achteraf nog steeds niet helemaal duidelijk weet waarom iets nou gebeurde. Zit er een duistere macht achter, zou er een persoon achter kunnen zitten, of is het gewoon een soort waanidee of droom?
Had iemand kwaad in de zin, of wilde iemand alleen maar het allerbeste voor de wereld?

Het verhaal gaat over Gwendy, die van Richard Farris een knoppenkist in het bezit krijgt. Ze moet er verstandig mee omgaan. Ze krijgt weinig uitleg over de kist. Instinctief weet ze dat ze kist goed moet verstoppen. Het valt Gwendy op dat sinds ze de kist in haar bezit heeft veel positieve dingen gebeuren. Maar ze merkt ook dat ze dingen op een negatieve manier kan beïnvloeden met die kist. Wanneer Gwendy ouder wordt denkt ze minder vaak aan de kist. Maar is dat goed of is dat fout?
Het verhaal las prettig. Je vliegt door het verhaal heen. Je zult er achter komen dat Gwendy een bijzonder goed verantwoordelijkheidsgevoel heeft. Ze ontwikkelt zich van een onzeker jong meisje tot een volwassen vrouw die zeker is van haar zaak. Maar die wel regelmatig met de knoppenkist bezig blijft.

Het meest opmerkelijk in het boek vond ik dat de kist blijkbaar een positief aura om zich heen had hangen. De ouders van Gwendy waren bijvoorbeeld altijd flink aan de drank. Sinds de knoppenkist in het huis verstopt ligt drinken haar ouders niet meer. Het mystieke van King is natuurlijk dat je niet zeker weet of dat door de knoppenkist komt, of dat dit gewoon toeval is. Ik heb genoten van dit verhaal. Jammer dat het een kort verhaal was. Het had van mij 3 keer zo lang mogen zijn. Het was weer heerlijk genieten.

Knap dat 2 auteurs samen zo'n verhaal kunnen schrijven. Ik ken de boeken van Richard Chizmar niet, waardoor ik niet zo goed kan beoordelen in hoeverre zijn aandeel rijkt. Al met al blijf ik roepen: King is alleen King!

Als fan van Stephen King ligt de lat altijd hoog. In dit geval vond ik dit dunne boekje wat minder spannend. Eigenlijk vond ik er geen zak aan. Natuurlijk kan King schrijven, want je wilt weten hoe het afloopt, maar het verhaal wordt nooit echt spannend zoals bij MR Mercedes, 22-11 1963, Insomnia, It, doctor Sleep etc. boeken waarvan je de rillingen over je rug krijgt. Dit boek hoort daar niet bij, niet eens een beetje,..helaas.

In de Novelle van Stephen King en Richard Chizmar gaat het over Gwendy. Gwendy, een twaaljarig meisje. Ze vind zichzelf te zwaar en is niet zo zelfverzekerd. Elke dag loopt ze de Suicide stairs op in de hoop zo wat gewicht te verliezen. Als ze op een dag bovenkomt wordt ze aangesproken door een onbekende man. Hij blijkt Richard Farris te heten en heeft een kist bij zich. Na een korte uitleg verdwijnt hij en laat hij Gwendy met de kist achter. Het is een hele opgave voor een meisje want niemand mag iets te weten komen over de kist en ze moet de kist goed verstoppen. De hendels mag ze bedienen, maar de knoppen niet, want dan gaat er iets ergs gebeuren. Zou ze op een knop drukken om te kijken wat er gaat gebeuren?

Het dunne boekje is in 1 avond uit te lezen, wat eigenlijk wel jammer is. Er zitten een paar tekeningen in, die het boekje extra leuk maken. De cover bestaat uit meerdere tekeningen, hoe langer je kijkt hoe meer je ziet, mooi gedaan.

Het is geen boek waarbij je op het puntje van je stoel zit, qua spanning, maar er leeft wel iets onderhuids en daarom blijf je doorlezen.

Leuk verhaaltje. Zeker niet 1 van Kings betere werken hoewel dat persoonlijk zal zijn. Echter helaas alleen als hard cover te krijgen. (Alle andere Stephen King boeken staan hier als paperback in de kast dus deze valt uit de toon)
Relatief duur voor een boekje wat je in ongeveer een uur uit leest.

Gwendys knoppenkist recensie #hebbanbuzz
Gwendys knoppenkist Stephen King Richard Chizmar
Gelezen

Het verhaal gaat over Gwendy die een ontmoeting heeft met een man in zijn bolhoed. Dan denk je dat deze man slechte bedoelingen heeft maar niks is minder waar. Ze krijgt van hem een doos waar knoppen aan bevestigd zijn en elke knop heeft een bepaalde betekenis. De ene is een goede knop en de andere zwart natuurlijk is een knop waar je beter afblijft. Doorheen de jaren gebruikt Gwendy de goede knoppen en alles loopt van een leien dakje ze vermagert , ze haalt goede resultaten op school. Dan kan ze haar niet weerhouden om ook eens een van de slechte knoppen te gebruiken en dat blijft aan haar knagen. En zo krijgt ze een haat/liefdeverhouding met de knoppendoos. Het einde moet je zelf lezen.
Ik vond het boek anders dan wat ik ooit gelezen heb het was wel vlug uitgelezen en blijf een beetje op mijn honger zitten naar spanning toe en het einde vond ik ook niet zo denderend. Had er meer van verwacht er gebeurt eigenlijk niet zoveel in het verhaal. Het is wel een mooie gedachte dat je de wereld kan veranderen door één knoppendoos. Als ze in de juiste handen terechtkomt natuurlijk.
Al bij al ben ik blij dat ik het gelezen heb en geef ik daarom ook drie sterren.

snel uit gelezen

Niet alleen dit boek, maar bijvoorbeeld ook een titel als 'Joyland' toont aan dat we misschien niet meer te hard moeten hopen op een nieuwe 'It' of 'Carrie'. En wat mij betreft is dat prima! King is geëvolueerd tot een verhalenverteller pur sang die de kunst verstaat om zonder duivelse clowns of dierenkerkhoven je toch een soort van heel ongemakkelijk gevoel te geven, een sluimerend iets... En dat verpakt in een boeiend verhaal dat je vastpakt in zijn pagina's. Voor mij een 5-ster!

kort verhaal maar zeker de moeite waard! vanaf bladzijde 1 grijpt het boek je vast

Leuk boekje om snel tussen door te lezen