Hallo lieverd

OVER DE COVER:
Een prachtige stralende foto van moeder Kim en dochtertje Pauline. De liefde voor elkaar spat er vanaf. De warme kleurencombinatie onderstreept dit nog eens. Ontroerend mooi en vertederend om te zien. De titel is perfect gekozen. Een boek dat zeker mijn aandacht zou trekken in de winkel en mijzelf kennende meteen in mijn handen zou nemen om te weten waar het verhaal over gaat.

OVER DE INHOUD:
Op de eerste bladzijde staat de tekst:
Omdat jullie zoveel meer van me maken dan alleen een moeder en echtgenote. Wat ben ik trots op wie jullie zijn en dankbaar dat ik bij jullie mag horen.
“Love makes a family”

Het verhaal begint met een voorwoord waarin enkele zinnen over hun verblijf in Nigeria tijdens de adoptieprocedure: “Alles wat we hier meemaken, alles waar we voor kiezen, alles wat ons overkomt. Ik mag het nooit meer vergeten.” Achteraf blijken deze woorden het begin te zijn van het eerste hoofdstuk van dit boek. Verder schrijft Kim waarom ze hun verhaal wil delen en dat ieder adoptieverhaal uniek is. Echter ook waarom Kim én Menno haar echtgenoot wilden adopteren, wat er allemaal bij komt kijken, waar ze tegenaan lopen o.a. corruptie, ziekte, onbegrip van de bevolking aldaar, cultuurverschillen, langdurige procedures, loslaten van perfectie, leven met weinig en onder erbarmelijke omstandigheden, hoe het is om overgeleverd te zijn aan anderen én hun besluiten, maar ook wat het betekent om moeder en vader te worden, liefde voor hun kind en die gaat ver.

MIJN PERSOONLIJKE MENING:
Kim heeft een prachtig ontroerend verhaal geschreven over de heftige adoptieprocedure van Pauline. Ze doet dit heel realistisch, met humor, een lach en traan. Geen enkele emotie gaat ze uit de weg.
Deze ouders zijn zeer zorgvuldig te werk gegaan voor, tijdens en na de adoptie van Pauline. Alles voor het welzijn van hun kind. Goed door- en overdacht. Er komt tenslotte heel veel op hun én Pauline af. Een kindje dat elders weinig perspectief heeft op een goed en fijn leven met alle kansen die het verdient. Ze beseffen heel goed wat het voor Pauline betekent om alles, al is het in onze ogen weinig, maar voor Pauline heel veel: de bekende omgeving, de verzorgers en kinderen in het tehuis achter te laten en naar Nederland te vertrekken waar alles anders is. Ze hebben haar hier echter geweldig mooi, liefdevol en op een fijne manier op voorbereid, maar de realiteit is anders dan alleen van horen vertellen ook dit realiseren ze zich. Ze stellen zich zeer kwetsbaar op. Hebben heel veel begrip en liefde voor Pauline en dit gaat vaker heel ver. Hun onzekerheden en twijfels waar ze samen met familie, vrienden en deskundigen op dit gebied over praten het hoort er allemaal bij.

De auteur heeft een fijne vlotte schrijfstijl en het boek leest dan ook als een trein. Het is geen opsomming van enkel feiten, maar een eerlijk en realistisch verhaal geworden. Dit boek zou door velen gelezen moeten worden, zodat men zich ervan bewust wordt wat adoptie allemaal inhoudt zowel voor de ouders als het kind.

Heb dit verhaal graag gelezen en vaak met een krop in mijn keel of een traan die langs mijn wangen liep. Het heeft mij geraakt, gaf mij vaker een warm gevoel, maar ook geleerd wat adoptie betekent. Kon mij helemaal inleven in het verhaal.

Heel veel respect en waardering voor Kim en Menno, maar ook voor alle andere adoptieouders die een kindje de kans geven op een betere toekomst zonder het belang van het kind uit het oog te verliezen…dat het mag zijn wie het is.

Een zin uit het boek die mij zeer aansprak:
Dat er wegen zijn die je nu nog niet kent, maar fantastisch te bewandelen zijn.

“Hallo Lieverd” is een heel mooi vormgegeven boek, de titel straalt een hoop liefde uit en de foto op de voorkant straalt ook. Van geluk.
Het moment dat je je kind eindelijk in de armen mag sluiten is onbeschrijfelijk en toch is het Kim van Schie gelukt om hier een boek over te schrijven.
Wat hebben ze veel doorstaan en wat heeft Kim dit goed beschreven. Open en eerlijk, ze maakt er geen sprookje van en ze heeft respect voor de mensen die voor hun aan het werk zijn. Zelfs als er dingen misgaan. In duidelijke taal beschrijft ze de gebeurtenissen en ze verwerkt daarin heel mooi hun gevoelens en gedachten. Vooral hoe ze over hun dochter schrijft en hoe ze omgaan met het gedrag van hun dochter en hun eigen reacties erop vond ik echt mooi en emotioneel om te lezen. Wat een liefde en begrip straalt dit uit.
Het is een verhaal dat heftige en mooie momenten kent, verrassingen heeft en voor mij als adoptiemoeder vele momenten van herkenning en herbeleving heeft. Een aanrader voor iedereen die houdt van een goed en eerlijk verhaal. Voor iedereen die meer wil weten over adoptie en die zich niet snel af laten schrikken.

De auteursinformatie meld: Kim van Schie is een echte verhalenverteller (...). Dit is zeker waar. Met een fijne schrijfstijl weet ze dit boek zeker tot een lesgenot om te toveren. Ik vloog met een enorme vaart door het boek. het verhaal zelf is natuurlijk ook het vertellen waard. Het verhaal van liefde. Ik denk dat dat het beste woordje is, liefde! Een liefde voor een moeder voor haar kind, dat van een vader voor zijn kind en dat van het kind voor haar (nieuwe) ouders. Dit boek is daarnaast ook nog eens een openbaring voor een ieder die niet tot nauwelijks weet wat adoptie inhoud. Wachten, stress, boosheid. Elke emotie wordt aangewakkerd in zo'n procedure. Kim beschrijft erg mooi, hoe zij  en haar man dat allemaal hebben ervaren.
Ik geef met een heel fijn gevoel vijf sterren aan dit boek!

"Hallo lieverd" las ik in 1 adem uit. Het verhaal is zo mooi en kwetsbaar geschreven, geen taboe wordt geschuwd. Heel bijzonder om dit boek te lezen.

Prachtige omschrijvingen van de bizarre situaties waar ze zich in bevonden. Een boek vol herkenning en eerlijkheid.

Het boek las ontzettend snel weg, eigenlijk te snel (het boek had van mij dikker mogen zijn). Het is een ontroerend en soms ook grappig waargebeurd verhaal over de adoptieprocedure. Soms ook best heftig en onvoorstelbaar. Je ziet vaker op tv dingen en programma's over adoptie in het buitenland, maar dit boek schetst echt de werkelijkheid. Ik kon me helemaal inleven in het boek. Prachtig geschreven.

Diep onder de indruk. Ik wist wel dat een adoptieprocedure een lang en moeizaam traject is. Maar dat het psychisch zoveel impact heeft, had ik nooit kunnen bedenken. Ik heb zelf kinderen, maar blijkbaar groei je er in die 9 maanden zwangerschap naartoe om moeder te zijn en je ontmoet je kind direct na de geboorte. Met zo’n adoptietraject is het zo onvoorspelbaar of en wanneer je moeder gaat worden. En als je dan eindelijk dat telefoontje krijgt, ben je ‘ineens’ moeder, nog zonder dat je je kind ontmoet hebt. Bizar lijkt me dat.
Wat een bewondering heb ik voor Kim, die haar levensles in loslaten van controle en perfectie wel op een heel extreme manier heeft geleerd. Zij en haar man hebben zoveel te verduren gehad, ze hebben zoveel geduld en doorzettingsvermogen, petje af. Ik heb soms met verbazing gelezen hoe het er in Nigeria aan toe gaat met de procedures. Hoe corrupt het land is, maar ook erg bureaucratisch. Maar ik heb ook gelachen, om de herkenbare strubbelingen met een peuter en de ogenschijnlijke normale dingen voor ons, die in Nigeria zo anders zijn. De verbazing van Kim en haar man hierover, maar ook hun nuchtere manier om hiermee om te gaan.
En wat ontroerend hoe Pauline reageert op haar nieuwe ouders. Hoe snel ze ‘gewend’ is aan de nieuwe situatie en dat ze vooral haar nieuwe moeder geen moment uit het oog verliest. Hoe moeilijk die omschakeling daarna is van fulltime aandacht in het bloedhete Nigeria naar minder aandacht (vanwege werk van de ouders) in ons koude kikkerlandje.
Er komt nogal wat kijken bij adoptie. Daar had ik nooit zo bij stil gestaan. Dit boek is dan ook echt een eyeopener en wat mij betreft een must read voor mensen met een adoptiewens. Kim, bedankt voor dit intieme kijkje in jouw leven en jouw beleving van deze procedure. Je dochter kan trots op je zijn dat je dit (ook voor haar) hebt vastgelegd! Je hebt mijn 5***** dik verdiend!

Prachtig geschreven, alsof je naast hun in de taxi zit of met hen meespeelt op straat.
Geweldig knap hoe ze hun eigen plan trekken en liefdevol voor eenieder zorgen.
En wanneer de woorden van een boek worden omgezet door je hersenen in een speelfilm.....
Het lezen van "Hallo lieverd" was geweldig!