Haar naam was Sarah

Geschreven bij Haar naam was Sarah

Ik heb het boek gelezen en vaak valt de film dan tegen. In dit geval wordt het boek zeer goed weergegeven in de film en is het ook een zeer meeslepende film geworden.
Goed geacteerd en ik kon me helemaal vinden in de personages in de film. Zo had ik de personen ook wel ongeveer voorgesteld in het boek

Goed boek, makkelijk door te lezen, houd je aandacht tot het einde. Het slot vond ik wat minder maar dat is persoonlijke voorkeur.

Geschreven bij Haar naam was Sarah

Ik ben gistermorgen begonnen in dit boek en gisteravond was het alweer uit!
Zo'n waanzinnig mooi boek!De personages komen echt tot leven, de schrijfster weet je aandacht te grijpen en vast te houden van begin tot eind.
De schrijfster weet heel gedetailleerd te vertellen waardoor ik met het kippenvel op mijn armen en tranen in mijn ogen zat te lezen.
Het enige wat voor sommige mensen een minpunt kan zijn is dat het in de Ik-vorm is geschreven, maar voor mij deed het geen afbreuk maar zorgde het voor een nog betere beleving van het verhaal.
Een absolute aanrader!Heel veel leesplezier gewenst.

Geschreven bij Haar naam was Sarah

Een hele mooie en indrukwekkende film. Het was voor mij al een tijdje geleden dat ik het boek heb gelezen. Als je dan de film kijkt komt het boek weer helemaal tot leven. Heb af en toe met een brok in mijn keel zitten kijken en dat heb ik niet gauw met films.

Geschreven bij Haar naam was Sarah

Een indrukwekkend verhaal. Het boek sleept je mee van begin tot eind. Meestal valt een boekverfilming een beetje tegen maar in dit geval blijft het verhaal volledig overeind staan en komt alles goed tot zijn recht.

Geschreven bij Haar naam was Sarah

Meestal vallen verfilmingen van boeken wel wat tegen, in dit geval staan ze bij mij beide in mijn top 10. Prachtig boek en ook zeker een prachtige film, heel aangrijpend! Ik zou beide ook aan iedereen aanbevelen!!

Geschreven bij Haar naam was Sarah

Heel prachtig, waarheidsgetrouw en emotioneel geschreven boek.
Ik had de verfilming reeds gezien, maar het boek is nog veel mooier.
De historische feiten zijn heel waarheidsgetrouw weergegeven en
het verhaal errond is enorm ontroerend en schokkend tegelijk.
Een heel mooi boek dat ik zeker nogmaals zal lezen.

Geschreven bij Haar naam was Sarah

Het verhaal is aangrijpend en houd je vast, je leeft mee met Sarah en Julia. Het boek leest makkelijk, er worden geen overbodige en eindeloze beschrijvingen gegeven van de kleinste details. Je aandacht blijft bij het verhaal en wordt in erdoor opgeslokt. Ik ga zeker de verfilming bekijken.

Geschreven bij Haar naam was Sarah

De Amerikaanse journaliste Julia krijgt de opdracht om een artikel te schrijven over de razzia in Parijs op 16 juli 1942. Hierbij werden door Franse gendarmes meer dan 8 duizend joden, inclusief kinderen, uit hun huizen gehaald en gedeporteerd. Julia krijgt weinig medewerking: het is al zo lang geleden. Maar de Fransen schamen zich en vergeten het liefst: zij gingen veel verder dan de opdracht van de Nazi’s, en iedereen wist dat de joden niet meer terug zouden komen. Hun verlaten huizen werden bijna onmiddelijk door Fransen betrokken, hun spullen door de concierges verkocht.
Sarah is een van de Joodse kinderen die eerst dagen worden vastgehouden in het Velodrome d’Hiver, daarna van hun ouders gescheiden en op transport gesteld. Zij begrijpt niet wat ze heeft misdaan om dit te verdienen, waarom mensen die zij goed kende, zich nu van haar afkeren. Waarom onbekenden naar haar spugen.....Maar meer nog dan dit onbegrip, wordt haar jonge leventje nu beheerst door angst om haar broertje Michel, die zij in een verborgen kast heeft opgesloten en aan wie ze heeft beloofd snel terug te komen.....
Julia werkt vanaf het eind van het verhaal terug, en ontdekt dat, als zovele Fransen, ook haar schoonfamilie een aandeel heeft gehad in deze tragedie. Het maakt de relatie er niet beter op. Als ze vervolgens ongepland zwanger wordt, is de chaos compleet. Ze wil blijven zoeken naar Sarah, die de oorlog best eens overleefd zou kunnen hebben, maar ze wil ook haar schoonfamilie niet kwetsen. En ze wil de baby houden, terwijl ze hier eigenlijk te oud voor is en haar man geen voorstander is van nog een kind.
De worsteling van Sarah om terug naar huis te kunnen gaan en Michel te bevrijden en Julia’s onderzoek en twijfel over een abortus zijn als het positief en negatief van dezelfde foto. Ontroerend en spannend. En met een dosis plaatsvervangende schaamte, ook al was je er niet bij, op 16 juli 1942......