Het geheime leven van schrijvers

Wat ik vooral goed vind: spannend, fantasierijk.

‘Er is geen groter lijden dan een onverteld verhaal in je meedragen’ (Zora Neale Hurston)
Dit is een van de vele citaten van beroemde auteurs die Guillaume Musso in dit boek verwerkt heeft. Elk hoofdstuk start met zo’n mooi citaat en een keur van auteurs passeert dan de revue. De auteur zelf over dit boek: ’Deze roman, Het geheime leven van schrijvers, is een voorstelbare illustratie van het mysterieuze proces dat schrijven doet ontstaan: alles is potentieel een bron van inspiratie en fictief materiaal, maar niks belandt in een roman zoals je het hebt gezien, beleefd of vernomen’. Een aantal personen uit deze roman zijn losjes gebaseerd op andere auteurs die op Musso een onuitwisbare indruk hebben gemaakt. Het maakt deze roman dan ook bijzonder.
Twintig jaar geleden maakte Nathan Fawles, een beroemd auteur, bekend dat hij stopte met schrijven, hij zou terugtrekken uit het openbare leven. Hij verhuisde naar Beaumont, een klein eilandje voor de Franse zuidkust dat officieel bij Frankrijk hoort maar waar de eigen regels belangrijker zijn dan de wetgeving uit Frankrijk. Hij laat nooit meer iets van zich horen en dat maakt vele mensen nieuwsgierig.
Onder hen de beginnende schrijver Raphaël Bataille. Hij heeft twee jaar gewerkt aan zijn manuscript maar helaas voor hem zijn de uitgeverijen er niet in geïnteresseerd. Hij is een enorme fan van het werk van Fawles en wil zijn idool graag leren kennen en om raad vragen. Maar hoe komt hij in contact met hem? Uiteindelijk vindt hij een baantje in de boekwinkel van de oude Audibert op het eiland. Dit stelt hem in staat om een onverwacht bezoekje aan zijn idool te brengen. Om prompt door hem met een jachtgeweer bedreigd en verdreven te worden.
Ook Mathilde Monney, een jonge Zwitserse journaliste, reist af naar het eiland om Fawles te ontmoeten. Zij is veel geraffineerder in haar opzet. Ze ontvoert Bronco, de trouwe hond van Fawles en levert hem na een paar dagen als ‘gevonden’ terug op La Croix du Sud, het landgoed waar de schrijver leeft. Natuurlijk kan hij haar niet meteen van het landgoed verjagen maar al zijn alarmbellen gaan rinkelen wanneer Mathilde vragen begint te stellen. Wat heeft Nathan Fawles te verbergen? En is er een verband met de vondst van een gruwelijk toegetakeld lijk op het eiland? Feit is dat Fawles zich in het nauw gedreven voelt, hij heeft hulp nodig en dan schakelt hij uitgerekend Raphaël Bataille in. Het verhaal komt in een stroomversnelling terecht en dendert af op een onverwachte ontknoping.
Ik zei het al eerder, dit is een bijzonder boek! De auteur zet je vaak op het verkeerde been en bovendien op een manier dat je het pas laat herkent. Ook wisselt hij voortdurend van perspectief. Een gedeelte van het verhaal wordt gezien door de ogen van Raphaël. Een gedeelte vanuit het perspectief van Fawles. Bovendien wordt het geheel gelardeerd met fragmenten uit eerdere interviews en uitzendingen met Fawles, aanwijzingen voor het houden van een goed interview en enkele besluiten over Beaumont. Het is allemaal onderdeel van het plan dat Guillaume Musso voor deze roman heeft bedacht. Een plan dat in het begin helemaal niet duidelijk zichtbaar is. De start van het verhaal verloopt ronduit chaotisch, je moet moeite doen om in het verhaal te komen. Maar als je er eenmaal inzit, dan neemt de auteur je mee op ontdekkingsreis door de literatuur verpakt in een spannend verhaal mét een boodschap. Genieten dus voor mij. Vier hele dikke sterren.