Café Zon & Zee 2 - Het eindeloze strand

Geschreven bij Café Zon & Zee 2 - Het eindeloze strand

Eerder was ik al verrast door ‘Café Zon&Zee’ en meestal vind ik dat opvolgende delen het verhaal afzwakken, maar dit keer zeker niet! Ik heb enorm genoten van ‘Een verre kust’ en ‘Het eindeloze strand’. Ik wilde het liefst naar Mure verhuizen :) (Het is wel een aanrader om de boeken in volgorde te lezen. )

Het eindeloze strand is een vervolg op het eerdere verschenen Café Zon & Zee en Een verre kust (deze laatste titel is een kort verhaal en enkel als e-book te verkrijgen). Café Zon & Zee heb ik ook voor de blog gerecenseerd, maar daar ik geen e-books lees heb ik Een verre kust helaas gemist. Gelukkig bleek dit geen obstakel om Het eindeloze strand te lezen en ook goed te kunnen volgen.

Waar ik Café Zon & Zee gewoon leuk vond, heb ik nog meer genoten van dit deel! Een groot pluspunt vond ik dat alles niet alleen draait om Flora en Joël, maar dat ook andere personages de ruimte krijgen. Lorna bijvoorbeeld komt nu meer aan bod en daar ben ik blij om! Ze is de beste vriendin van Flora, hoofd van de kleine basisschool op Mure en heeft haar liefdesleven nog niet zoals ze graag zou willen. Fintan (een van de broers van Flora) en zijn partner Colton krijgen eveneens meer aandacht. Waar ik deze personages sowieso een mooie aanvulling vind, maakt het geheim van Colton dat ze nog meer indruk op mij maakten. Saif is de nieuwe huisarts op Mure en hij worstelt met zijn eigen verhaal. Hij moest vluchten voor de oorlog en verloor zo zijn vrouw en zoons uit het oog. Hij komt op Mure terecht als nieuwe huisarts van het eiland en loopt tegen heel andere dingen aan dan de andere personages in het boek. Zijn achtergrond is al helemaal anders natuurlijk, maar ook je plek vinden als iemand van het vasteland op Mure is niet per se makkelijk. Tegelijk schept Colgan hier de ruimte voor hele warme en intense momenten die je als lezer weten te raken.

Colgan heeft in dit boek veel meer lagen aangebracht waardoor het niet zomaar een luchtige roman over een eiland is, noch is het een zwaar verhaal geworden. Ze weet de balans en de realiteit vast te houden, geeft de personages veel meer bezieling mee en doet Mure en zijn bewoners veel meer recht op deze manier.

Geen enkel moment heb ik het verhaal als saai ervaren. Door alle persoonlijke gebeurtenissen en ontwikkelingen van de personages, die ook nog eens zo goed worden neergezet, leef je mee en is er genoeg afwisseling. Ik denk echt dat het een heel goede keuze van Colgan is geweest om verschillende personages de ruimte te geven en zo hen beter te leren kennen. Ik betwijfel ten zeerste of het personage van Flora interessant genoeg was geweest om nog langer als uitgesproken hoofdpersonage neer te zetten terwijl ik in het vorige boek juist meer wilde weten over een aantal andere personages. Ik ben wel blij dat Joël geen ‘standaard knappe man in liefdesrelatie met hoofdpersoon’ is. Door zijn verleden maar ook de dingen waar hij als volwassene nog tegenaan loopt, krijgt hij zoveel meer diepgang. Samen met onder andere Colton en Saif zorgt hij ervoor dat ook serieuze situaties aan bod komen. Dankzij de tegenhang van weer andere personages kan het boek dit ook heel goed hebben.

Colgan heeft een vlotte schrijfstijl al werd het voor mijn gevoel beter naarmate het boek vorderde. In het begin vond ik haar schrijfstijl soms rommelig en verwarrend. Wanneer Flora in een hotel is, lees je bijvoorbeeld ook de gedachten van een receptioniste tussendoor terwijl je nog steeds vanuit het oogpunt van Flora leest. Dit is naar mijn idee vrij ongebruikelijk en dit soort momenten zorgden dus af en toe voor verwarring. Of ze schakelt te snel en plotseling tussen twee personages, ook dit maakt het verhaal soms heel even onduidelijk. Gelukkig heeft Colgan dit niet het hele boek lang gedaan en ik moet bekennen dat ik haar dit al lang en breed vergeven had naarmate ik verder in het boek kwam.

Ik heb Het eindeloze strand met heel veel plezier gelezen, zelfs al is het niet alleen rozengeur en maneschijn op het eiland. Ik ben erg blij met de keuze van Colgan om het verhaal van Mure en deze personages voort te zetten.

Geschreven bij Café Zon & Zee 2 - Het eindeloze strand

Heerlijk vervolg op het eerste deel. Ook goed los te lezen, zonder dat men het eerste deel heeft gelezen. Vlot geschreven, humor en verdriet weer mooi tot elkaar gebracht.

Geschreven bij Café Zon & Zee 2 - Het eindeloze strand

Fijn boek net als het eerste boek van deze schrijfster Café Zon & Zee is dit ook heerlijk om te lezen. Het is een vervolg op het eerste boek en net zo leuk geschreven . Moeilijk om het boek met rust te laten. Het is niet super spannend maar wel leuk en romantisch. Je kunt je makkelijk verplaatsen in de verhaallijn

Geschreven bij Café Zon & Zee 2 - Het eindeloze strand

Mooi boek, leuke personages en een verhaal waarin je wilt blijven lezen!

Geschreven bij Café Zon & Zee 2 - Het eindeloze strand

Vlot geschreven,het helpt je op weg als je deel 1 (café zon en zee) gelezen hebt. Romantisch verhaal dat terzijde ook aandacht heeft voor hedendaagse problemen zoals vluchtelingen, burnout...

Door toeval ben ik in aanraking gekomen met Jenny Colgan’s boeken over het kleine afgezonderde eiland Mure in Schotland. De titel slaat op de naam van het strand van Mure, Het Eindeloze Strand, waarop diverse ontmoetingen, feesten, ontboezemingen en misverstanden plaatsvinden maar ook eenzame weemoed. Dat is dit boek wel in een notendop.

Ik heb de Schotse cultuur leren kennen dankzij de reizigers-serie van Diana Gabaldon. Ik heb dankzij haar leren houden van de Schotten met hun droge humor over hun eigen tragiek en rotsvaste trouw aan hun clan-leden. Deze Schot vind ik terug in de boeken van Jenny Colgan. Was het eerste deel, van wat nu een serie van al weer drie delen over de inwoners van Mure blijkt te zijn, nog redelijk luchtig qua lach en traan. In dit deel durft Jenny je helemaal kopje onder te duwen in de ijskoude Atlantische Oceaan rond Mure. Maar je verdrinkt niet in al de tragische gebeurtenissen van het boek, omdat er op Mure iedereen er voor iedereen is. Eenmaal bewoner op Mure, altijd in het hart van Mure gesloten. Dat geldt ook voor mij.
Dit zal niet het laatste boek zijn die ik van haar hand lees. Als jij ook besluit je in de wereld van Jenny te gaan onderdompelen, zou ik haar boeken wel chronologisch en achter elkaar lezen om er het meest van te genieten. Dus eerst Café Zon & Zee, dan Een verre kust, tot slot dit deel.

Leuk verhaal speelt op een eiland

Mooi verhaal, met de levenslijnen van verschillende personages. Je leeft je helemaal in, alsof je erbij bent. Je hoopt mee dat de kinderen en de vrouw van saif snel gevonden worden.

Geschreven bij Café Zon & Zee 2 - Het eindeloze strand

Ik ben dit boek gaan lezen omdat ik het eerste deel van de serie cafe zon& zee zo leuk vond.
Dat was echt een feel good boek met een leuke verhaallijn.
Deel 2 was helaas anders van opzet, en volgde teveel verhaallijnen naar mijn zin, wat ik niet passend vond als aansluiting op het eerste verhaal. Ook kwam in dit boek veel meer drama en diepgang voor, terwijl ik op zoek was naar een luchtig feelgood boek zoals het eerste deel. Ik kreeg van dit boek tijdens het lezen juist een negatief gevoel, en genoot niet meer zo van het eiland en zijn mensen.