Het boek van de Baltimores

Ruim anderhalf jaar geleden las ik ‘De waarheid over de zaak Harry Quebert‘, het debuut van Joel Dicker. Dit boek las ik in een weekend uit, zo geniaal vond ik het. Al die tijd later en het is nog steeds een van de weinige boeken die me echt heel erg is bijgebleven. Toen ‘Het boek van de Baltimores’ uitkwam wist ik dat ik dit boek moest lezen.

Maar ik was wel bang dat het zou tegenvallen. Hoe zou Joel Dicker ‘De waarheid over de zaak Harry Quebert’ kunnen overtreffen? Ik weet niet of hij dat met ‘Het boek van de Baltimores’ echt heeft gedaan, maar ik denk zeker wel dat ze beiden even goed zijn.

Ik lees veel. Heel veel. Als een boek me zo bezig houdt als ‘Het boek van de Baltimores’, dan moet het echt een heel goed boek zijn. Ik nam dit boek mee in de auto naar mijn schoonouders omdat ik het gewoon wilde lezen. Ik wilde weten wat er de dag van het Drama gebeurd was. Joel Dicker hield me uit mijn slaap, ik moest gewoon doorlezen.

In het eerste hoofdstuk wordt duidelijk dat er een drama gebeurd is, maar wat dat is, dat komt pas laat in het verhaal naar buiten. Normaal gesproken zou me dat geirriteerd hebben, maar Joel Dicker weet het verhaal zo te vertellen, dat ik geboeid door blijf lezen en dat vind ik echt een talent. Ik heb geen moment het boek opzij willen leggen, ik wilde alleen maar meer. Ik kijk nu al uit naar zijn volgende boek.

Wat kan ik er nog meer over zeggen? Ga ‘Het boek van de Baltimores’ gewoon lezen. Net als ‘De waarheid over de zaak Harry Quebert’ is dit een geniaal opgezet verhaal en blijft het boeien van begin tot eind.

Het boek van de Baltimores is, net als Joel Dickers eerste boek, geen hoogstaande literatuur. Maar het maakt het verhaal niet minder intrigerend. In het begin van het boek wordt een gesproken over een drama, wat je nieuwsgierig maakt. Net als in Dickers eerst boek De Waarheid van de Zaak Harry Quebert, komen verhaallijnen op een bijzondere manier bij elkaar. Het verhaal is niet te ingewikkeld geschreven. De eerste honderd bladzijden moest ik even doorkomen, maar zodra ik in het verhaal kwam, kon ik het boek niet meer wegleggen. Niet zo goed als Harry Quebert, maar wel spannend genoeg.

In een klap uitgelezen! Kan niet wachten op het volgende boek van Joël Dicker!

Dicker bouwt ook dit keer weer zijn verhaal goed op. Wat houdt het Drama in waar de ik-figuur het steeds over heeft?
Net als in zijn vorige boek, lopen de verhalen qua tijd weer door elkaar heen, maar dat stoort absoluut niet.
Persoonlijk vind ik dit boek minder spannend dan "De waarheid over de zaak Harry Quebert", maar een absolute aanrader en lekker weg te lezen!

Geschreven bij Het boek van de Baltimores

prachtig geschreven, personages heel goed uitgewerkt
heel menselijk
in een woord, geweldig boek dat blijft hangen na de laatste bladzijde !

Ja, ongelooflijk zoals de schrijver je weer weet te pakken. Het verhaal kabbelt met de nodige spanning zodat je blijft doorlezen. Het doet niks onder aan zijn vorige boek maar het is wel anders. Dat is juist wat ik zo knap vind. Subliem hoe hij de personages een eigen karakter geeft.
Ik vind het enorm jammer dat ik het in 2 dagen al uit heb. Ik heb honger naar meer!

Geschreven bij Het boek van de Baltimores

Je wordt meegezogen in het verhaal vanaf het begin. Ik ga zeker méér van deze schrijver lezen...

Heb dit boek in twee dagen gelezen, het is meeslepend en spannend. Heerlijk boek om te lezen als een vorm van ontspanning.

Boek valt tegen, zeker met Harry Quebert in gedachten. Ik kreeg de indruk dat dit boek eerder geschreven was, nog bij de uitgever op de plank lag en dat deze uitgever, na het succes van zijn eerste boek, moet heben gedacht dat die lezers het 'tweede' boek ook wel zouden willen lezen. Dat wilde ik, maar zoals gezegd, het viel tegen. Storend vond ik op een gegeven moment de koosnaam van de ik-persoon, maar dat kan aan de vertaling hebben gelegen. Bij vlagen wat kinderachtig.
Al met al een leuk bedacht 'drama' dat pas tegen het eind langzaam ontvouwd wordt, zodat je, als je het boek nog niet weggelegd hebt, steeds nieuwsgieriger wordt. Maar dat gebeurde pas na ongeveer 200 bladzijden. Joel Dicker zelf zou het waarschijnlijk met me eens zijn en vinden dat het boek beter had gekund. Maar ja, de uitgever wil nu eenmaal een vervolg.

Erg goed boek. De personages worden erg goed omschreven, het lijk net of je de personages zelf kent door de aansprekende karakterbeschrijvingen.