Het achtste leven Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers. (voor Brilka)

Geschreven bij Het achtste leven (voor Brilka) - met hoofdstuk De kat en de generaal

Uiteraard moet je van lezen houden om deze prachtige familiekroniek van 1277 pagina’s over zes generaties en acht levens, verteld door Nitsa van de vijfde generatie, ter hand te nemen. Maar dan mag je ook volop genieten van de literaire kwaliteiten van een ongekend begaafde schrijfster en van een zeer boeiende verteltrant. In dit topboek leer je tegelijkertijd wat de Russische invloed en de door het Westen bejubelde omwenteling betekend heeft voor de mensen van de Oostbloklanden en met name Georgië. Hoe kan de Duitse Severin zo enthousiast zijn over het communisme, vraagt de vertelster Nitsa zich in het boek af en ze komt dan tot de conclusie dat dat alleen kan omdat hij uit een wereld komt die intact is. Daarmee is het allesbehalve een politiek boek. Alleen voor wie in het Westen bereid is in de spiegel te kijken, zijn eigen naïviteit onder ogen wil zien en wil erkennen hoe ondergewaardeerd zijn ‘intacte wereld’ is en hoe die algemeen maar als vanzelfsprekend wordt beschouwd, is het boek confronterend. Ik vond het heerlijk om weer eens een echt Europees, niet door de Amerikaanse cultuur beïnvloed, boek te lezen. Opvallend is dat het (nog?) niet in het Engels vertaald is. Dit boek waardeer ik net zo hoog als destijds ‘Wilde Zwanen’ van Jung Chang, al is ‘Het achtste leven’ veel meer een familie-epos over de periode van een eeuw. Beslist een aanrader en een boek om cadeau te geven aan liefhebbers van mooie literaire romans.

Geschreven bij Het achtste leven (voor Brilka)

Spannend, dat is wat ik er goed aan vind.

Geschreven bij Het achtste leven (voor Brilka) - met hoofdstuk De kat en de generaal

Prachtig boek. Even op gang komen en daarna leg je het niet meer weg!! Prachtig, beeldend omschreven. Het boek raakte me echt!

Geschreven bij Het achtste leven (voor Brilka)

Verrassend en fascinerend boek. Literaire non-fictie. Familie-epos in bijzondere vorm: acht levens uit zes opeenvolgende generaties worden met zorg uitgelicht en in allerlei opzichten boeiend beschreven. Vanuit de schrijfster, gericht aan de jongste telg. Alle gedachten, emoties, aannames, overwegingen komen voorbij om zes generaties en acht levens in kaart te brengen, te leren kennen en doorgronden. Zorgvuldig en oprecht. Het laat je als lezer niet onberoerd en valt soms zwaar met lezen te stoppen. Ontroering, verbijstering, soms gruwelijk, soms rauw. Alles in de context van ontwikkelingen in hun samenleving, land en geschiedenis. Langs historische lijnen: de tijd van de tsaar, Russische revolutie, opkomst communisme, WOI en WOII, Stalin, uiteenvallen USSR, Val van de Muur en de strijd en onafhankelijkheid van voormalig Sovjet-republieken. Hoewel wezenlijk, onmisbaar en zeker verdiepend, is historie 'slechts' omlijsting. Het draait om mensen zelf. Hoe ze leven en overleven. Hun karakters, keuzes, verschillen, cultuur en overtuigingen. Over hoe de gevolgen van nationale en internationale ontwikkelingen diep doordringen in hun dagelijks leven, hun heden en toekomst beïnvloeden, binnen en tussen generaties grote sporen nalaten, hen mede vormen tot wie ze worden. Een zoektocht van de schrijfster naar zes generaties en acht individuele levens, zorgvuldig verwoord in weloverwogen taal. Zelfs mooie taal. Realistisch, inlevend, steeds opnieuw delicaat verwoord en overtuigend in balans. Een knappe prestatie op meerdere niveaus. Voor wie nog overtuigd moet worden: een aanrader dus.

Geschreven bij Het achtste leven

Een geschiedkundig overzicht van een zeldzaam literair hoog niveau!
Ondanks de harde realiteit blijf je lezen en word je telkens opnieuw verrast door het schrijftalent van deze auteur.
Een boek dat je gewoon in je leven moet gelezen hebben.

Geschreven bij Het achtste leven

Voor het eerst van mijn leven ben ik een boek voor de tweede keer aan het lezen. De tweede keer heb ik meer aandacht voor de prachtige stijl waarin het boek geschreven is. De eerste keer werd ik volkomen in beslag genomen door de inhoud. Een prachtig familie epos tegen de moderne geschiedenis van een prachtig land. Wat een talent!

Geschreven bij Het achtste leven

“Begerigheid in combinatie met genot kan de mens noodlottig worden. Onthoud dat alsjeblieft,” waarschuwt de Georgische chocoladefabrikant – woorden die hun schaduw vooruit werpen in de roman Het achste leven (voor Brilka) van de Nino Haratischwili. Tegen wil en dank is haar familie-epos verknoopt met de twintigste eeuw, vanaf de val van de tsaristisch Rusland tot de opkomst en de ondergang van de Sowjet-Unie. Van de hernieuwde onafhankelijkheid van Georgië tot de chaos en de armoede erna. En met de chocoladefabrikant, de betovergrootvader van de auteur, als stamvader en twee van zijn vier dochters als hoofdrolspelers.

Christine, de jongste dochter, mooi en eigenzinnig, zoekt en vindt een luxe leven, maar voorziet niet dat haar huwelijk met een opklimmende partijbons een valstrik wordt, waarvan de uitkomst verwoestend is. Om haar te redden overgiet haar echtgenoot Christine met zuur en vergrijpt zich vervolgens aan zijn leven – meeslepend beschreven. Haar oudere zus Stasia, die haar leven lang weifelmoedig blijft en nimmer de werkelijkheid onder ogen durft of wil zien, ziet haar luitenant direct na de huwelijksvoltrekking naar Sint Petersburg vertrekken, waarmee het lot van hun huwelijk bezegeld blijkt.

. . en niemand laat ontsnappen
Terwijl Stasia’s zoon Kostja na de Tweede Wereldoorlog snel carrière maakt, met lap grond en datsja, met auto en chauffeur, gaat haar dochter Kitty, vermangelt in Stalins blinde machinerie, uiteindelijk ten onder in de zee van herinneringen, die zich in haar vastgebeten heeft. Een vergelijkbaar lot is Kostja’s dochter Elene en kleindochter Daria beschoren. Iedereen zoekt zijn eigen weg in de tijd waarin hij leeft – de tijd die voortdurend haar klauwen uitsteekt en niemand laat ontsnappen. Zou Brilka, voor wie het achtste leven bestemd is, als enige haar familie en haar tijd te overwinnen?

De familiegeschiedenis, die de lezer de historie inzuigt, is onlosmakelijk verbonden met de Sowjet-Unie. Haar showprocessen en goelagkampen, haar strijd tegen Hitler-Duitsland en haar Koude Oorlog met het Westen en niet op de laatste plaats met haar val – haar val die Georgië zijn onafhankelijkheid teruggeeft, maar meesleurt in chaos en verval.

De auteur tekent haar epos, waarin iedereen deel is van een en dezelfde gordiaanse knoop, even heftig als meedogenloos op. Eerlijk en ongenadig of, zoals zij schrijft: “. . dat mijn korte, banale levensverhaal toen al vervlochten was met tal van andere verhalen, die een plaats hadden naast mijn eigen gedachten en herinneringen, die ik verzamelde en die me voedden.”

Rauw en zuiver
Met het achtste leven schrijft Nino Haratischwili een even ongenaakbaar als huiveringwekkend familie-epos, dat ook ironisch en beeldend is, en verweeft deze met de de twintigste eeuw – rauw en zuiver. Een ongekende prestatie die nauwgezet weergeeft wat het betekent te leven in een land dat onderdrukking tot in de perfectie beheerst en deze in elke vezel tastbaar maakt.

Geschreven bij Het achtste leven

Leeswaarschuwing : Het boek is niet geschikt om in bed te lezen, het weegt ongeveer 1 kg.

In 1269 bladzijden wordt het familieverhaal van de Georgische familie Jasji verteld, vanaf 1900 tot nu. Het verhaal van zes generaties. In een interview in Trouw Letter & Geest staat dat Nino Haratischwili 4 jaar aan het boek heeft gewerkt. Dat wil ik wel geloven. Als lezer zijn we getuige van revoluties en bloedige oorlogen zoals bijvoorbeeld het Beleg van Leningrad. De schrijver heeft duidelijk veel onderzoek gedaan.

Het boek begint met een krachtige proloog. Hier worden de fundamenten gelegd voor het verdere verhaal. Je maakt kennis met de belangrijkste personages van het boek. Je wordt nieuwsgierig gemaakt wat al het begint bij de eerste zin: “Eigenlijk heeft dit verhaal meer dan één begin”. Het verhaal begint ook bij Brilka die besluit in haar eentje naar Wenen te reizen (waarom?) en bij Nitsa (haar tante) die door haar moeder (de oma van Brilka) wordt opgedragen haar op te halen vlakbij Wenen. En het is Nitsa die het verhaal van haar familie (door)verteld aan Brilka.

Het Achtste leven is verdeeld in 8 hoofdstukken – boeken. Ieder boek verteld het verhaal van een familielid beginnend bij Stasia en eindigt bij boek 8 Brilka. Nitsa is de alwetende verteller in het verhaal (ik-perspectief). De 8 boeken vormen verhalen op zich maar zijn toch onderling met elkaar verbonden, met elkaar verweven zoals de draden van een wandtapijt. Zie blz. 32 van de Proloog waar het prachtig is beschreven. Het is te lang om hier te citeren. Echt geluk kent de familie niet. Het lijkt of ze niet gelukkig mogen zijn. Even hebben ze het in handen om het dan te verliezen. Zoals Kostja en zijn Ida, of zijn zus Kitty en haar Andro. Het leven is voor hen niet makkelijk.

Er gebeurt heel veel in het boek. De schrijfstijl is prettig en zover ik het kan beoordelen goed vertaald. Het Achtste Leven is op sommige momenten zelfs spannend en het leest vrij vlot weg. Maar het zou jammer zijn om het te snel te lezen. Neem de tijd. Er is zo veel in te ontdekken. Laat je onderdompelen in het verhaal, het is verslavend net als de chocolade.

Geschreven bij Het achtste leven

Prachtige roman. Goed geschreven.

Geschreven bij Het achtste leven (voor Brilka)

Het achtste leven gaat over een familieverhaal van zes generaties tussen 1900 en nu. Het gaat over acht levens van één Georgische familie. Het verhaal begint in een kleine stad in Georgië en begint met een getalenteerde chocolatier. Door een uniek recept krijgt hij rijkdom en aanzien, maar dit is helaas niet eeuwig. Door alle generaties heen lees je over tragische gebeurtenissen en schokkende momenten. Het verhaal wordt verteld door Nitsa, ze verteld het verhaal van hun familie aan haar nichtje Brilka, zij heeft speciale redenen waarom ze graag alles wilt weten over haar familie.

--

Dit boek heeft enorme mooie zinnen, zinnen die je laat nadenken over het leven. De schrijfstijl van Nino is prachtig, maar wel lastiger om doorheen te komen.

Het verhaal zelf, over de familie en de tragische gebeurtenissen is ook zeker interessant. Ik wilde graag weten wat er allemaal heeft afgespeeld in deze familie en dat was voor mij ook de reden om door te gaan met het lezen van deze baksteen.

MAAR! Ik ben er helaas niet zo kapot van als ik had gehoopt. Het boek is regelmatig langdradig naar mijn gevoel. Daarnaast was het verhaal dus wel interessant, maar het greep mij niet zo enorm aan zoals het andere heeft aangegrepen. Ik miste bij dit boek het wauw effect, maar ik kan niet beschrijven waarom.

Ik kan mij goed voorstellen dat het boek voor vele mensen een favoriet is. Zoals ik al aangaf is de schrijfstijl prachtig en een aantal situaties zet je echt aan het denken. Maar het boek was helaas niet een favoriet voor mij. Ik geef het boek daarom drie sterren.