Halleluja verhalen

Mooie verhalen van Annelies Verbeke

In vijftien verhalen laat Annelies Verbeke verschillende personages de revue passeren. Allen komen zij te weten dat niet alles is wat het lijkt maar dat ook aan elk einde een nieuw begin ontstaat.

Het boek begint veelbelovend met: Huilbaby. In dit verhaal zien wij het leven en de toekomst door de ogen van een huilbaby. Hij beschrijft zijn mama, zijn papa, zijn grootmoeder en zijn en hun toekomst.

In Stort komt een jonge crimineel vrij uit de gevangenis en hij wil zijn leven een nieuwe draai/wending geven en probeert zijn misdaad aan zijn mama uit te leggen en te vergoelijken.

Voorbeelden van verdriet gaat dan over een architectenbureau waarbij de baas zijn werknemers trakteert op een verblijf in de oeverloze uitgestrektheid van het New Yorkse platteland.
Een bizar en intrigerend verhaal door de ogen van secretaresse Jennifer over het verblijf in Amerika en over haar baas Bob, die over een raar kantje beschikt en ervan overtuigd is dat de wereld zal vergaan.

In Emeritus volgen we dan een professor/hoogleraar terwijl hij zijn afscheidsspeech aan het schrijven is. Samen overlopen we zijn carrière en komen erachter dat ondanks een bloeiende loopbaan de prof getekend is door het leven wegens zijn geaardheid.

Alle verhalen hebben zeker te maken met relaties maar ook met identiteit, waarbij niets of niemand wordt ontzien. Alle lagen van de bevolking komen aan bod, gaande van de directeur over de secretaresse naar een fitnessadept, een immigrant en een echtgenote.
Ze bevatten allemaal een hoge graad van absurditeit, maar anderzijds bevatten ze toch een groot gehalte realiteit. Eén voor één kunnen ze echt gebeurd zijn of staan ze te gebeuren.
De auteur gaat geen enkel thema uit de weg: geboorte, dood, afscheid, overspel, … waarbij alle karakters hun eigenheid bewaren en niet stereotiep worden neergezet.
Sommige verhalen zijn verrassend, pakkend, overtuigend; andere echter melancholisch, langdradig, saai en zeker niet boeiend. Sommige verhalen waren ook te kort om de clue goed te kunnen snappen.
Na ieder verhaal bleef ik op mijn honger zitten. Alle verhalen waren voor mij niet af…maar misschien was dit wel de bedoeling van de auteur om ons zo over de inhoud van deze schrijfsels te doen nadenken?

Annelies Verbeke heeft een vlotte pen met een beeldende, realistische, ernstige en humoristische schrijfstijl.

Ik ben met hoge verwachtingen aan dit boek begonnen, maar bleef wat op mijn honger zitten.
Ik kan niet anders dan deze bundel met slechts drie *** sterren quoteren.

Geschreven bij Halleluja

Vlot geschreven korte verhalen. Maar de plot is niet altijd pakkend.

Geschreven bij Halleluja

Er zitten leuke verhalen tussen, maar de kwaliteit wisselt sterk. Sommige verhalen zijn saai/langdradig en niet interessant.