Hatice Een Turks drama

Een prettig leesbaar boek: echt van binnenuit de Turkse gemeenschap geschreven en toch goed te volgen. De thematiek is actueel en boeiend. Schrijnend hoe individuen tot hartverscheurende en gewelddadige keuzes komen, omdat er aan verwachtingen voldaan moet worden. Mannen en vrouwen zijn daar slachtoffer van. Vrouwen meer dan mannen. Mensen die van binnenuit de gang van zaken bekritiseren, moeten sterk in hun schoenen staan en verdienen ondersteuning.

Hatice geeft een niet al te ingewikkeld, maar wel goed beeld van een groep mannen in de turkse samenleving in Nederland. Gekomen met het idee terug te gaan, maar gebleven en vrouw en kinderen en m.n. traditie naar Nederland gehaald. Het boek vraagt om meer of wel een ander uitgangspunt (nu: uithuwelijking) en / of een vrouwelijke kijk op het onderwerp.

De auteur Numan Ozer is naar mijn mening in geslaagd om de menselijke context van eerwraak binnen de Turkse gemeenschap en wat daarmee samenhangt literair gestalte te geven. Bij mijn weten is zoiets - althans in een Nederlandse en Nederlandstalige context - nog niet eerder vertoond. Informatie over eerwraak komt doorgaans in journalistieke gedaante tot ons, en vervult de meeste bewoners van Nederland met zoveel afschuw dat een oordeel snel geveld is. Ozer vecht dit oordeel allerminst aan; integendeel, in zijn verhaal blijkt het allemaal nog een graadje erger en benauwender dan we dachten. En helaas ook menselijker.... Met dit debuut voegt Numan Ozer iets bijzonders aan de informatie die al voorhanden is. Het belang hiervan is niet louter maatschappelijk. Ozer hanteert een vorm waarin hij lezers met fictionele middelen tot een oordeel uitdaagt en dit oordeel weer op losse schroeven zet: via listig gearrangeerde voorgeschiedenissen werp hij telkens weer een ander licht op de handeling. Dat is geen geringe verdienste.

De beschrijving en de titel van het boek komen niet overeen met de inhoud. Zeer eentonige schrijftechniek, veel te veel onnuttige details om de bladzijdes te kunnen vullen. Ik ben gestopt met lezen na 20 blz. Uit nieuwsgierigheid direct de 2 laatste blz's nog gelezen, maar dit was niet naar verwachting :) Voor het verwerken van mijn bestelling en leveringstermijn geef ik wel 5 sterren :)

Minder interessant dan uit de omschrijving lijkt.

Nogal rechtlijnig verhaal over de bekrompenheid van emigranten uit Turkije in de jaren 70. De wil tot integratie is ver te zoeken, Nederlands wordt niet gesproken, het is de allesoverheersende islam die hun leven bepaalt en tot onoverkomelijke botsingen leidt met de waarden van onze westerse samenleving.

Echt goed geschreven is het boek niet. Veel te veel een politiek pamflet en veel gekunstelde theehuis gesprekken. De personen zijn van bordkarton, hebben weinig diepgang. Allah is op alle pagina's de hoofdpersoon. Niet Hatice die in het hele stuk nauwelijks voor komt. Ze is wegggelopen, maar is ze ook teruggekomen? Dat weten we niet eens. Wel dat haar moeder door haar vader is doodgeslagen en dat de voltallige Turkse populatie (met uitzondering van één man, de onderwijzer) alleen medelijden heeft met de vader. Vrouwen zijn in deze achterlijke Turkse "cultuur" van geen waarde. Moeilijk te begrijpen wat de meerwaarde is van dit soort migranten voor onze samenleving.